لوپوس چیست؟
لوپوس یک بیماری خودایمنی مزمن است که می‌تواند باعث التهاب در سراسر بدن شود. با این حال، در درجه اول یک وضعیت موضعی است، بنابراین همیشه سیستمیک نیست.
بیماری خودایمنی وضعیتی است که در آن سیستم ایمنی بدن شما مسئول التهاب و تجزیه سلول های خودی است. بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس یک نوع خفیف از آن را تجربه می‌کنند، اما بدون درمان مناسب می‌تواند شدید شود. در حال حاضر، هیچ درمانی شناخته شده برای لوپوس وجود ندارد، بنابراین درمان بر کاهش علائم و کاهش التهاب متمرکز است.
انواع لوپوس
متخصصان مراقبت های بهداشتی معمولا لوپوس را در چهار نوع دسته بندی می‌کنند.لوپوس اریتماتوز سیستمیک لوپوس اریتماتوز سیستمیک SLE شایع ترین نوع لوپوس است. وقتی می‌شنوید که فردی می‌گوید که مبتلا به لوپوس است، احتمالاً به SLE اشاره میکند. SLE نام خود را از این واقعیت گرفته است که معمولاً چندین اندام مختلف بدن شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
منبع معتبر تحقیق نشان می‌دهد که این موارد عبارتند از:
- کلیه ها
- پوست
- مفاصل
- قلب
- سیستم عصبی
- ریه ها
SLE می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. این بیماری علائمی را ایجاد میکند که ممکن است در طول زمان بدتر شده و سپس بهبود یابد. به گفته بنیاد لوپوس آمریکا، زمان هایی که علائم شما بدتر می‌شود، شعله ور شدن یا برانگیختگی نامیده می‌شود و دوره هایی که علائم بهبود می‌یابند یا از بین می روند به عنوان دوره بهبودی شناخته می‌شوند.
لوپوس پوستی این نوع لوپوس به طور کلی به پوست شما محدود می‌شود. ممکن است باعث بثورات و ضایعات دائمی همراه با اسکار شود. یک منبع مورد اعتماد در سال 2019 چندین نوع مختلف لوپوس پوستی را شناسایی کرد، از جمله:
لوپوس حاد جلدی
این نوع باعث ایجاد “بثورات پروانه‌ای”می‌شود. این بثورات قرمز رنگ است و روی گونه ها و بینی ظاهر می‌شود.لوپوس تحت حاد جلدی. این نوع لوپوس پوستی باعث ایجاد بثورات قرمز، برجسته و پوسته پوسته در بدن می‌شود. اغلب در مناطقی است که در معرض نور خورشید بوده‌اند و معمولاً منجر به زخم نمی‌شود.
لوپوس پوستی مزمن
این نوع باعث ایجاد بثورات بنفش یا قرمز می‌شود. همچنین می‌تواند باعث تغییر رنگ پوست، زخم و ریزش مو شود این نوع لوپوس را به نام لوپوس دیسکوئید نیز می‌نامند. در حالی که لوپوس حاد پوستی اغلب با لوپوس در سایر قسمت های بدن همراه است، لوپوس پوستی تحت حاد و مزمن معمولاً فقط روی پوست رخ می‌دهند.
لوپوس نوزادی
این وضعیت بسیار نادر است و نوزادانی را که والدین آنها دارای آنتی بادی‌های خودایمنی خاصی هستند، تحت تاثیر قرار می‌دهد. این آنتی بادی‌های خودایمنی از طریق جفت از والدین به جنین منتقل می‌شوند. همه والدینی که این آنتی بادی‌ها را دارند علائم لوپوس را ندارند. در واقع، تحقیقات نشان می‌دهد که حدود 25 درصد از مادرانی که فرزندی با لوپوس نوزادی به دنیا می‌آورند، علائم لوپوس ندارند.
علائم این وضعیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- بثورات پوستی
- تعداد کم سلول های خونی
- مشکلات کبدی بعد از تولد
در حالی که برخی از نوزادان ممکن است مشکلات رشدی در قلب داشته باشند، اکثر آنها علائمی دارند که پس از چند ماه از بین می‌روند. اگر این آنتی بادی‌ها را دارید، باید در دوران بارداری به دقت تحت نظر باشید. تیم مراقبت شما اغلب شامل متخصصانی مانند روماتولوژیست و متخصص زنان و زایمان می‌شود. متخصص زنان و زایمان پزشکی است که در تشخیص مشکلات جنین-مادر تخصص دارد.
لوپوس ناشی از دارو
استفاده از برخی داروهای تجویزی می تواند منجر به لوپوس ناشی از دارو یا DIL شود. DIL همچنین ممکن است به عنوان لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو DILE نامیده شود. منبع معتبر تحقیقات نشان می‌دهد که DIL می‌تواند از طریق استفاده طولانی مدت از داروهای خاص تجویز شده ایجاد شود.
