بافت برداری مایع ممکن است به تشخیص، درمان مثانه و تومورهای عصبی کمک کند.

بافت برداری مایع ممکن است به تشخیص، درمان مثانه و تومورهای عصبی کمک کند.

تحقیقات جدید نشان میدهد آزمایش خون و ادرار میتواند منجر به روشهای سریعتر و کمتر تهاجمی برای تشخیص و نظارت بر انواع مختلف تومورها شود. دو مطالعه توسط دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، پتانسیل بیوپسی (بافت برداری) مایع را برای شناسایی و ردیابی رشد تومور در دو سرطان بسیار متفاوت توصیف میکند: سرطان مثانه و تومورهای عصبی محیطی. علیرغم تفاوت بین این سرطانها و بیوپسی مربوط به آنها، مطالعات مزایای احتمالی این ابزار نسبتاً جدید را در مبارزه با سرطان نشان میدهد.

یک مطالعه توسعه بیوپسی ادرار را برای نظارت بر سرطان مثانه گزارش میدهد. با جمع‌آوری آسان نمونه ادرار، پزشکان میتوانند تعیین کنند که آیا درمان اولیه سرطان را از بین برده یا بقایای بیماری را پشت سر گذاشته است. این دانش میتواند باعث شود تعداد کمتری از بیماران تحت عمل جراحی غیر ضروری قرار بگیرند. مطالعه دوم بیوپسی خون را برای تشخیص تومور غلاف – یا پوشش داخلی – که اعصاب محیطی را میپوشاند، توصیف میکند. این سرطان نادر در اثر یک اختلال ژنتیکی ارثی به نام نوروفیبروماتوز نوع 1 (NF1) ایجاد میشود. در بیماران مبتلا به NF1 ، تعیین خوش‌خیم یا بدخیم بودن تومورهای ایجاد شده در غلاف عصبی مشکل است.

Aadel A. Chaudhuri نویسنده ارشد مقالات میگوید: مطالعات ما راه‌هایی را برای بهبود مدیریت سرطان با بیوپسی مایع که تشخیص دقیق و نظارت بر تومورها در مراحل مختلف بیماری را مشخص میکند، نشان میدهد. در مورد سرطان مثانه، اگر بیوپسی ادرار بتواند تشخیص دهد که آیا شیمی درمانی اولیه تومور را به طور کامل از بین برده است، میتواند به برخی از بیماران کمک کند از جراحی بزرگ برای برداشتن مثانه جلوگیری کنند و برای NF1 ، اگر بتوانیم بین تومورهای سرطانی و پیش سرطانی تمایز قائل شویم، ما راه را برای تشخیص زودهنگام سرطان در شرایط ارثی که افراد را مستعد ابتلا به سرطان میکند، باز میکنیم.

بیماران مبتلا به سرطان مثانه که به عضله زیرین حمله کرده‌اند، معمولاً برای کوچک کردن تومور تحت شیمی درمانی قرار میگیرند و پس از آن جراحی برای برداشتن مثانه انجام میشود. برداشتن مثانه، که همچنین میتواند شامل برداشتن پروستات و وزیکول‌های منی برای مردان و برداشتن رحم، تخمدان‌ها و بخشی از واژن برای زنان باشد، خطر بازگشت سرطان را کاهش میدهد. اما برخی از بیماران ممکن است به شیمی درمانی اولیه پاسخ خوبی بدهند و نیازی به برداشتن مثانه یا اندامهای مجاور ندارند. متأسفانه، امروزه راهی برای تشخیص اینکه چه بیمارانی ممکن است نیازی به انجام عمل برداشتن مثانه نداشته باشند وجود ندارد، روشی که تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی دارد. بیوپسی ادرار که محققان آن را پیاده‌سازی کرده‌اند، در آینده میتواند راهی برای تعیین این باشد که کدام بیماران ممکن است با خیال راحت از برداشتن مثانه اجتناب کنند.

در این مطالعه، محققان DNA موجود در ادرار افراد سالم و بیماران مبتلا به سرطان مثانه تحت شیمی درمانی را تجزیه و تحلیل کردند. پس از شیمی درمانی اما قبل از عمل جراحی برای برداشتن مثانه، دانشمندان توانستند در ادرار بیماران سرطانی DNA باقی مانده تومور را شناسایی کنند که در غیر این صورت تشخیص داده نمیشود. همه بیماران تحت عمل جراحی برای برداشتن مثانه قرار گرفتند. محققان DNA تومور را در ادرار بیمارانی پیدا کردند که مثانه آنها بعداً هنوز بعد از شیمی درمانی هنوز تومور باقی مانده را نشان می دهد. در مقابل، آن دسته از بیمارانی که به اصطلاح به شیمی درمانی پاسخ کامل داده بودند-هیچ گونه شواهدی مبنی بر باقی ماندن تومورها در مثانه پس از برداشتن جراحی وجود نداشت-همچنین قبل از جراحی هیچ DNA توموری در ادرار خود نشان ندادند.

در حالی که این آزمایش هنوز به اندازه کافی برای راهنمایی تصمیمات درمانی حساس نیست، یکی از محققان گفت که این مطالعه راه را برای بهبود بیشتر آزمایش به منظور شناسایی بیمارانی که میتوانند مثانه خود را پس از شیمی درمانی حفظ کنند، هموار میکند.

بیماران مبتلا به NF1 مستعد ابتلا به سرطان هستند و تومورهای غلاف عصب محیطی شایع‌ترین علت مرگ برای چنین بیمارانی است. این سرطان‌ها معمولاً از تومورهای خوش خیم نشأت میگیرند و اغلب تمایز بین انواع خوش‌خیم و بدخیم این تومورها دشوار است.

محققان با هم روشی را برای تجزیه و تحلیل DNA در نمونه خون ایجاد کردند که میتواند بین افراد سالم، بیماران NF1 با تومورهای خوش‌خیم و بیماران NF1 با تومورهای بدخیم غلاف عصب محیطی تمایز قائل شود. تجزیه و تحلیل DNA همچنین با میزان خوب پاسخ بیماران به درمان مرتبط بود.

در آینده، بیوپسی مایع میتواند به پزشکان در تعیین زمان بدخیم شدن تومورهای خوش خیم در بیماران مبتلا به NF1 کمک کند و تشخیص زودهنگام سرطان و درمان زودهنگام در بیماران در معرض خطر بالای سرطان را بهبود بخشد.

مترجم:غزل زارعی

منبع

از این مطلب چقدر راضی بودید؟

روی ستاره کلیک کنید تا نظرتون ثبت بشه

0 / 5. تعداد رای دهندگان: 0

تا حالا امتیازی برای این مطلب ثبت نشده؛ با ثبت نظرتون مارو خوشحال می‌کنید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *