بافت های مورد استفاده برای IHC از افراد متوفی یا زنده جمع آوری می شوند و ممکن است منشأ حیوانی یا انسانی داشته باشند. به محض اینکه روند طبیعی و فرآیندها و کنترلهای داخل بدن پس از فوت یا برداشتن بافت ، از بین برود تغییراتی در بافت ایجاد می شود که می تواند اثرات مهمی روی آنتی ژن داشته باشد. شروع زودرس هیپوکسی ، تغییر در pH و آنزیم های لیزوزومی می تواند اثرات بسیار مضر بر حفظ آنتی ژن داشته باشد. مراحل بعدی تخریب شامل تخریب بافت توسط باکتری ها و قارچ ها است که منجر به از دست رفتن آنتی ژن و حتی مورفولوژی سلولی می شود. بنابراین ضروری است که بافتها ، یا به طور خاص آنتی ژن هایی که توسط ایمونوهیستوشیمی نشان داده می شوند ، در حالت داخل بدن تا حد ممکن حفظ شوند. این امر با فرایندی که “تثبیت” نامیده می شود ، حاصل می شود. تثبیت کننده یا فیکساتور معمولاً به بافت نفوذ می کند و با ایجاد تغییرات در ساختار سوم پروتئین آنها را از لحاظ بیولوژیکی غیرفعال می کند. یکی از رایج ترین فیکساتورها فرمالین است. این بافت ها در فرمالین نگهداری می شوند سپس در دستگاه Tissue Processor قرار داده می شوند و پس از مراحل پردازش به منظور حفظ شکل و ساختار آنتی ژن ها در پارافین قالب بندی می شوند این نمونه ها را می توان تا چند سال در دمای اتاق نگهداری کرد. سپس با دستگاه میکروتوم برش های نازک حدودا 4 میکرومتر تهیه می شود. اسلاید ها را روی لام می گذاریم و مراحل پارافین زدایی ، آبدهی و بازیابی آنتی ژن را انجام می دهیم.
بافت های فریز شده:
این بافت ها بعد از جدا شدن از موجود زنده به سرعت فریز شده و برش داده می شوند. در این روش چون مراحل پردازش بافت وجود ندارد مناسب آنتی ژن هایی است که نسبت به تغییرات محیطی مثل قرار گرفتن در فرمالین و یا حرارت حساس هستند. در مواردی نیز که سرعت تشخیص اهمیت دارد از این روش استفاده می شود. برای مثال در اتاق های عمل بعد از برداشتن بافت های توموری برای تشخیص سریع مورفولوژی سلول ها ، نوع و grade سرطان ، بررسی مارکرهای متاستازی و… نمونه بیمار را به بخش پاتولوژی می فرستند و در مدت کوتاهی جواب را تحویل می گیرند.
همچنین از صفحات زیر دیدن فرمایید:
کارآموزی ایمونواسی
خدمات و تجهیزات آزمایشگاهی ایمونولوژی
مطالب علمی بیشتری را در ویکی ژن مطالعه فرمایید…
فواید قالب گیری پارافین چیست
قالبگیری پارافین یک روش رایج در آزمایشگاههای هیستوپاتولوژی برای آمادهسازی نمونههای بافتی برای میکروسکوپی است. این روش شامل مراحل مختلفی است که به تثبیت، برش، و رنگآمیزی نمونههای بافتی کمک میکند. فواید قالبگیری پارافین به شرح زیر است:
1. حفظ ساختار بافتی
حفظ مورفولوژی: قالبگیری پارافین به حفظ ساختار سهبعدی و مورفولوژی نمونههای بافتی کمک میکند، به طوری که سلولها و ساختارهای زیرسلولی به خوبی قابل مشاهده باشند.
تثبیت نمونهها: پارافین به عنوان یک ماده تثبیتکننده عمل میکند و از تخریب بافتها توسط عوامل خارجی جلوگیری میکند.
2. امکان برش نازک
برشهای دقیق: پارافین به عنوان یک ماده پشتیبان به ایجاد برشهای نازک (۵ تا ۱۰ میکرومتر) از نمونههای بافتی کمک میکند که برای مطالعات میکروسکوپی ضروری است.
سازگاری با میکروتوم: بلوکهای پارافینی به راحتی با استفاده از میکروتومها برش میخورند، که امکان تهیه برشهای نازک و یکنواخت را فراهم میکند.
3. پایداری طولانیمدت
ذخیرهسازی طولانیمدت: نمونههای قالبگیری شده در پارافین میتوانند به مدت طولانی در دمای اتاق نگهداری شوند بدون اینکه تخریب شوند. این امکان بررسی مجدد نمونهها در آینده را فراهم میکند.
مقاومت در برابر آلودگی: پارافین از نمونهها در برابر آلودگیهای محیطی و رطوبت محافظت میکند.
4. امکان انجام رنگآمیزیهای مختلف
آسانی در رنگآمیزی: نمونههای پارافینی به راحتی میتوانند تحت رنگآمیزیهای هیستوپاتولوژیکی مختلف (مانند هماتوکسیلین و ائوزین) قرار گیرند که به تشخیص و مطالعه دقیقتر ساختارهای بافتی کمک میکند.
سازگاری با تکنیکهای ایمونوهیستوشیمی: نمونههای قالبگیری شده در پارافین برای تکنیکهای ایمونوهیستوشیمی نیز مناسب هستند، که این امکان را میدهد که بتوان پروتئینها و مولکولهای خاص را در بافتها شناسایی کرد.
5. حجم نمونههای زیاد
آمادهسازی همزمان نمونههای زیاد: این روش امکان آمادهسازی تعداد زیادی نمونه بافتی را به صورت همزمان فراهم میکند، که به کارایی بالاتر آزمایشگاه کمک میکند.
6. هزینه نسبتاً پایین
مقرون به صرفه: پارافین به نسبت ارزان است و قالبگیری پارافین به عنوان یک روش اقتصادی در بسیاری از آزمایشگاههای تحقیقاتی و تشخیصی استفاده میشود.
سلام خیلی خوب وبه زبان ساده بیان شده بود