تعریف تست ارلیخ
تست ارلیخ یک آزمایش بیوشیمیایی است که برای شناسایی اسید آمینه تریپتوفان (Tryptophan) در یک نمونه پروتئین استفاده می‌شود. تست ارلیخ همچنین به عنوان تست p- دی‌متیل‌آمینو بنزآلدئید (p-dimethylamino benzaldehyde) نیز نامیده می‌شود که این نام از شناساگر ارلیخ برداشته شده است. نام این تست از نام برنده جایزه نوبل Paul Ehrlich گرفته شده است که این تست را در هنگام افتراق حصبه از اسهال ساده ابداع کرد.
تست ارلیخ، تست اختصاصی برای اسید آمینه نیز نامیده می‌شود زیرا یک اسید آمینه خاص به نام تریپتوفان را شناسایی می‌کند. این تست در آزمایشگاه‌ها در آزمایشات پزشکی مانند تست مواد مخدر و یا تشخیص بیماری‌های مختلف استفاده می‌شود. تشخیص بیماری‌های کبدی، سندرم کارسینوئید (Carcinoid)، فرآیندهای همولیتیک (Hemolytic) و انسداد مجرای صفراوی معمول نیز با تست ارلیخ قابل انجام است.
یکی از اشکال رایج تست ارلیخ، تست فوری است که برای تشخیص ترکیبات روان‌گردان مانند تریپتامین‌ها (tryptamine) و ارگولوئیدها (Ergoloid) (مانند LSD) استفاده می‌شود. تریاک طبیعی یک تست ارلیخ مثبت می‌باشد زیرا حاوی تریپتوفان است. شناساگر ارلیخ همچنین برای شناسایی ایندول (Indole) و اوروبیلینوژن (Urobilinogen) (موجود در ادرار) استفاده می‌شود
اهداف تست ارلیخ
- برای تشخیص وجود تریپتوفان در یک نمونه مشخص.
- برای افتراق بین حصبه و اسهال.
- برای تشخیص وجود اوروبیلینوژن در نمونه ادرار.
اصول تست ارلیخ
شناساگر ارلیخ از p- دی‌متیل‌آمینو بنزآلدئید تشکیل شده است. واکنشی که در تست رخ می‌دهد بر این اصل استوار است که در شرایط اسیدی، شناساگر ارلیخ متحمل جایگزینی الکتروفیلیک (Electrophilic substitution) می‌شود. این جایگزینی در حلقه ایندول یا بنزیل پیرول (Benzyl pyrrole) مربوط به تریپتوفان رخ می‌دهد تا یک محصول چگال بنفش آبی تولید کند. محصول چگال تشکیل شده پس از واکنش با افزودن NaNO2 چگال‌تر می‌شود.
واکنش
تریپتوفان + شناساگر ارلیخ (p- دی‌متیل‌آمینو بنزآلدئید) ← محصول چگال بنفش آبی
نیازمندی‌ها
شناساگرها
- شناساگر ارلیخ: شناساگر ارلیخ با افزودن حدود 0.2 تا 0.5 گرم p- دی‌متیل‌آمینو بنزآلدئید به 50 میلی‌لیتر اتانول 95 درصد تهیه می‌شود. به این محلول 50 میلی‌لیتر H2SO4 10% اضافه می‌شود.
- نمونه پروتئین
- HCl غلیظ
- NaNO2
وسایل مورد نیاز
- لوله‌های آزمایش
- پایه لوله آزمایش
- پیپت‌ها (Pipette)
روش تست ارلیخ
- حدود 3 تا 4 میلی‌لیتر محلول پروتئین رقیق شده یا نمونه ادرار را در یک لوله آزمایش بریزید.
- سپس مایع را با 1 میلی‌لیتر HCl غلیظ بجوشانید.
- چند قطره از شناساگر ارلیخ (p- دی‌متیل‌آمینو بنزآلدئید در H2SO4) به لوله آزمایش اضافه کنید.
- سپس لوله آزمایش را تکان دهید تا محتویات به طور کامل با هم مخلوط شوند.
