رنگ رایت

مقدمه‌ای بر رنگ رایت

رنگ رایت نوعی رنگ رومانوفسکی است که معمولاً در آزمایشگاه خون شناسی برای رنگ آمیزی معمول اسمیر خون محیطی استفاده می شود. این ماده همچنین برای رنگ آمیزی اسمیر مغز استخوان، نمونه ادرار و انگل های مالاریا در خون استفاده می شود.

رنگ رایت به نام جیمز هومر رایت نامگذاری شده است، که این رنگ را در سال 1902 بر اساس اصلاح رنگ رومانوفسکی ابداع کرد. این رنگ به راحتی بین سلول های خون تمایز ایجاد می کند و از این رو برای انجام شمارش افتراقی WBC و ارزیابی مورفولوژی سلول های خونی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد.

اساس

رنگ Wright’s یک رنگ ترکیبی است که مخلوطی از ائوزین و متیلن بلو تشکیل شده است. از آنجا که پایه رنگ رایت متانول است، قبل از رنگ گیری به مرحله تثبیت نیاز ندارد. با این حال، فیکساسیون به کاهش آرتیفکت های ناشی از آب کمک می کند که می تواند در روزهای مرطوب یا با رنگ های قدیمی ساخت کاربرد داشته باشد.

متانول سلول ها را بر روی لام تثبیت می کند. ائوزین Y یک رنگ آنیونی اسیدی و متیلن بلو یک رنگ کاتیونی بازی است. هنگامی که در آب بافر رقیق می شود، یونیزاسیون رخ می دهد. ائوزین اجزای اساسی مانند هموگلوبین و گرانول های ائوزینوفیل به رنگ نارنجی تا صورتی رنگ آمیزی می کند. متیلن بلو اجزای سلولی اسیدی مانند اسید نوکلئیک و دانه های بازوفیل را به رنگ آبی رنگ آمیزی می کند. اجزای خنثی سلول ها توسط هر دو ماده رنگ آمیزی شده و رنگ های مختلفی تولید می کنند.

معرف ها

رنگ ممکن است به صورت پودری خریداری شود و سپس با متانول مخلوط شده و یا اینکه از ابتدا به شکل یک محلول آماده خریداری شود.

محلول رنگ آمیزی

پودر رنگ رایت = 1.0 گرم

متانول بدون آب = 400 میلی لیتر

بافر فسفات (0.15M, ph 6.5/6.8)

پتاسیم دی هیدروژن فسفات، بی آب = 0.663 گرم

سدیم هیدروژن فسفات، بی آب = 0.256 گرم

آب مقطر = 100 میلی لیتر