معمولاً پس از چند ماه از مصرف دارو رخ می‌دهد. بسیاری از داروها می‌توانند باعث ایجاد DIL در شما شوند. برخی از نمونه ها عبارتند از:
- داروهای ضد میکروبی مانند تربینافین (ضد قارچ) و پیرازین آمید (داروی سل)
- داروهای ضد تشنج مانند فنیتوئین (دیلانتین) و والپروات
- داروهای آریتمی مانند کینیدین و پروکائین آمید
- داروهای فشار خون بالا، مانند هیدرالازین
- مواد بیولوژیکی به نام عوامل ضد TNF-alpha، مانند اینفلیکسیماب (رمیکید) و اتانرسپت
در حالی که DIL علائم SLE را تقلید میکند، در بیشتر موارد این وضعیت معمولاً اندام‌های اصلی را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد. با این حال، می‌تواند باعث پریکاردیت و پلوریت شود. DIL معمولاً ظرف چند هفته پس از قطع دارو که باعث بروز آن شده است از بین می‌رود.
آیا لوپوس قابل درمان است؟
در حال حاضر، هیچ درمانی برای لوپوس وجود ندارد.
با این حال، انواع مختلف درمان می‌تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند. بر اساس یک منبع مورد اعتماد در سال 2019، درمان لوپوس بر چندین عامل متمرکز است:
- درمان علائم لوپوس زمانی که آنها را دارید
- جلوگیری از بروز برانگیختگی لوپوس
- کاهش میزان آسیبی که به مفاصل و اندام های شما وارد می‌شود
- پیروی از رژیم درمانی توصیه شده توسط یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی برای کمک به شما برای مدیریت علائم و داشتن یک زندگی رضایت بخش مهم است.
- پزشکان و دانشمندان به تحقیقات خود برای درک بهتر لوپوس و ایجاد درمان‌های جدید برای این بیماری ادامه می‌دهند.
علائم لوپوس
علائم لوپوس می‌تواند به قسمت‌هایی از بدن شما بستگی داشته باشد که تحت تاثیر قرار گرفته‌اند. التهاب مشاهده شده در لوپوس می‌تواند اندام‌ها و بافت‌های مختلف بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد، از جمله:
- مفاصل
- پوست
- قلب
- خون
- ریه ها
- مغز
- کلیه ها
علائم بسته به فرد ممکن است متفاوت باشد. علائم ممکن است:
- دائمی باشند
- ناگهان ناپدید شوند
- گهگاه شعله ور شوند
هیچ دو مورد لوپوس یکسان نیستند. اما مرکز معتبر کنترل و پیشگیری از بیماری می‌گوید که شایع ترین علائم و نشانه‌ها عبارتند از:
- تب شدید
- خستگی
- بدن درد
- درد مفاصل
- بثورات، از جمله بثورات پروانه ای روی صورت
- ضایعات پوستی
- تنگی نفس
- سندرم شوگرن که شامل خشکی مزمن چشم و خشکی دهان است
- پریکاردیت و پلوریت که هر دو می‌توانند باعث درد قفسه سینه شوند
- سردرد
- گیجی
از دست دادن حافظه التهاب ناشی از لوپوس همچنین می‌تواند باعث ایجاد عوارضی در ارگان‌های مختلف شود، مانند:
- کلیه‌ها
- خون
- ریه‌ها
حساسیت به نور لوپوس
در حالی که آفتاب بیش از حد می‌تواند برای هر کسی مضر باشد، بسیاری از افرادی که به لوپوس مبتلا هستند حساسیت به نور نیز دارند. حساسیت به نور به این معنی است که شما به ویژه به اشعه ماوراء بنفش UV حساس هستید، نوعی از تابش که در نور خورشید یا حتی انواع خاصی از نور مصنوعی است.
بر اساس گزارش بنیاد لوپوس آمریکا، برخی از افراد مبتلا به لوپوس ممکن است متوجه شوند که قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث ایجاد علائم خاصی می‌شود. این علائم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- بثورات، که در درجه اول راش‌های حساس به نور در صورت وجود آنتی بادی خاصی به نام SSA (Ro) هستند
- خستگی
- درد مفاصل
- تورم داخلی
اگر لوپوس دارید و می‌خواهید بیرون بروید، پوشیدن لباس‌های محافظ در برابر آفتاب و استفاده از کرم ضد آفتاب بسیار مهم است. می‌توانید کرم‌های ضد آفتاب و لباس‌های ضد آفتاب را به‌صورت آنلاین خریداری کنید.
علائم اولیه
علائم لوپوس معمولاً با ورود به بزرگسالی شروع می‌شود و می‌تواند از نوجوانی تا 30 سالگی بروز کند. برخی از علائم اولیه عبارتند از:
- خستگی
- تب
- کهیر
- مفاصل متورم
- خشکی دهان یا خشکی چشم
- ریزش مو به خصوص به صورت لکه‌هایی که به آن آلوپسی گفته می‌شود
- مشکلات ریه، کلیه یا دستگاه گوارش
این علائم مشابه علائم سایر بیماری‌ها هستند، بنابراین تجربه آنها لزوماً به معنای ابتلا به لوپوس نیست. با این حال، مهم است که در صورت مشاهده این علائم یک قرار ملاقات با یک متخصص مراقبت های بهداشتی داشته باشید تا در مورد آنها مشورت کنید.
