ورزش دوران بارداری وتقویت عملکرد ریه در فرزندان

فهرست مطالب نمایش

اخبار بیولوژی

محققان شواهدی یافته اند که ورزش در دوران بارداری نه تنها برای مادران بلکه برای فرزندان نیز مفید است. دکتر Hrefna Katrin Gudmundsdottir در تحقیقی که 12 سپتامبر 2021 در کنگره بین المللی انجمن تنفسی اروپا (European Respiratory Society International Congress) ارائه شد، بیان کرد: برای اولین بار، مطالعه روی 814 نوزاد، ارتباط بین عملکرد پایین ریه در نوزادان متولد شده از مادرانی بدون فعالیت ورزشی در دوران بارداری در مقایسه با نوزادان متولد شده از مادران فعال، نشان داد.

دکتر Gudmundsdottir، متخصص اطفال و دانشجوی دکترا در دانشگاه اسلو نروژ، می گوید: “مطالعات قبلی نشان داده اند که افرادی که عملکرد ریه آنها در دوران نوزادی ضعیف است، بیشتر در معرض آسم، سایر بیماری های انسدادی ریه و بروز مشکلات عملکردی در ریه در سنین بزرگسالی قرار دارند. بنابراین، بررسی فاکتورهای مرتبط با عملکرد ریه در نوزادان بسیار مهم است. اگر فعالیت بدنی در دوران بارداری می تواند خطر اختلال عملکرد ریه نوزاد را کاهش دهد ، در واقع یک راه ساده و کم هزینه برای بهبود سلامت تنفسی فرزندان به شمار می آید.

“در این مطالعه ما متوجه شدیم که نوزادان متولد شده از مادران غیرفعال در مقایسه با نوزادان متولد شده از مادران فعال دارای ضعیفترین عملکرد ریه هستند.”

از 290 نوزاد متولد شده از مادران غیرفعال، 6/8٪ (25 نوزاد) در گروه با ضعیفترین عملکرد ریه قرار گرفتند و 2/4٪ ( نوزاد22) از 524 نوزاد متولد شده از مادران فعال در این گروه بودند که در مجموع تنها 47 نوزاد (8/5% از کل814 نوزاد) عملکرد ریه ضعیف داشتند. میانگین توانایی عملکردی ریه در نوزادان متولد شده از مادران فعال از نوزادان متولد شده از مادران غیرفعال در دوران بارداری کمی بالاتر بود.

همچنین اخبار بیشتری درباره بارداری بخوانید:

استرس زیاد ، احتمال دلیل عدم بارداری

رشد شناختی کودک نوپا می‌تواند در اثر استرس، اضطراب و افسردگی مادر در دوران بارداری مختل شود.

تولید قرص ضدبارداری برای مردان که در موش‌های نر ۹۹ درصد موثر است. آزمایشات نمونه‌های انسانی به زودی آغاز می‌شود.

“ما روندی را مشاهده کردیم که به اهمیت توصیه به بانوان در سنین باروری و همچنین خانمهای باردار در مورد فعالیت بدنی می افزاید. با این حال، ممکن است فاکتورهایی وجود داشته باشند که بر فعالیت بدنی مادر و عملکرد ریه در فرزندان تأثیر می گذارند و ما آنها را در نظر نگرفته باشیم و این فاکتورها میتوانند نتایج را تحت تأثیر قرار دهند، بنابراین تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. ”

محققان داده های 814 نوزاد سالم متولد شده در اسلو و استکهلم را که بخشی از گروه بزرگتری بودند که در مطالعه پیشگیری از درماتیت آتوپیک و آلرژی در کودکان(PreventADALL) از دسامبر 2014 تا اکتبر 2016 در بیمارستان دانشگاه اسلو نروژ و بیمارستان دانشگاه کارولینسکا، استکهلم، سوئد ثبت نام کرده بودند، ارزیابی کردند.

محققان از زنان خواستند که در هفته های 18 و 34 بارداری پرسشنامه هایی را در مورد سلامت، سبک زندگی، عوامل اجتماعی و اقتصادی و تغذیه خود تکمیل کنند. زنان گزارش دادند که هر چند وقت یکبار به مدت طولانی و با چه شدتی ورزش می کردند و به این شکل در گروه غیر فعال، نسبتاً فعال یا بسیار فعال طبقه بندی شدند.

اندازه گیری عملکرد ریه نوزادان هنگامی انجام شد که آنها حدودا سه ماهه بودند و تنفس طبیعی در حالتی اندازه گیری شد که نوزادان بیدار و آرام در محلی ساکن بودند. این کار با قرار دادن ماسک صورت روی بینی و دهان نوزاد، ثبت جریان و حجم هوای تنفس شده به داخل و خارج انجام شد. ماسک به تجهیزات اندازه گیری متصل شد و تعداد تنفس تا حد امکان ثبت شد.

