تست فنیل آلانین آگار - اساس، روش، کاربردها و تفسیر

فهرست مطالب نمایش

مقدمه‌ای بر تست فنیل آلانین آگار

آزمایش‌های بیوشیمیایی آزمایش‌هایی هستند که برای شناسایی گونه‌های باکتریایی بر اساس تفاوت در فعالیت‌های بیوشیمیایی باکتری‌های مختلف استفاده می‌شوند. فیزیولوژی باکتری‌ها از یک نوع ارگانیسم به نوع دیگر متفاوت است و شامل تفاوت در متابولیسم کربوهیدرات، متابولیسم پروتئین، متابولیسم چربی، تولید آنزیم‌های خاص، توانایی استفاده از یک ترکیب خاص و غیره است که به شناسایی آنها کمک می‌کند.

یکی از انواع آزمایش‌ها برای شناسایی باکتری، تست فنیل آلانین آگار است که توانایی برخی گونه‌های خاص را برای تبدیل اسیدآمینه فنیل آلانین به اسید فنیل پیروویک آزمایش می‌کند. این فرایند، یک واکنش مهم در تمایز انتروباکتریاسه است. بر اساس این معیار، آزمایش برای تمایز گروه پروتئوس و پروویدنسیا از سایر اعضای انتروباکتریاسه که فاقد چنین فعالیتی هستند، انجام می‌شود.

هدف از تست فنیل آلانین آگار

برای تعیین توانایی یک موجود زنده در اکسیداسیون اکسیداتیو فنیل آلانین به اسید فنیل پیروویک.

اساس تست فنیل آلانین آگار

فنیل آلانین آگار که به عنوان محیط فنیل آلانین دآمیناز نیز شناخته می‌شود، حاوی مواد مغذی و

DL-phenylalanine است. فنیل آلانین به عنوان سوبسترا برای آنزیم‌ها عمل می‌کند که می‌توانند آن را دآمینه کرده و اسید فنیل پیروویک را تشکیل دهند. عصاره مخمر در محیط از رشد موجودات حمایت می‌کند. کلرید سدیم تعادل اسمزی را حفظ می‌کند.

میکروارگانیسم‌هایی که فنیل آلانین دآمیناز تولید می‌کنند، آمین (NH2) را از فنیل آلانین حذف می‌کنند. این واکنش منجر به تولید آمونیاک (NH3) و اسید فنیل پیروویک می‌شود. فنیل پیروویک اسید با افزودن چند قطره کلرید آهن ۱۰ درصد که به عنوان یک عامل کی‌لیت عمل می‌کند، شناسایی می‌شود. یک کمپلکس سبز رنگ بین این دو ترکیب تشکیل می‌شود که نشان دهنده مثبت بودن آزمایش است. اگر محیط به رنگ زرد کم رنگ باقی بماند، تولید فنیل آلانین دآمیناز برای این ارگانیسم منفی است.

محیط کشت

فنیل آلانین (۲ گرم)، عصاره مخمر (۳ گرم)، NaCl (5 گرم)، Na3PO4 (1 گرم)، آگار (۱۲ گرم)، در هر ۱۰۰۰ میلی لیتر، pH 7.3.

روش

با استفاده از یک حلقه تلقیح از یک کشت خالص ۱۸ تا ۲۴ ساعته، اسلنت را با حرکت دم ماهی رگه گذاری کنید یا اسلنت فنیل آلانین را با ۱ قطره براث ۲۴ ساعته مغزی – قلبی (برین_هارت) تلقیح کنید.
اسلنت تلقیح شده را به صورت هوازی در دمای ۳۵ درجه سانتیگراد به مدت ۱۸-۲۴ ساعت انکوبه کنید.
پس از انکوباسیون، ۴ تا ۵ قطره از محلول کلرید فریک ۱۰ درصد را مستقیماً روی اسلنت بریزید.
لوله را به آرامی هم بزنید و در عرض ۱-۵ دقیقه به دقت مشاهده کنید که رنگ سبز ایجاد شود.

نتایج مورد انتظار

مثبت: پس از افزودن کلرید آهن در عرض ۱ تا ۵ دقیقه پس از اعمال معرف کلرید آهن، رنگ سبز در سطح اسلنت ایجاد می‌شود.
منفی: عدم وجود واکنش رنگ سبز. نتایج منفی به دلیل رنگ کلرید آهن، رنگ زرد خواهند بود.

کاربردهای تست فنیل آلانین آگار

استفاده از این تست در تمایز باسیل‌های روده‌ای گرم منفی بر اساس توانایی میکروارگانیسم‌ها در تولید اسید فنیل پیروویک توسط دآمیناسیون اکسیداتیو توصیه می‌شود. جنس‌های مورگانلا، پروتئوس و پروویدنسیا را می‌توان از سایر اعضای خانواده انتروباکتریاسه متمایز کرد.

محدودیت‌های تست فنیل آلانین آگار

توصیه می‌شود برای شناسایی کامل، آزمایشات بیوشیمیایی، ایمونولوژیکی، مولکولی یا طیف سنجی جرمی روی کلنی‌های حاصل از کشت خالص انجام شود.
واکنش رنگ سبز در یک آزمایش مثبت به سرعت محو می‌شود. نتایج آزمایش باید در عرض 5 دقیقه پس از استفاده از کلرید آهن تفسیر شود؛ در غیر این صورت ممکن است نتایج منفی کاذب رخ دهد.

مطالب مشابه: