آنتی بادی‌های آنتی-ایدیوتایپ ، تشدید کننده عوارض ویروس کرونا آنتی بادی آنتی-ایدیوتایپ

فهرست مطالب نمایش

اخبار بیماری ها

خلاصه: یک مقاله جدید به آنتی‌بادی‌های ثانویهیای‌ای اشاره می‌کند که به “آنتی بادی‌های آنتی-ایدیوتایپ” معروف هستند و می‌توانند مسئول بعضی عوارض جانبی واکسن‌های کووید-19 و علائم طولانی شدن کووید باشند.

شرح خبر

پاندمی کووید-19 با حدود 256 میلیون مورد ابتلا و بیشتر از 5 میلیون مرگ و میر در سراسر جهان، دانشمندان و افرادی که در حوزه پزشکی کار می‌کنند را به چالش کشیده است. محققان در حال کار برای یافتن واکسن‌ها و درمان‌های مؤثر و همچنین درمان اثرات بلند مدت عفونت هستند.

درحالیکه واکسن‌ها در کنترل پاندمی بسیار مهم بوده‌اند، محققان هنوز در حال یادگیری چگونگی و کیفیت عملکرد آن‌ها هستند. این موضوع به خصوص با ظهور واریانت‌های ویروسی جدید و عوارض جانبی نادر واکسن‌ها مثل واکنش‌های آلرژیک، التهاب قلب (میوکاردیت) و لخته شدن خون (ترومبوز) مهم است.

همچنین سوآلات مهم درباره‌ خود عفونت هنوز باقی است. تقریبا در یکی از چهار بیمار کووید-19 حتی بعد از بهبودی، علائم بیماری باقی می‌ماند. این علائم، به عنوان “کووید طولانی” شناخته می‌شود، و تصور می‌شود که عوارض جانبی دور از انتظار واکسن به خاطر پاسخ ایمنی بیمار باشد.

در مقاله‌ای که اخیرا در مجله پزشکی New England منتشر شد، William Murphy معاون پژوهشی و استاد برجسته درماتولوژی و بیماری‌های داخلی دانشگاه کالیفرنیا دیویس و Dan Longo استاد پزشکی در مدرسه پزشکی هاروارد، توضیحی محتمل درباره پاسخ‌های ایمنی متنوع به ویروس و واکسن ارائه دادند.

همچنین اخبار بیشتری بخوانید:

عفونت ویروس هرپس ممکن است خطر ابتلا به دیابت را افزایش دهد.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد تبادل ژنی بین ویروس‌ها و میزبان‌ها باعث تکامل می‌شود…

دانشمندان موفق به شناسایی پروتئین‌هایی در ویروس کرونا شده‌اند که می‌تواند به رگ‌های خونی آسیب برساند

آنتی‌بادی‌هایی که از ویروس تقلید می‌کنند

Murphy و Longo براساس مفاهیم کلاسیک ایمونولوژیکی اشاره کردند که فرضیه شبکه توسط Niels Jerne برنده جایزه نوبل، ممکن است بینش‌هایی ارائه دهد.فرضیه Jerne ابزاری را برای سیستم ایمنی به منظور تنظیم آنتی‌بادی‌ها با دقت و جزئیات بیان می‌کند. این فرضیه آبشاری را توصیف می‌کند که در آن سیستم ایمنی در ابتدا پاسخ‌های آنتی‌بادی‌ محافظتی به یک آنتی‌ژن (مثل ویروس) به راه می‌اندازد. همین آنتی‌بادی‌های محافظ سپس می‌توانند یک پاسخ آنتی‌بادی جدید به خودشان ایجاد کنند، که به مرور زمان منجر به ناپدید شدنشان می‌شود.

این آنتی‌بادی‌های ثانویه، که آنتی‌بادی‌های آنتی-ایدیوتایپ نامیده می‌شوند، می‌توانند به پاسخ‌های آنتی‌بادی‌های محافظ پیوسته و آن‌ها را نابود کنند. آن‌ها پتانسیل تقلید و عمل کردن مثل خود آنتی‌ژن اصلی را دارند. این ممکن است منجر به اثرات نامطلوب شود.