مهمترین اندازه گیری برای این مطالعه ، نسبت زمان بین حداکثر جریان جاری بازدم و زمان بازدم و زمان دم (tPTEF/tE) بود. tPTEF/tE پایین نشان دهنده محدودیت در جریان تنفس است. متوسط اندازه گیری tPTEF/tE برای همه 814 نوزاد 0.391 بود. 290 نوزاد متولد شده از مادران غیرفعال کمترین میانگین 0.387 و 299 نوزاد متولد شده از مادران بسیار فعال بالاترین میزان متوسط tPTEF/tE 0.394 را داشتند که از نظر آماری تفاوت معنا داری نیست.

محققان در تجزیه و تحلیل های خود سن مادر، تحصیلات، شاخص توده بدنی قبل از بارداری، مصرف نیکوتین در دوران بارداری و داشتن زایمان قبلی و همچنین آسم و سایر بیماریهای مرتبط با آلرژی را در هر یک از والدین در نظر گرفتند.

محققان افزایش مستمر و قابل توجهی در اندازه گیری tPTEF/tE از نوزادان مادران غیرفعال تا نوزادان مادران بسیار فعال پیدا نکردند. با این حال، آنها دریافتند که نوزادان مادران غیرفعال در مقایسه با نوزادان مادران فعال بیشتر احتمال دارد که tPTEF/tE کمتر از0.25 داشته باشند که از نظر آماری قابل توجه بوده و نشان دهنده عملکرد پایین ریه است.

دکتر Gudmundsdottir می افزاید:”اگرچه هیچ تعریف واضحی برای عملکرد “ضعیف” ریه وجود ندارد، مطالعات انجام شده، از جمله مطالعه ی گروه ما، نشان داده است که نوزادان با tPTEF/tE کمتر از 0.20 اندازه گیری شده در مدت کوتاهی پس از تولد، بیشتر در معرض ابتلا به آسم قبل از سن 10سال قرار دارند. ”

محققان نوزادان را در حین رشد تحت نظر قرار می دهند تا ببینند عملکرد ریه چگونه تغییر می کند و چگونه با پیشرفت بیماری های تنفسی مانند آسم ارتباط دارد.

وی در پایان گفت: “ما همچنین امیدواریم در آینده ارتباط بین فعالیت بدنی مادر و آسم، آلرژی و سایر بیماری های غیر واگیر را نیز مورد بررسی قرار دهیم.”

پروفسور Jonathan Grigg، متخصص بیماری های تنفسی کودکان و پزشکی محیطی در دانشگاه کوئین مری لندن انگلستان و رئیس کمیته کنترل دخانیات انجمن تنفسی اروپا، گفت: “ما چیزهای زیادی در مورد اهمیت حفظ سلامت جسمانی و فعال بودن مادران آینده می دانیم، اما در مورد تأثیر این امر بر نوزادان آنها اطلاعات بسیار کمی در دست است.

این مطالعه یک نکته جالب ارائه می دهد که افزایش فعالیت بدنی مادران با عملکرد بهتر ریه در نوزادان آنها و بنابراین احتمالاً سلامت آنها در زندگی پس از تولد مرتبط است. تحقیقات بیشتری برای تأیید این ارتباط لازم است، اما مهم این است که زنان از طرف ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود به انجام فعالیتهایی که برای آنها راحت و در دسترس است تشویق شوند.

همچنین باید به خاطر داشت که مهمترین کاری که مادران می توانند برای سلامتی خود و نوزاد خود انجام دهند این است که از سیگار نکشیدن یا عدم استفاده از سایر محصولات دخانی قبل، حین و بعد از بارداری اطمینان حاصل کنند. محیط خانه عاری از دخانیات بیشترین تأثیر را بر عملکرد و سلامت ریه در دوران کودکی و در طول زندگی دارد.

یادداشت ورزش دوران بارداری:

در این مطالعه ورزش با شدت متوسط با”تعریق متوسط و تنفس شدید”، شدت زیاد با “تنفس بسیارشدید و تعریق خیلی زیاد” تعریف شده است؛ در حالی که ورزش با شدت کم آن با “عدم تعریق همراه با تنفس عادی” تعریف شده است. اگر زنان مورد مطالعه فقط به آرامی راه می رفتند، در تمرینات با شدت کم شرکت می کردند یا اصلا ورزش نمی کردند، غیرفعال تلقی می شدند. اگر آنها به مدت 120 دقیقه در هفته ورزش متوسط یا شدید انجام می دادند، نسبتاً فعال شناخته می شدند، در حالی که کسانی که 120 دقیقه یا بیشتر در هفته ورزش انجام می دادند، در گروه بسیار فعال قرار می گرفتند.

مترجم:آتوسا بهنام راد

منبع