درمان لوپوس
در حالی که در حال حاضر هیچ درمانی برای لوپوس وجود ندارد، داروهایی برای کمک به مدیریت علائم لوپوس و جلوگیری از عود بیماری لوپوس در دسترس هستند. برای شروع درمان لوپوس، پزشک علائم لوپوس و شدت آنها را در نظر می‌گیرد. مهم است که به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید.
این به پزشک اجازه می‌دهد وضعیت شما را بهتر کنترل کند و تعیین کند که آیا برنامه درمانی شما برای مدیریت علائم شما خوب است یا خیر. علائم لوپوس می‌تواند در طول زمان تغییر کند. به همین دلیل، پزشک ممکن است داروهای شما را تغییر دهد یا دوز داروی فعلی را تنظیم کند.
سرویس بهداشت ملی NHS می‌گوید که علاوه بر دارو، پزشک شما ممکن است تغییر سبک زندگی را نیز برای کمک به مدیریت علائم لوپوس توصیه کند. که می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- اجتناب از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور UV
- خوردن یک رژیم غذایی سالم
- مصرف مکمل هایی که ممکن است به کاهش علائم کمک کند، مانند ویتامین D، کلسیم و روغن ماهی
- ورزش منظم
- ترک سیگار
داروی لوپوس
دارویی که به شما داده می شود می‌تواند به علائم و همچنین شدت آنها بستگی داشته باشد. داروها می توانند به روش های مختلفی به رفع علائم لوپوس کمک کنند، از جمله:
- آرام کردن سیستم ایمنی بدن شما
- کاهش میزان تورم یا التهابی که تجربه می‌کنید
- کمک به جلوگیری از آسیب به مفاصل یا اندام‌های داخلی شما
بر اساس یک منبع مورد اعتماد در سال 2019، برخی از داروهای لوپوس عبارتند از:
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
این‌ها می‌توانند تورم و درد را کاهش دهند. به عنوان مثال می توان به داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن Advil، Motrin و ناپروکسن اشاره کرد.
داروهای ضد مالاریا
این داروها زمانی برای درمان بیماری عفونی مالاریا استفاده می شدند. ارگانیسم عامل مالاریا نسبت به داروها مقاومت نشان می‌دهد، بنابراین پزشکان اکنون از داروهای جدیدتر برای درمان این بیماری استفاده می‌کنند. داروهای ضد مالاریا می توانند علائم لوپوس مانند بثورات، درد مفاصل و خستگی را برطرف کنند. آنها همچنین می‌توانند به متوقف کردن حمله‌های لوپوس کمک کنند. آنها در دوران بارداری برای کاهش عوارض مرتبط با بارداری توصیه می‌شوند.
کورتیکواستروئیدها
این داروها به آرام کردن سیستم ایمنی شما کمک می‌کنند و می‌توانند درد و تورم را کاهش دهند. آنها به اشکال مختلفی از جمله تزریقی، کرم های موضعی و قرص‌ها وجود دارند. نمونه ای از کورتیکواستروئیدها پردنیزون است. کورتیکواستروئیدها می توانند عوارض جانبی مانند عفونت و پوکی استخوان ایجاد کنند. مهم است که دوز و مدت استفاده از آنها را به حداقل برسانید.
داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی
این داروها برای سرکوب سیستم ایمنی بدن شما کار می‌کنند. از آنجایی که این داروها بسیار قوی هستند و می‌توانند دفاع بدن شما را در برابر عفونت کاهش دهند، معمولاً فقط زمانی استفاده می‌شوند که لوپوس شدید باشد یا بر بسیاری از اندام‌ها تأثیر بگذارد. آنها همچنین برای کاهش میزان و قرار گرفتن در معرض استروئیدها استفاده می‌شوند. به همین دلیل است که از آنها به عنوان داروهای حفظ کننده استروئید نیز یاد می‌شود. به عنوان مثال می‌توان به متوترکسات، مایکوفنولات موفتیل، اسید مایکوفنولیک و آزاتیوپرین اشاره کرد. این داروها به عنوان درمان‌های غیرقابل اعتماد برای لوپوس استفاده می‌شوند.
بیولوژیک
بیولوژیک‌ها داروهایی هستند که منشا بیولوژیکی دارند. بلیموماب یک داروی بیولوژیکی است که برای درمان لوپوس استفاده می‌شود. در واقع این دارو آنتی بادی است که می‌تواند پروتئینی را در بدن شما که برای پاسخ ایمنی مهم است مسدود کند. نظارت بر اینکه چگونه داروهای شما بر علائم شما تأثیر می‌گذارند بسیار مهم است. اگر داروی شما عوارض جانبی دارد یا دیگر برای درمان علائم شما کار نمی‌کند، باید به پزشک خود اطلاع دهید.
