انجام تزریقات درون رگی، زیر جلدی و عضلانی

هر دارو بسته به ترکیبات شیمیایی موجود در آن روش تزریق متفاوتی داشته باشد. گاهی بعضی از دارو ها را میتوان به چند روش تزریق کرد که مناسبت ترین نوع تزریق به شرایط وابسته است.تزریقات را می توان توسط نوع بافتی که به آن تزریق می شود، طبقه بندی کنیم که از متداول ترین انواع آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

زیر جلدی (subcutaneous or SC)

در تزریقات زیر جلدی داروی مایع به درون لایه ی چربی زیر پوست تزریق می شودو سوزن مورد نیاز در این نوع تزریقا سوزن کوتاه بوده تا اطمینان داشته باشیم که مواد تزریقی وارد ماهیچه نمیشود.این نوع تزریقات به علت کم بودن عروق در بافت چربی سرعت جذب کم تری نسبت به تزریقات عضلانی دارند. بعضی مواقع به دلیل تزریقات زیر جلدی مکرر، ممکن است توده های کوچکی در زیر پوست تشکیل شوند که می توان آن ها را به راحتی احساس کرد. تزریقات بعدی در این نواحی نباید انجام گیرند.

کاربردهای متداول تزریق زیرجلدی عبارت از تزریق انواع واکسن مانند سرخک و آبله مرغان، تزریق داروهای ضد درد مسکن از جمله فنتانیل و مورفین، تزریق انسولین برای دیابت ،تزریق هپارین یا رقیق کننده خون ، تزریق برخی داروهای تجویزی در منزل می باشد. افراد مبتلا به اختلال آبشار انعقادی  نیز باید واکسن ها را به صورت زیرجلدی دریافت کنند.

نواحی شکمی ، ناحیه جلو و بیرونی بالای ران و ناحیه بیرونی یا پشت بازو از متداول نواحی برای انجام تزریق زیرجلدی است.

عضلانی (Intramuscular or IM)

در این مدل تزریق به درون ماهیچه انجام شده و به علت پر عروق بودن ماهیچه و سرعت خونرسانی بالا در این بافت در تزریق عضلانی داروی تزریق شده در این نواحی سرعت جذب نسبتا بالا می باشد .در مقایسه با تزریق زیر جلدی، به علت عمقی بودن بافت ماهیچه ممکن است سوزن هایی با طول بیشتر مورد نیاز باشند تا به عضله دسترسی داشته باشیم.

کاربردهای متداول تزریقات عضلانی عبارتند از تجویز آنتی بیوتیک ها از جمله پنی سیلین و استرپتومایسین وتجویز دارو برای بیمارانی که قادر به استفاده از روش های رایج نیستند. به علاوه تزریق کورتیکواستروئیدها برای التهاب یا واکنش های آلرژیک و تجویز هورمون ها از جمله تستوسترون و مدروکسی پروژسترون از این طریق می باشد. تزریق بیشتر انواع واکسن ها  براساس اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) نیز به این روش می باشد.

متداول ترین نواحی برای این نوع تزریقات معمولا در ربع فوقانی-خارجی نشیمن‌گاه انجام می گیرد؛ بعضی تزریقات داخل عضلانی را در ناحیه ران یا بازو هم می توان انجام داد.

داخل وریدی (Intravenous or IV)

در این نوع تزریق دارو را مستقیما به درون رگ تخلیه می کنیم. در گذشته، تزریقات درون رگی اکثرا به صورت مستقیم توسط سوزن به درون رگ انجام می شدند اما در روش دیگری نیز وجود دارد که در این نوع از تزریق معمولا با استفاده از کانولا (Cannula) انجام می گیرد تا مطمئن شویم که به رگ تعیین شده تخلیه می شود و دارو به دیگر بافت های اطراف نشت نمی کند.

دکتر یا پرستار برای قرارگیری درست کانولا از دستگاهی استفاده می کنند که تیوب پلاستیکی نرمی را همراه با سوزن وارد رگ می کنند سپس سوزن را خارج می کنند و تیوب در رگ باقی می ماند. این نوع تزریق در شرایط بیمارستانی کاربردی بوده و به صورت روتین در سرنگ استفاده می شود. از نواحی معمول جهت تزریق داخل وریدی میتوان پشت دست ها و جلو و پشت بخش تحتانی بازو و فرورفتگی جلوی آرنج را ذکر کرد.

همچنین از صفحات زیر دیدن فرمایید:
کارآموزی نمونه گیری و پذیرش آزمایشگاه بالینی
خدمات و تجهیزات آزمایشگاهی 
مطالب علمی بیشتری را در ویکی ژن مطالعه فرمایید…