مقدمه‌ای بر تست براث پیروات
تست‌های بیوشیمیایی آزمایش‌هایی هستند که برای شناسایی گونه‌های باکتریایی بر اساس تفاوت در فعالیت‌های بیوشیمیایی باکتری‌های مختلف، استفاده می‌شوند. فیزیولوژی باکتریایی یک نوع ارگانیسم با ارگانیسم دیگر متفاوت است.
توانایی باکتری‌ها برای تشکیل ترکیبات آلی با متابولیزم کربوهیدرات‌های خاص و ترکیبات مرتبط، روشی پرکاربرد برای شناسایی میکروارگانیسم‌ها است.
یکی از این آزمایشات، تست براث پیرووات است که توانایی برخی گونه‌های خاص را در استفاده از سوبسترای پیروات آزمایش می‌کند.
هدف از تست براث پیروات
برای تعیین توانایی یک ارگانیسم در استفاده از پیروات جهت تولید فرآورده‌های نهایی اسیدی.
اصول
یک منبع حاوی پیروات به کشت براث اضافه می‌شود تا مشخص شود که آیا میکروارگانیسم قادر به استفاده از پیروات و در نتیجه تشکیل اسیدهای متابولیک می‌باشد یا خیر. هنگامی که براث پیروات با باکتری‌هایی که قادر به متابولیزه کردن پیروات هستند تلقیح شود، اسید به عنوان ضایعات متابولیک تولید می‌شود. تولید اسید باعث کاهش pH شده که منجر به تغییر رنگ در محیط می‌شود.
بروموتیمول بلو (Bromothymol blue) نشانگر اسید-باز در این محیط است. این نشانگر در pH قلیایی به رنگ آبی مایل به سبز است و هنگامی که اسید در طی فرایند تخمیر پیروات تولید می‌شود، به رنگ زرد تغییر می‌کند. پس از انکوباسیون، محیط کشت زرد رنگ نشان دهنده واکنش تخمیر مثبت است.
محیط کشت مورد استفاده
پانکراتیک دایجست کازئین (Pancreatic digest of casein) (10 گرم)، سدیم پیروات (10 گرم)، عصاره مخمر (5 گرم)، K2HPO4 (5 گرم)، NaCl (5 گرم)، برومتیمول بلو (40 گرم)، در هر 1000 میلی‌لیتر، pH برابر 7.3 .
روش
- براث پیروات را به آرامی با کشت 18 تا 24 ساعته یک ارگانیسم در بلاد آگار گوسفندی 5 درصد، تلقیح کنید.
- محیط را در دمای 35 تا 37 درجه سانتی‌گراد در هوای محیط به مدت 24 تا 48 ساعت انکوبه کنید.
- محیط را از نظر تغییر رنگ به زرد بررسی کنید.
نتایج مورد انتظار
مثبت: نتیجه مثبت استفاده از پیروات با تغییر رنگ براث از سبز مایل به آبی به زرد نشان داده می‌شود.
منفی: نتیجه منفی استفاده از پیروات با عدم تغییر رنگ نشان داده می‌شود و براث حاصل به رنگ سبز مایل به آبی باقی می‌ماند.
موارد استفاده از تست براث پیروات
تست براث پیروات به افتراق بین انتروکوکوس فکالیس (Enterococcus faecalis) (مثبت) و انتروکوکوس فاسیوم (Enterococcus faecium) (منفی) کمک می‌کند.
- می‌توان از تست براث پیروات به عنوان بخشی از آزمایش‌های شناسایی برای سایر ارگانیسم‌هایی که قادر به استفاده از پیروات هستند، بهره برد.
محدودیت‌های تست براث پیروات
- توصیه می‌شود برای شناسایی کامل، آزمایشات بیوشیمیایی، ایمونولوژیکی، مولکولی یا طیف‌سنجی جرمی روی کلنی‌های حاصل از کشت خالص انجام شود.
همچنین بخوانید:
- تست استامید (Acetamide utilization Test): اصول، روش، موارد استفاده و تفسیر
- تست هلر (Heller’s Test): تعریف، اصول، رویه، نتیجه و موارد استفاده
- تست بایل اسکولین (Bile Esculin Test): اصول، روش، کاربرد و تفسیر
- تست فنیل آلانین آگار – اساس، روش، کاربردها و تفسیر
مترجم: صادق حسینی‌کیا