رژیم غذایی لوپوس
متخصصان مراقبت های بهداشتی رژیم غذایی خاصی برای افراد مبتلا به لوپوس ایجاد نکرده‌اند. اما یک بررسی سال 2019 نشان می‌دهد که چند تغییر در رژیم غذایی ممکن است مفید باشد. به طور کلی، سعی کنید یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید که می‌تواند شامل مواردی مانند:
- ماهی های سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 مانند سالمون، ماهی تن یا ماهی خال مخالی
- غذاهای سرشار از کلسیم، مانند لبنیات کم چربمنابع کربوهیدرات غلات کامل
- ترکیبی از میوه ها و سبزیجات رنگارنگ
اگر ماهی سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 می‌خورید، ممکن است لازم باشد مصرف خود را کنترل کنید. این ماهی‌ها می‌توانند سطح جیوه بالایی داشته باشند. همچنین برخی از مواد خوراکی وجود دارد که افراد مبتلا به لوپوس معمولاً باید از آنها اجتناب کنند، بیشتر به دلیل تداخل با داروهایی که معمولا مصرف می‌کنند. چند نمونه از این موادکه باید از آنها دوری کرد عبارتند از:
الکل
الکل می‌تواند با بسیاری از داروها تداخل داشته باشد. به عنوان مثال، در افرادی که از NSAID استفاده می‌کنند، می‌تواند باعث خونریزی گوارشی شود. همچنین می تواند احتمال التهاب را افزایش دهد.
غذاهای سرشار از نمک و کلسترول
کاهش نمک و کلسترول فقط برای سلامت کلی شما مفید نیست. همچنین به جلوگیری از نفخ و افزایش فشار خون به دلیل استفاده از کورتیکواستروئید کمک میکند. علاوه بر این، اگر به دلیل لوپوس خود حساسیت به نور دارید، ممکن است کمبود ویتامین D داشته باشید. مصرف مکمل ویتامین D ممکن است کمک کند. می‌توانید مکمل های ویتامین D را به صورت آنلاین خریداری کنید.
کهیر
بثورات پوستی یکی از علائم شایع لوپوس است که بسیاری از افراد آن را تجربه می‌کنند. بثورات پوستی معمولاً پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می‌شود. بر اساس یک منبع مورد اعتماد در سال 2019، اغلب به صورت بثورات پروانه ای شکل روی گونه‌ها و پل بینی ظاهر می‌شود.
بثورات پوستی همچنین ممکن است به صورت لکه‌ها یا ضایعات حلقه‌ای شکل در موارد زیر ظاهر شوند:
- بازوها
- پاها
- قسمت بالایی پشت
- قفسه سینه
- گردن
- پوست سر
- صورت
- شانه ها
این بثورات ممکن است برجسته، صاف یا پوسته پوسته باشند و در برخی موارد دردناک یا خارش دار باشند. بر اساس بررسی منبع مورد اعتماد در سال 2015، بثورات معمولاً قرمز یا بنفش به نظر می‌رسند و ممکن است در افرادی با رنگ پوست تیره تر قابل توجه تر باشند.
علل و عوامل خطر لوپوس
در حالی که متخصصان دقیقاً نمی‌دانند چه چیزی باعث لوپوس می‌شود، آنها فکر می‌کنند ممکن است ترکیبی از بسیاری از عوامل زمینه ای د بروز آن دخیل باشد. این عوامل شامل:
محیط
یک بررسی در سال 2019، محرک‌های بالقوه ای مانند سیگار کشیدن، استرس، و قرار گرفتن در معرض سمومی مانند گرد و غبار سیلیس را به عنوان عوامل بالقوه لوپوس شناسایی کرد.
ژنتیک
براساس بنیاد لوپوس آمریکا، بیش از 50 ژن مرتبط با لوپوس شناسایی شده است. علاوه بر این، داشتن سابقه خانوادگی لوپوس ممکن است فرد را در معرض خطر کمی بالاتر برای تجربه این بیماری قرار دهد.
هورمون ها
یک بررسی در سال 2019 نشان می‌دهد که سطوح غیر معمول هورمون، مانند افزایش سطح استروژن، می‌تواند به لوپوس کمک کند.
عفونت‌ها
بر اساس داده‌های یک منبع موثق در سال 2021، کارشناسان هنوز در حال بررسی ارتباط بین لوپوس و عفونت هایی مانند سیتومگالوویروس و اپشتین بار هستند.
داروها
استفاده طولانی مدت از برخی داروها، مانند هیدرالازین (آپرسولین)، پروکائین آمید (پروکانبید) و کینیدین، با DIL مرتبط است. همچنین، افرادی که داروهای مسدودکننده TNF را برای شرایطی مانند آرتریت روماتوئید، بیماری التهابی روده و اسپوندیلیت آنکیلوزان مصرف می‌کنند، می‌توانند به DIL مبتلا شوند. اگرچه نادر است، اما تتراسایکلین ها، مانند مینوسیکلین، که برای درمان آکنه و روزاسه استفاده می‌شود، می تواند باعث ایجاد DIL نیز شود.
