مقدمهای بر تست استامید
تست استامید برای آزمایش توانایی ارگانیسم در استفاده از استامید از طریق آمینزدایی (Deamidation) استفاده میشود. این تست در رویههای کیفی برای افتراق باکتریهای گرم منفی غیر تخمیری (به ویژه سودوموناس آئروژینوزا (Pseudomonas aeruginosa))، بر اساس استفاده از استامید به کار میرود.
هدف
هدف از تست استامید افتراق میکروارگانیسمها بر اساس توانایی استفاده از استامید به عنوان تنها منبع کربن میباشد.
اصول
در تست استامید محیط کشت حاوی استامید به عنوان تنها منبع کربن و نمکهای آمونیوم غیرآلی به عنوان تنها منبع نیتروژن میباشد. رشد ارگانیسم نشان دهنده مثبت بودن تست مصرف استامید است. هنگامی که باکتری با اثر آنزیمی یک آسیلامیداز (Acylamidase)، استامید را متابولیزه میکند، نمکهای آمونیوم به آمونیاک تجزیه شده و قلیاییت را افزایش میدهند. تغییر pH، نشانگر برومتیمول بلو (Bromthymol blue) در محیط را از سبز به آبی تبدیل میکند که نشان دهنده مثبت بودن تست است.
محیط کشت مورد استفاده
استامید آگار (Acetamide Agar)
NaCl (5 گرم)، NH4H2PO4 (1 گرم)، K2HPO4 (1 گرم)، آگار (15 گرم)، نشانگر برومتیمول بلو (0.8 گرم)، در هر 1000 میلیلیتر، استامید (10 گرم)، pH برابر 6.8.
روش
استامید را با یک سوزن و با استفاده از کشت 18 تا 24 ساعته در لوله آزمایش با سطح شیبدار، تلقیح کنید. از کشت براث (Broth) برای تلقیح استفاده نکنید، زیرا رشد ارگانیسم بیش از حد آهسته خواهد شد.
محیط کشت را به صورت هوازی در دمای 35 تا 37 درجه سانتیگراد تا مدت 4 روز، انکوبه کنید. اگر نتیجه مبهم باشد، کشت شیبدار میتواند به مدت 2 روز دیگر انکوبه شود.
نتایج مورد انتظار
مثبت: دآمینه کردن استامید، که منجر به رنگ آبی میشود.
منفی: بدون تغییر رنگ یا ایجاد رنگ زرد.
کاربرد
- این آزمایش برای افتراق سودوموناس آئروژینوزا از سایر باکتریهای میلهای گرم منفی غیر تخمیرکننده گلوکز توصیه میشود.
محدودیتهای تست استامید
- رشد ارگانیسم بدون تغییر رنگ ممکن است نشان دهنده نتیجه آزمایش مثبت باشد. اگر انکوباسیون بیشتر منجر به تغییر رنگ نشد، آزمایش را با تلقیح کمتر تکرار کنید.
- هیدرولیز استامید یک آزمایش قابل اعتماد برای شناسایی سویههای سودوموناس که پیوسیانین (Pyocyanin) تولید میکنند، نیست.
- تنها 38 درصد از سویههای غیر تولید کننده پیوسیانین aeruginosa نتیجه مثبتی در استامید آگار ایجاد میکنند. در نتیجه آزمایشات بیوشیمیایی بیشتر ممکن است برای شناسایی قطعی لازم باشد.
همچنین بخوانید:
- تست هلر (Heller’s Test): تعریف، اصول، رویه، نتیجه و موارد استفاده
- تست بایل اسکولین (Bile Esculin Test): اصول، روش، کاربرد و تفسیر
- تست هیدرولیز کازئین: اصول، روش، کاربرد و تفسیر
- تست استفاده از سیترات (Citrate Utilization Test): اصول، محیط کشت، رویه و نتایج
- تست آمینو اسید دکربوکسیلاز: روش، موارد استفاده و تفسیر نتایج
مترجم: صادق حسینیکیا