تست تحمل نمک: اصول، رویه، موارد استفاده و تفسیر

فهرست مطالب نمایش

تست تحمل نمک توانایی باکتری برای رشد در حضور مقادیر متغیر کلرید سدیم (NaCl) را مشخص می‌کند. به عبارت دیگر توانایی ارگانیسم برای تحمل غلظت‌های مختلف اسمزی (osmotic) را بررسی می‌کند. باکتری‌های E.faecalis، E.zymogenes، E.liquifaciens و E.durans از جمله گونه‌های انتروکوک (Enterococcus) هستند که به نمک مقاوم هستند.

هدف تست تحمل نمک

هدف این تست تعیین توانایی یک ارگانیسم برای رشد در غلظت‌های بالای نمک میباشد.

اصول تست تحمل نمک

نمک به عنوان یک عامل انتخابی برای باکتری‌ها عمل کرده و با نفوذپذیری غشا و تنطیم اسمزی در رشد باکتری‌ها دخالت می‌کند. بنابراین غلظت بالای نمک، رشد طیف وسیعی از باکتری‌ها را مهار می‌کند، اما به ارگانیسم‌های مقاوم به نمک مانند انتروکوک اجازه رشد می‌دهد.

برای نشان دادن توانایی چنین ارگانیسم‌هایی در آزمایشگاه، از محیط کشت براث (Broth) حاوی 6.5 درصد NaCl به عنوان محیط آزمایش استفاده می‌شود. محیط کشت براث شامل کربوهیدرات قابل تخمیر، دکستروز (Dextrose) و نشانگر رنگ بروموکروزول بنفش (Bromcresol purple) است. ارگانیسم‌هایی که قادر به رشد در محیط با شوری بالا هستند، از قند استفاده کرده و اسید را به عنوان محصول جانبی متابولیسم خود، آزاد می‌کنند. افت pH باعث میشود که نشانگر بروموکروزول بنفش، از رنگ بنفش به زرد تغییر شود.

محیط کشت: میتوان از محیط کشت Brain-heart infusion broth (BHI) با افزودن NaCl و یک رنگ نشانگر استفاده کرد.

مواد مورد استفاده: در هر 1000 میلی لیتر از Heart digest (10 گرم)، enzymatic digest مربوط به بافت حیوانی (10 گرم)، NaCl (65 گرم)، دکستروز (1 گرم)، بروموکروزول بنفش (0.016 گرم) استفاده می‌شود.

روش تست تحمل نمک

یک یا دو کلنی را از یک کشت 18 تا 24 ساعته در محیط براث کلرید سدیم 6.5 درصد، تلقیح کنید.
لوله کشت را در دمای 35-37 درجه سانتیگراد در هوای محیط به مدت 48 ساعت انکوبه کنید.
لوله‌ها را بعد از 24 ساعت از نظر میزان کدورت بررسی کنید و در صورت منفی بودن دوباره بعد از 48 و 72 ساعت مجدداً بررسی کنید.

نتایج مورد انتظار

مثبت: در صورتی که کدورت قابل مشاهده در براث، با یا بدون تغییر رنگ از بنفش به زرد، وجود داشته باشد.

نکته: کدورت به تنهایی نشان دهنده مثبت بودن نتیجه تست است.

منفی: بدون کدورت و بدون تغییر رنگ پس از 72 ساعت انکوباسیون.

موارد استفاده از تست تحمل نمک

برای افتراق بین انتروکوک (مثبت) از غیر انتروکوک (منفی) استفاده میشود.
برای افتراق بین سویه‌های غیر بتا همولیتیک (Non-beta-hemolytic) کاتالاز منفی (Catalase- negative) و کوکسی‌های گرم مثبت (gram-positive cocci) (مانند انتروکوک و آئروکوکوس (Aerococcus)) بر اساس توانایی رشد آنها در براث کلرید سدیم 6.5 درصد استفاده می‌شود.
گونه‌های آئروکوکوس مانند viridans و A.urinae نیز می‌توانند در کلیرید سدیم 6.5 درصد رشد کنند، بنابراین از براث salt tolerance هم می‌توان برای افتراق گونه‌های آئروکوکوس از سایر ارگانیسم‌های مشابه مانند Stomatococcus و Helcococcus استفاده کرد.

محدودیت‌های تست تحمل نمک

توصیه می‌شود برای شناسایی کامل، آزمایش بیوشیمیایی، ایمونولوژیک (Immunological)، مولکولی یا طیف سنجی جرمی (Mass spectrometry) روی کلنی‌های حاصل از کشت خالص انجام شود.
برخی از سویه‌های Pediococcus، Leuconostoc و گونه‌های بتا همولیتیک Streptococcus ممکن است در براث Salt Tolerance رشد کنند.
براث Infusion با کلرید سدیم 6.5 درصد ممکن است واکنش‌های آهسته‌ای ایجاد کند و در نتیجه تفسیر آزمایش را دشوار کند.
هنگام تلقیح براث باید از تلقیح سبک استفاده شود. تلقیح بیش از حد سنگین ممکن است باعث ایجاد کدورت شود و در نتیجه نتیجه مثبت کاذب ایجاد کند.