همچنین ممکن است هیچ یک از علل بالقوه شناخته شده لوپوس که در اینجا ذکر شده است را تجربه نکرده باشید و در عین حال هنوز بیماری خود ایمنی را داشته باشید. گروه‌های خاصی ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به لوپوس باشند. با توجه به بنیاد لوپوس آمریکا، نمونه هایی از عوامل خطر ابتلا به لوپوس عبارتند از:
جنسیت
زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به لوپوس هستند، اما این بیماری می‌تواند در مردان شدیدتر ظاهر شود.سن: در حالی که لوپوس می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اغلب در افراد بین 15 تا 44 سال تشخیص داده می‌شود.
سابقه خانوادگی
داشتن سابقه خانوادگی لوپوس به این معنی است که شما در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستید. به یاد داشته باشید که داشتن عوامل خطر برای لوپوس به معنای ابتلا به لوپوس نیست. این فقط به این معنی است که شما در مقایسه با کسانی که فاکتورهای خطر ندارند در معرض خطر بیشتری هستید.
تشخیص لوپوس
پزشکان از یک آزمایش خون یا مطالعه تصویربرداری برای تشخیص لوپوس استفاده نمی‌کنند. در عوض، آنها علائم و نشانه‌های فرد را در نظر می‌گیرند تحقیقات نشان داده است که برخی از آنتی بادی ها برای لوپوس بسیار خاص هستند، از جمله آنتی بادی DNAدو رشته ای یاds-DNA و آنتی بادی اسمیت Sm.
آنتی بادی Sm همچنین با بیماری کلیوی مرتبط با SLEمرتبط است. پزشک ابتدا سابقه پزشکی شما را درخواست میکند و معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و از شما در مورد علائم شما، از جمله مدت زمانی که آنها را داشته‌اید و اینکه آیا سابقه خانوادگی لوپوس یا سایر بیماری های خود ایمنی دارید می‌پرسد. بر اساس یک منبع معتبر در سال 2019، پزشک شما علاوه بر درخواست تاریخچه پزشکی دقیق و انجام معاینه فیزیکی، ممکن است آزمایش‌های زیر را برای تشخیص لوپوس انجام دهد:
آزمایشات خون
که می‌تواند شامل شمارش کامل خون باشد. پزشکان از این آزمایش برای تعیین تعداد و نوع گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت های خون استفاده می‌کنند. آزمایش‌های دیگری که ممکن است درخواست کنند عبارتند از:
- میزان رسوب گلبول قرمز
- آزمایش CRP
- و آزمایش آنتی‌بادی ضد هسته‌ای که می‌تواند نشان دهنده افزایش فعالیت سیستم ایمنی باشد.
آزمایشات ادرار
استفاده از آزمایش ادرار می‌تواند تعیین کند که آیا سطح خون یا پروتئین در ادرار شما افزایش یافته است یا خیر.
همچنین می‌تواند نشان دهد که لوپوس بر کلیه های شما تأثیر گذاشته است یا خیر.
تست های تصویربرداری
تصویر برداری اشعه ایکس قفسه سینه و اکوکاردیوگرام دو مطالعه تصویربرداری هستند که ممکن است نشان دهنده التهاب یا تجمع مایع در داخل یا اطراف قلب و ریه شما باشد.ب
یوپسی بافت
پزشک شما می‌تواند با نمونه‌برداری از ناحیه‌ای که جوش‌های لوپوس مانند دارد به تشخیص قطعی‌تری دست یابد. در صورت وجود آسیب کلیه، بیوپسی کلیه ممکن است برای کمک به تعیین درمان مناسب ضروری باشد.
عوارض لوپوس
انواع مختلفی از عوارض مربوط به لوپوس هستند. آنها به دلیل التهاب مرتبط با این بیماری ایجاد می‌شوند. عوارض احتمالی لوپوس می‌تواند شامل مشکلات زیر باشد:
کلیه ها
بر اساس یک مطالعه معتبر در سال 2020 ، التهاب ناشی از لوپوس می‌تواند باعث آسیب کلیه و حتی منجر به نارسایی کلیه شود.
خون یا رگ های خونی
یک بررسی معتبر در سال 2020 نشان می دهد که رگ های خونی می‌توانند به دلیل لوپوس ملتهب شوندکه به آن واسکولیت می‌گویند. علاوه بر این، لوپوس می تواند منجر به مشکلات خونریزی یا لخته شدن خون شود.
قلب
بر اساس یک مطالعه معتبر در سال 2020، لوپوس می‌تواند منجر به التهاب قلب و بافت های اطراف شود. همچنین ممکن است شما را در معرض خطر بیشتر بیماری قلبی، حمله قلبی یا سکته قرار دهد.
ریه‌ها
یک بررسی در سال 2020 نشان داد که التهاب ریه ها به دلیل لوپوس می‌تواند منجر به تنفس دردناک شود.