- لوله آزمایش را از نظر تغییر رنگ بررسی کنید. اگر رنگ آبی بنفش مشاهده شد، چند قطره محلول NaNO2 به لوله آزمایش اضافه کنید تا رنگ آبی به دست آید
نتیجه و تفسیر تست ارلیخ
- نتیجه مثبت: نتیجه مثبت در تست ارلیخ با ظاهر شدن رنگ قرمز تا ارغوانی یا آبی- بنفش مشخص می‌شود. سپس با افزودن NaNO2 رنگ به آبی تغییر پیدا می‌کند. این امر نشان می‌دهد که نمونه حاوی تریپتوفان است.
- نتیجه منفی: نتیجه منفی در تست ارلیخ با عدم وجود رنگ آبی- بنفش هنگام اضافه کردن شناساگر ارلیخ نشان داده می‌شود. این مسئله نشان می‌دهد که نمونه حاوی تریپتوفان نیست.
موارد استفاده
- این تست یک تست آلدئیدی (Aldehyde) است که برای شناسایی تریپتوفان در نمونه پروتئین استفاده می‌شود.
- این تست برای تشخیص بیماری‌هایی مانند حصبه و سایر اختلالات فرآیند همولیتیک و انسداد مجرای صفراوی معمول استفاده می‌شود.
- این تست همچنین می‌تواند برای شناسایی ترکیبات روان‌گردان و مخدرهایی مانند تریپتامین‌ها و ارگولوئیدها استفاده شود.
- تست ارلیخ وجود ایندول و اوروبیلینوژن را تشخیص می‌دهد. وجود اوروبیلینوژن با غلظت بالا در نمونه ادرار به تشخیص یرقان کبدی و هپاتیت کمک می‌کند.
محدودیت‌ها
- واکنش منفی کاذب ممکن است در صورت وجود عفونت مجاری ادراری رخ دهد، زیرا نیتریت‌ها (Nitrite) اوروبیلینوژن را به اوروبیلین (Urobilin) اکسید می‌کنند.
- ایجاد یک نتیجه منفی کاذب در هنگام درمان با آنتی‌بیوتیک، زیرا برخی از باکتری‌های روده که اوروبیلینوژن تولید می‌کنند ممکن است از بین بروند.
- این تست یک تست اختصاصی برای آلدئید یا تریپتوفان است و اسیدهای آمینه یا پروتئین‌های دیگر را شناسایی نمی‌کند.
مطالب مرتبط:
- تست تخمیر فنول رد: اصول، روش تهیه، کاربرد و تفسیر نتایج
- تست PYR: اصول، کاربردها، روش و تفسیر نتایج
- تست موسیک اسید: تعریف، اصول، روش، نتیجه و کاربرد
- تست LAP: اصول، روش، نتایج و موارد استفاده
- تست سلیوانف (Seliwanoff’s Test): تعریف، اصول، روش، نتایج و موارد استفاده
مترجم: صادق حسینی‌کیا
سلام خیییلی مننون از این همه دقیق بودن عالی هستین،برای کنترل سانتیرفیوژ دور و تایم خاصی مد نظر هست یا هر چی که دوس داریم
در اجرای تست ارلیخ، اگر نمونه نیاز به سانتریفیوژ دارد (مانند جداسازی سلول‌ها یا مولکول‌های معلق در نمونه‌های بیولوژیک)، توصیه می‌شود که دور و زمان سانتریفیوژ بر اساس پروتکل تست انتخاب شود. این اطلاعات معمولاً در دستورالعمل‌های کیت تست یا پروتکل آزمایشگاهی مشخص شده‌اند. به طور کلی، شرایط سانتریفیوژ باید به گونه‌ای باشد که:
دور سانتریفیوژ (RPM/RCF): باید کافی باشد تا نمونه به طور مؤثری جدا شود، بدون آنکه به مولکول‌های حساس آسیب برساند یا مواد را تجزیه کند.
زمان سانتریفیوژ: نباید طولانی‌تر از حد نیاز باشد، چرا که ممکن است منجر به خرابی نمونه یا دشواری در بازیابی فازهای مختلف شود.
برای مثال، اگر نمونه ادرار در تست ارلیخ سانتریفیوژ شود، ممکن است به منظور جداسازی مواد معلق یا رسوبات استفاده شود، که در این صورت دور و زمان معمول (مانند 3000 RPM برای 5 دقیقه) توصیه می‌شود. همیشه بهتر است پروتکل‌های آزمایشگاهی یا دستورالعمل‌های کیت را برای اطمینان از صحت عملیات دنبال کنید.