تریپسین یک سرین پروتئاز از خانواده PA است که در سیستم هضم بسیاری از مهره داران وجود دارد و پروتئین ها را هیدرولیز می کند. تریپسین هنگامی که فرم پروآنزیم آن یعنی تریپسینوژن تولید شده توسط پانکراس فعال شود، در روده کوچک تشکیل می شود. تریپسین زنجیره های پپتید را به طور عمده در سمت کربوکسیل اسیدهای آمینه لیزین یا آرژنین برش می دهد. این قابلیت آن برای بسیاری از فرآیندهای بیوتکنولوژی کاربرد دارد. از این فرآیند معمولاً به عنوان پروتئولیز یا trypsinisation یاد می شود.
عملکرد
در دوازدهه، تریپسین هیدرولیز پیوندهای پپتیدی را کاتالیز می کند، پروتئین ها را به پپتیدهای کوچکتر تجزیه می کند. محصولات پپتیدی سپس از طریق سایر پروتئازها به اسیدهای آمینه هیدرولیز می شوند و آن ها را برای جذب در جریان خون در دسترس قرار می دهد. هضم آزمایشی یک مرحله ضروری در جذب پروتئین است، زیرا پروتئین ها به طور کلی بسیار بزرگ هستند و نمی توانند از طریق پوشش روده کوچک جذب شوند.
تریپسین به عنوان زیموژن غیر فعال تریپسینوژن در لوزالمعده تولید می شود. هنگامی که پانکراس توسط کوله سیستوکینین تحریک می شود، سپس از طریق مجرای لوزالمعده به قسمت اول روده کوچک (اثنی عشر) ترشح می شود. پس از ورود به روده کوچک، آنزیم انتروپپتیداز با تجزیه پروتئولیتیک تریپسینوژن را به تریپسین فعال تبدیل می کند.
هضم آنزیمی تریپسین
هضم آنزیمی تریپسین یک فرآیند تفکیک سلولی است که با استفاده از تریپسین، آنزیمی پروتئولیتیک که پروتئین ها را تجزیه می کند، سلول های چسبنده را از کف فلاسک کشت شده در آن جدا می کند. تریپسین وقتی به کشت سلولی اضافه شود، پروتئین هایی را تجزیه می کند که سلول ها را قادر می سازد به رک بچسبند. تريپسينيزاسيون غالباً براي انتقال سلول به رک جديد استفاده مي شود. با تکمیل فرآیند هضم آنزیمی تریپسین، سلول ها در حالت تعلیق قرار می گیرند و گرد می شوند.
برای اهداف تجربی، سلول ها اغلب در ظروفی کشت می شوند که به شکل فلاسک یا صفحه پلاستیکی هستند. در چنین فلاسک هایی، سلول ها دارای محیط رشد متشکل از مواد مغذی ضروری مورد نیاز برای تکثیر هستند و سلول ها هنگام رشد به ظرف و یکدیگر می چسبند.
هنگامی که سلول ها از ظرف خود جدا شدند، لازم است تریپسین غیرفعال شود، مگر اینکه تریپسین مصنوعی باشد، زیرا پروتئین های سطح سلول نیز با گذشت زمان شکسته می شوند و این بر عملکرد سلول تأثیر می گذارد. تریپسین توسط سرمی مهار می شود که کاتیون های دو ظرفیتی مانند کلسیم و منیزیم را تأمین می کند که در فرآیند سیگنالینگ درون سلولی و بین سلولی نقش دارد. هضم آنزیمی تریپسین معمولا به منظور پاساژ سلولی به یک فلاسک جدید، مشاهدات آزمایشگاهی، کاهش کانفلوئنسی و کاهش درصد سلول ها انجام می شود…
دلیل اضافه کردن محیط حاوی سرم به اندازه دوبرابر تریپسین در پاساژ سلولی چیست؟
جهت خنثی سازی تریپسین. در منابع دو برابر حجم پیشنهاد شده است اما اگر شما برابر با حجم تریپسین هم بریزید موردی ندارد