سیستم عصبی
بر اساس یک منبع معتبر در سال 2017، هنگامی که لوپوس بر مغز تأثیر می‌گذارد، می‌توانید حملات سرگیجه، سردرد یا حتی تشنج را تجربه کنید. افراد مبتلا به لوپوس نیز بیشتر مستعد ابتلا به عفونت هستند. این نه تنها به دلیل خود این بیماری است، بلکه به این دلیل است که بسیاری از داروهایی که برای درمان لوپوس استفاده می‌شوند، سیستم ایمنی را ضعیف یا سرکوب می‌کنند. اگر مبتلا به لوپوس هستید، بسیار مهم است که به برنامه درمانی که پزشکتان برای شما تهیه کرده است پایبند باشید. انجام این کار می‌تواند به جلوگیری از عود لوپوس و همچنین آسیب اندام کمک کند.
نفریت لوپوس
بر اساس یک مطالعه در سال 2020، نفریت لوپوس یک عارضه جدی است که می تواند به دلیل لوپوس رخ دهد .این عارضه زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن به بخشی از کلیه‌ها که برای تصفیه خون شما کار میکند حمله میکند. مهم است که علائم نفریت لوپوس را بشناسید تا بتوانید درمان سریع را دریافت کنید.
علائم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- ادرار تیره
- ادرار کف آلود
- ادرار خونی
- تکرر ادرار، به ویژه در عصر یا شب
- پف کردن پاها،قوزک‌ها و پاها که با گذشت روز بدتر می‌شود
- افزایش وزن
- فشار خون بالا
چندین مرحله مختلف نفریت لوپوس وجود دارد که از کلاس I تا کلاس VI تعیین می‌شود. کلاس I کم شدت ترین است، در حالی که کلاس VI شدیدترین است.
خستگی لوپوس
خستگی یکی از علائم شایع لوپوس است. طبق یک مطالعه در سال 2012، بین 53 تا 80 درصد از افراد مبتلا به لوپوس، خستگی را به عنوان یکی از علائم اصلی خود تجربه می‌کنند. مشخص نیست دقیقا چه چیزی باعث خستگی در افراد مبتلا به لوپوس می‌شود. با این حال، برخی از عوامل ممکن است به آن کمک کنند، از جمله:
- خواب ضعیف
- فعالیت بدنی کم
- کمبود ویتامین D
- چاقی
- درد ناشی از آرتریت لوپوس
- عوارض جانبی داروهای لوپوس
شرایط همراه مانند افسردگی، کم خونی یا بیماری تیروئید برخی از کارهایی که می‌توانید برای کمک به خستگی انجام دهید عبارتند از:
- محدودیت های فیزیکی خود را درک کنید. در حالی که فعال ماندن مهم است، در آن زیاده روی نکنید
- حتما بین فعالیت ها استراحت کنید
- سعی کنید در طول روز از خوابیدن خودداری کنید
- این می تواند خواب شما را در شب مختل کند
- برنامه ریزی و اولویت بندی وظایف
این به شما کمک میکند تا زمانی که فعال هستید و زمانی که می‌توانید استراحت کنید، بهتر مدیریت کنید. برای مثال، اگر در حال انجام کارهایتان هستید، سعی کنید آنها را با هم دسته بندی کنید تا مجبور نباشید به بیرون رفتن ادامه دهید. در مورد خستگی خود شفاف باشید. به عزیزانتان اطلاع دهید که چه کاری می‌توانند برای کمک انجام دهند.
پیوستن به یک گروه پشتیبانی حضوری یا آنلاین را در نظر بگیرید. انجام این کار می‌تواند به شما کمک کند تا استراتژی هایی را بیاموزید که سایر افراد مبتلا به لوپوس برای مدیریت خستگی خود از آنها استفاده می‌کنند.
لوپوس و افسردگی
مقابله با لوپوس گاهی اوقات می‌تواند دشوار باشد. داشتن احساس ناامیدی یا غمگینی بسیار رایج است. با این حال، مهم است که بین احساسات منفی موقت و شرایطی مانند افسردگی تمایز قائل شوید. افسردگی اغلب در افرادی که لوپوس دارند رخ می‌دهد. طبق یک مطالعه در سال 2018، تخمین زده می‌شود که 25 درصد از افراد مبتلا به لوپوس افسردگی نیز دارند. به همین دلیل، مهم است که علائم افسردگی را بشناسید تا بتوانید کمک بگیرید.
این علائم شامل:
- احساس غم، ناامیدی یا گناه
- عزت نفس پایین
- گریه کردن، که می‌تواند بدون دلیل خاصی اتفاق بیفتد
- مشکل در تمرکز
- مشکل در خوابیدن یا خواب زیاد
- تغییرات در اشتها که باعث افزایش یا کاهش وزن شما می شود
ممکن است که دیگر به چیزهایی که در گذشته از آنها لذت می‌بردید علاقه ای نداشته باشید اگر هر یک از این علائم را در خود مشاهده کردید، کمک بگیرید. افسردگی اغلب از طریق دارو قابل درمان و کنترل است.
آرتریت لوپوس
زمانی که مفاصل شما ملتهب می‌شوند دچار آرتروز می‌شوید. این می‌تواند باعث تورم، درد و محدودیت دامنه حرکتی در مفاصل آسیب دیده شود. التهاب مفاصل معمولاً از آرتریت خودایمنی RA است. با این حال، بسیاری از موارد آرتریت به دلیل ساییدگی یا استئوآرتریت در مفاصل ما با افزایش سن رخ می‌دهد.