کرونا ویروس و پاسخ ایمنی

هنگامی که سارس-کووید-2 ، ویروس عامل ایجاد کووید-19، وارد بدن می‌شود، اسپایک پروتئین آن به رسپتور ACE2 متصل می‌شود و اجازه ورود به سلول را به دست می‌آورد. پاسخ‌های سیستم ایمنی توسط تولید آنتی‌بادی‌های محافظ که به ویروس مهاجم متصل می‌شود، اثرات ویروس را مسدود یا خنثی می‌کنند.

به عنوان شکلی از تنظیم کاهشی، این آنتی‌بادی‌های محافظ همچنین می‌توانند باعث ایجاد پاسخ‌های ایمنی با آنتی‌بادی‌های ایدیوتایپ ‌شوند. در طول زمان، این پاسخ‌های آنتی-ایدیوتایپ می‌توانند آنتی‌بادی‌های محافظ آغازی را از بین ببرند و به صورت بالقوه منجر به محدودیت کارایی درمان‌های بر پایه آنتی‌بادی شوند.

Muphy گفت “یک منظر جالب از آنتی‌بادی‌های آنتی-ایدیوتایپ تازه شکل گرفته این است که بعضی از ساختارهای آن‌ها می‌توانند “تصاویر آینه‌ای” آنتی‌ژن اصلی باشد و در اتصال به رسپتورهای مشابه‌ایی که آنتی‌ژن اصلی ویروسی به آن‌ها متصل می‌شود، عملکردی مشابه داشته باشند. این اتصال می‌تواند به صورت بالقوه منجر به عملکردها و آسیب شناسی ناخواسته، به ویژه در دراز مدت باشد.”

نویسندگان پیشنهاد دادند که آنتی‌بادی‌های آنتی-ایدیوتایپ می‌توانند به صورت بالقوه رسپتورهای ACE2 مشابهی را مورد هدف قرار دهند. در مسدود سازی یا هدف قرار دادن این رسپتورها، آن‌ها می‌توانند عملکردهای معمولی متنوع ACE2 را تحت تاثیر قرار دهند.

Murphy اظهار داشت “با توجه به عملکردهای مهم و توزیع گسترده رسپتورهای ACE2 بر انواع سلولی متعدد، تعیین اینکه آیا این پاسخ‌های ایمنی تنظیمی مسئول بعضی از این اثرات دور از انتظار و طولانی مدت گزارش شده باشد مهم خواهد بود.” “این پاسخ‌ها ممکن است همچنین توضیح دهد که چرا چنین تاثیرات بلند مدتی می‌تواند مدت‌ها بعد از پایان عفونت ویروسی اتفاق افتد.”

آنتی‌ژن اولیه که برای اسپایک پروتئین SARS-CoV-2 استفاده می‌شود، مانند همان است که برای واکسن کووید-19 استفاده می‌شود. طبق نظریات Murphy و Longo، مطالعات پژوهشی حاضر روی پاسخ‌های آنتی‌بادی به این واکسن‌ها، عمدتا روی پاسخ‌های محافظتی آغازی و کارایی خنثی‌سازی ویروس نسبت به دیگر جنبه‌های طولانی مدت بودن بیماری متمرکز است.

Murphy گفت “با توجه به تاثیر باورنکردنی پاندمی و اعتماد ما به واکسن‌ها به عنوان صلاح اصلی‌مان، نیاز شدیدی به تحقیقات بنیادی بیشتر در زمینه درک نقش مسیرهای ایمونولوژیکی پیچیده احساس می‌شود. این نیاز در پی یافتن علت ادامه داشتن پاسخ‌های محافظتی و نیز پتانسیل عوارض جانبی ناخواسته عفونت و انواع مختلف واکسن سارس-کووید-2، است، به خصوص که در حال حاضر دوز بوستر در حال استفاده است.” “خبر خوب این است که این سوآلات قابل آزمایش می‌باشند، می‌توانند تا حدی در آزمایشگاه حل و بررسی شوند و در واقع با دیگر مدل‌های ویروسی مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

مترجم:صدف حجاران

منبع