تریس

تریس

تریس هیدروکسی متیل آمینو متان، همچنین به عنوان ترومتامین یا  THAMدر پزشکی شناخته می‌شود، یک ترکیب آلی با فرمول  NH₂C(CH₂OH)₃ است. این به طور گسترده در بیوشیمی و زیست شناسی مولکولی به عنوان جزئی از محلول‌های بافر مانند بافرهای TAE و TBE، به ویژه برای محلول‌های اسیدهای نوکلئیک استفاده می‌شود.

این ترکیب حاوی یک آمین اولیه است و بنابراین تحت واکنش‌های مرتبط با آمین‌های معمولی قرار می‌گیرد، مانند تراکم با آلدئیدها. تریس همچنین با یون‌های فلزی در محلول ترکیب می‌شود. در پزشکی، ترومتامین گاهی اوقات به عنوان یک دارو استفاده می‌شود .

در مراقبت‌های ویژه به دلیل خواص آن به عنوان یک بافر برای درمان اسیدوز متابولیک شدید در شرایط خاص استفاده می‌شود. برخی از داروها به عنوان “نمک ترومتامین” از جمله هماتات (کاربوپروست به عنوان نمک ترومتامول)، و “کتورولاک ترومتامول” فرموله می‌شوند.

ویژگی‌های بافر

اسید مزدوج تریس دارای pKa 8.07 در دمای 25 درجه سانتیگراد است که به این معنی است که بافر دارای محدوده pH موثر بین 7.1 و 9.1 (pKa 1±) در دمای اتاق است.

جزئیات بافر:

• به طور کلی، با کاهش دما از 25 درجه سانتیگراد به 5 درجه سانتیگراد، pH یک بافر تریس به طور متوسط 0.03 واحد در هر درجه افزایش می‌یابد. با افزایش دما از 25 درجه سانتی گراد به 37 درجه سانتی گراد، pH بافر تریس به طور متوسط 0.025 واحد در هر درجه کاهش می‌یابد.
• به طور کلی افزایش 10 برابری غلظت بافر تریس منجر به افزایش 0.05 واحدی در pH خواهد شد و بالعکس.

• الکترودهای pH تک پیوندی حاوی نقره (به عنوان مثال، الکترودهای کلرید نقره) با تریس ناسازگار هستند زیرا رسوب Ag-tris تشکیل می‌شود که محل اتصال را مسدود می‌کند. الکترودهای دو اتصالی در برابر این مشکل مقاوم هستند و الکترودهای غیر نقره‌ای مصون می‌باشند.

مهار بافر:

• این ماده تعدادی از آنزیم‌ها را مهار می‌کند، بنابراین هنگام مطالعه پروتئین‌ها باید با احتیاط استفاده شود.
• این ماده همچنین می‌تواند فعالیت آنزیم را از طریق کیلاسیون یون‌های فلزی مهار کند.

آماده سازی

این ماده به صورت صنعتی با تراکم کامل نیترومتان با فرمالدئید در شرایط اولیه (یعنی واکنش‌های هنری مکرر) برای تولید حد واسط  NH₂C(CH₂OH)₃  که متعاقباً هیدروژنه می‌شود تا محصول نهایی را تولید کند، تهیه شود.

کاربرد

محدوده بافر مفید برای این تریکب (7-9) با pH فیزیولوژیکی معمولی اکثر موجودات زنده منطبق است. این مزیت، و هزینه کم آن، تریس را به یکی از رایج ترین بافرها در آزمایشگاه زیست شناسی / بیوشیمی تبدیل کرده است. تریس همچنین به عنوان یک استاندارد اولیه برای استاندارد کردن محلول‌های اسید برای تجزیه و تحلیل شیمیایی استفاده می‌شود.

این ماده برای افزایش نفوذپذیری غشای سلولی استفاده می‌شود. این جزء واکسن کووید-19 مدرنا و واکسن کووید-19 فایزر-بیون تک برای استفاده در کودکان 5 تا 11 ساله می‌باشد.

در پزشکی:

تریس (که معمولاً در این زمینه به عنوان THAM شناخته می‌شود) به عنوان جایگزینی برای بی کربنات سدیم در درمان اسیدوز متابولیک به کار می‌رود.

خلاصه

تریس یا تریس هیدروکسی ‌متیل آمینو متان در مصارف آزمایشگاهی به عنوان حلال بافری شناخته می‌شود، یک ترکیب آلی با فرمول شیمیایی NH₂C(CH₂OH)₃ است. این ماده به‌طور گسترده در بیوشیمی و زیست ‌شناسی مولکولی به عنوان جزئی از محلول‌های بافری و به‌ طور خاص برای محلول‌های اسیدهای آلی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در تحقیقات آزمایشگاهی از این ترکیب به عنوان یک بافر برای فرایند کنترل تبادل یونی در شرایط خاص استفاده می‌شود.

مترجم: امید آهنگریان ابهری

منبع

مطالعه صدها مطلب علمی در حوزه بیولوژی

آرشیو جدیدترین خبرهای روز دنیای بیولوژی