تحقیقات معتبر نشان می‌دهد که آرتریت معمولا در افراد مبتلا به لوپوس رخ می‌دهد. با این حال، آرتریت مرتبط با لوپوس به دلیل افزایش سطح التهاب در بدن است که مشخصه این بیماری است. سطوح التهاب و آسیب بافتی در مفاصل در لوپوس کمتر از سایر شرایط التهابی مانند RA است. با این حال، برخی از افراد ممکن است هم لوپوس و هم آرتریت روماتوئید را داشته باشند. در مورد لوپوس و RA، ممکن است یک ارتباط ژنتیکی بین این دو بیماری وجود داشته باشد.
شعله ور شدن یا عودکردن لوپوس
شعله ور شدن لوپوس زمانی اتفاق می‌افتد که علائم لوپوس شما بدتر می‌شود و باعث می‌شود احساس بیماری کنید. گاهی اوقات علائم هشدار دهنده قبل از شعله ور شدن رخ می‌دهد، در حالی که گاهی اوقات شعله ور شدن ممکن است بدون هشدار رخ دهد. چندین عامل مختلف می‌تواند باعث عود کردن لوپوس شود. بر اساس یک منبع مورد اعتماد در سال 2016، برخی از آنها عبارتند از:
- قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش، مانند نور خورشید یا نور فلورسنت
- فشار
- عدم استراحت کافی
- داشتن عفونت یا آسیب
- انواع خاصی از داروها
- عدم مصرف داروهای لوپوس
در حالی که درمان لوپوس می‌تواند به جلوگیری از بروز شعله ور شدن کمک کند، شما همچنان ممکن است در حین مصرف داروهای لوپوس آن را تجربه کنید. برای مثال، اگر ساعت‌های طولانی بدون استراحت کافی کار کرده‌اید، حتی اگر دارو مصرف می‌کنید، ممکن است دچار برانگیختگی و عود کردن لوپوس شوید.
علائم شعله ور شدن لوپوس
برخی از علائم هشداردهنده می‌توانند به شما اطلاع دهند که شعله ور شدن لوپوس نزدیک است. توانایی تشخیص این علائم می‌تواند به شما کمک کند تا سریعتر به دنبال درمان باشید. این کار به طور بالقوه می‌تواند شدت شعله ور شدن را کاهش دهد. به گفته از منبع CDC، علائم هشدار دهنده شعله ور شدن لوپوس عبارتند از:
- احساس خستگی بیشتر از حد معمول
- کهیر
- درد، به ویژه درد قفسه سینه که ممکن است در نتیجه پریکاردیت یا پلوریت باشد
- تب
- ناراحتی معده
- احساس سرگیجه داشتن
- سردرد شدید
- پدیده رینود
- تورم غدد لنفاوی
شعله های لوپوس می‌تواند از شدت خفیف تا شدید متغیر باشد. برخی ممکن است فقط باعث ایجاد بثورات یا درد مفصل شوند، در حالی که شعله های شدیدتر می‌تواند باعث آسیب به اندام های داخلی شما شود. به همین دلیل، همیشه مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
امید به زندگی و چشم انداز زندگی با لوپوس
نوآوری های پزشکی و پیشرفت در آزمایش‌های تشخیصی باعث شده است افراد مبتلا به لوپوس بیشتر از همیشه عمر کنند. در واقع، میزان بقا در طول 10 سال اول حدود 85 تا 90 درصد برآورد شده است. افراد مبتلا به لوپوس خفیف تا متوسط می توانند برای سالم ماندن و جلوگیری از عوارض موارد زیر را انجام دهند:
- به طور منظم به پزشک مراجعه کنند
- برنامه درمانی خود را با دقت دنبال کنند و تمام داروها را طبق دستور مصرف کنند
- اگر علائم جدید یا عوارض جانبی داروهای خود را تجربه کردند، کمک بگیرند
- عوامل خطر را بررسی کنند و سعی کنند اقداماتی را برای کاهش آنها انجام دهند
- اگر سیگار می کشند، با پزشک خود یک برنامه ترک سیگار تهیه کنند
کسانی که علائم لوپوس شدید دارند یا شعله ور شدن شدید آن را تجربه می‌کنند، نسبت به افراد مبتلا به لوپوس خفیف تا متوسط، در معرض خطر بیشتری برای ایجاد عوارض هستند. برخی از عوارض لوپوس می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد.
سوالات متداول در مورد لوپوس
آیا لوپوس مسری است؟
لوپوس یک بیماری مسری نیست. اینکه دقیقاً چه چیزی باعث لوپوس می‌شود بسیار پیچیده است.
اعتقاد بر این است که لوپوس می‌تواند توسط ترکیبی از عوامل ایجاد شود. این عوامل شامل مواردی مانند:
- محیط شما
- هورمون ها
- ژنتیک
- و…
بنابراین حتی اگر برخی از افراد با سابقه خانوادگی لوپوس بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن هستند، آن را از شخص دیگری نمی‌گیرند. در واقع، شما ممکن است سابقه خانوادگی لوپوس داشته باشید و هرگز به آن مبتلا نشوید.
