سلول های دندریتیک چه هستند؟
سلول های دندریتیک چه هستند؟که نقش مهمی در سیستم ایمنی اکتسابی دارند. عملکرد اصلی سلول های دندریتیک ارائه آنتی ژن ها است و بنابراین سلول ها گاهی اوقات به عنوان APC های “حرفه ای” شناخته می شوند.
علاوه بر این، فقط سلول های دندریتیک توانایی القا پاسخ ایمنی اولیه در لنفوسیت های T ساده و غیرفعال یا در حال استراحت را دارند. برای انجام این کار، سلول های دندریتیک آنتی ژن های بدن مهاجم را گرفته و آن ها را پردازش کرده و سپس بر سطح خود یا دیگر مولکول ارائه می دهند.
سلول های دندریتیک به عملکرد سلول های B نیز کمک می کنند و نهایتا منجر به به حفظ ایمنی خاطره بدن می شود. دندریتیک ها سبب تولید سیتوکین و سایر فاکتورهایی می شوند که باعث فعال شدن و تمایز سلول B می گردد. پس از آنکه پاسخ اولیه آنتی بادی به دلیل وجود جسمی مهاجم رخ داد، به نظر می رسد سلول های دندریتیک موجود در مرکز جوانه ای غدد لنفاوی با تشکیل کمپلکس های آنتی بادی-آنتی ژن متعدد در ایجاد سلول B خاطره نقش دارند. این کار برای تأمین یک منبع آنتی ژن با ماندگاری طولانی مدت است که سلول های B می توانند آن را گرفته و به سلول های T ارائه دهند.
سلول های دندریتیک در بافتی که با محیط خارج ارتباط دارد وجود دارند مانند سطح بیرونی پوست (سلول های لانگرهانس) و در لایه های بینی، ریه ها، معده و روده. اشکال نابالغ این سلول ها نیز در خون یافت می شود. سلول های دندریتیک پس از فعال شدن، برای تعامل با سلول های T و سلول های B به سمت بافت لنفاوی حرکت می کنند و به شکل گیری پاسخ ایمنی اکتسابی کمک می کنند. در طول تکامل، آن ها شاخه هایی به نام “دندریت” ایجاد می کنند، به همین دلیل با این نام شناخته می شوند.
سلول های دندریتیک اولین بار توسط رالف استاینمن در دهه 1970 کشف شد. وی این سلول ها را در طحال پیدا کرد و بعداً مشخص شد که این سلول ها در تمام بافت های لنفاوی و غیر لنفاوی وجود دارند. قبل از این، ایمونولوژیست ها معمولاً فکر می کردند که ماکروفاژها اصلی ترین APC در سیستم ایمنی بدن هستند. در مقایسه با سلول های دندریتیک، ماکروفاژها، تعداد بسیار بیشتری دارند، به طور یکنواخت در بدن پخش شده و به عنوان سلول ارائه دهنده آنتی ژن شناخته می شوند. از آنجا که سلول های دندریتیک نسبتاً نادر هستند، تا سال 1980 طول کشید تا آن ها به عنوان APC حرفه ای پذیرفته شوند.