لوپوس در مردان چگونه متفاوت است؟
لوپوس در مردان کمتر از زنان شایع است. در واقع، یک مطالعه در سال 2019 تخمین زد که از هر 10 نفری که به لوپوس مبتلا هستند، تنها 1 نفر مرد است. به طور کلی، علائم لوپوس بین مردان و زنان مشابه است. با این حال، شدت بیماری ممکن است بین دو جنسیت متفاوت باشد. در واقع، مردان ممکن است بیماری شدیدتری نسبت به زنان داشته باشند، از جمله بیماری کلیوی و پلوریت. یک مطالعه در سال 2016 هیچ تفاوتی در ویژگی های بیماری لوپوس بین جنسیت ها نشان نداد، به جز اینکه ریزش مو در زنان آشکارتر است. با این حال، آنها دریافتند که مردان مبتلا به لوپوس در هنگام تشخیص، بیماری را با شدت بالاتری داشتند.
لوپوس در زنان چگونه متفاوت است؟
لوپوس در زنان بیشتر از مردان رخ می دهد. CDC می‌گوید که این بیماری در زنان بین 15 تا 44 سال شایع است. ابتلا به لوپوس همچنین می‌تواند باعث بروز برخی از بیماری‌ها زودتر از حد معمول شود. زنان از گروه‌های قومی خاص ممکن است بیشتر علائم خاص و نادر را تجربه کنند. زنان آفریقایی آمریکایی مبتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر تشنج و سکته مغزی هستند، در حالی که زنان اسپانیایی و لاتین تبار مبتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر ابتلا به مشکلات قلبی هستند.
این مهم است که بدانید زنان مبتلا به لوپوس هنوز هم می‌توانند باردار شوند و فرزندان سالمی داشته باشند. با این حال، بارداری در زنان مبتلا به لوپوس پرخطر در نظر گرفته می‌شود. این به این دلیل است که زنان مبتلا به لوپوس ممکن است بیشتر در معرض خطر انواع خاصی از عوارض باشند، از جمله:
- عودهای مکرر لوپوس
- پره اکلامپسی
- فشار خون بالا
- مشکلات کلیوی
- دیابت
برخی از زنان مبتلا به لوپوس در دوران بارداری در معرض خطر بالایی هستند. این گروه شامل زنان مبتلا به لوپوس می‌شود که دارای موارد زیر نیز هستند:
- در 6 ماه گذشته عود لوپوس داشته است
- فشار خون بالا
- نارسایی قلبی
- بیماری ریه
- بیماری یا نارسایی کلیه
- سابقه قبلی پره اکلامپسی
اکثر زنان مبتلا به لوپوس، نوزادان سالمی خواهند داشت. این بسیار نادر است، اما گاهی اوقات زنان مبتلا به لوپوس می‌توانند نوزادی با لوپوس نوزادی به دنیا بیاورند. این نوع لوپوس معمولاً پس از چند ماه از بین می‌رود. با این حال، برخی از نوزادان مبتلا به لوپوس نوزادی ممکن است مشکلات رشد جدی در قلب داشته باشند.
لوپوس در کودکان چگونه متفاوت است؟
لوپوس در کودکان نادر است. مشابه بزرگسالان، اکثر کودکانی که به لوپوس مبتلا می‌شوند، زن هستند. علائم شایع لوپوس در کودکان نیز مشابه علائم در بزرگسالان است. طبق بنیاد لوپوس آمریکا، این علائم می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- خستگی
- تب
- راش پروانه ای
- کاهش وزن
- درد مفاصل
- از دست دادن اشتها
- ریزش مو
- تورم غدد لنفاوی
سخن آخر
در حالی که لوپوس می‌تواند بر سلامت شما تأثیر بگذارد، لازم نیست بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد. با تمرکز بر داروها و سلامتی خود، می‌توانید تا حد امکان زندگی سالمی داشته باشید.
علاوه بر پایبندی به برنامه درمانی خود، برخی از کارهایی که می‌توانید در خانه برای کمک به تمرکز بر سلامتی خود انجام دهید عبارتند از:
- فعال ماندن و ورزش زیاد
- داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل
- یافتن راه‌هایی برای مدیریت استرس
- مطمئن باشید که به اندازه کافی استراحت کرده و بیش از حد کار نکنید
- علاوه بر این، خواندن تجربه لوپوس از زبان دیگران به شما کمک میکند تا در مورد زندگی با لوپوس بیشتر بدانید. وبلاگ های مرتبط با لوپوس زیادی وجود دارد که می‌توانید از آنها اطلاعات زیادی کسب کنید.
همچنین بخوانید:
- فیبرومیالژیا چیست؟ علائم، تشخیص، درمان و پیشگیری
- درمان پسوریازیس: انواع درمان خانگی و دارویی
- پسوریازیس چگونه تشخیص داده می شود؟
- سندرم کلاین فلتر چیست؟ علائم، تشخیص و درمان
