سرطان تخمدان و آندومتر از شایعترین سرطان های زنان هستند که خطر مادام العمر آن ها کمی بیش از 2 درصد است. سرطان آندومتر اندکی شایع تر است اما چون علائم واضح تری دارد و بنابراین اغلب در مراحل اولیه بیماری تشخیص داده می شود و میزان مرگ و میر پایین تری دارد. با این حال، سرطان تخمدان یکی از کشنده ترین سرطان ها است، زیرا اغلب تا زمانی که به سایر قسمت های بدن متاستاز ندهد، قابل تشخیص نیست.
اولین قرص ضد بارداری خوراکی در دهه 1960 تأیید شد و 80 درصد از کل زنان در اروپای غربی در دوره ای از زندگی خود از این داروهای ضد بارداری خوراکی استفاده کرده اند. داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی، شامل استروژن و پروژستین است که اشکال مصنوعی هورمون های جنسی زنانه هستند. استروژن و پروژستین موجود در داروهای ضد بارداری خوراکی از تخمک گذاری جلوگیری کرده و در نتیجه مانع از بارداری فرد می شود.
در مطالعه اخیر انجام شده، دانشمندان میزان سرطان های پستان، تخمدان و آندومتر را در زنانی که از قرص های ضد بارداری خوراکی استفاده کرده اند و آن دسته از افراد که هرگز استفاده نمی کرده اند؛ مورد مقایسه قرار دادند.
“واضح بود که زنانی که از قرص های ضد بارداری خوراکی استفاده کرده بودند بسیار کمتر در معرض ابتلا به سرطان تخمدان و آندومتر قرار داشتند. پانزده سال پس از قطع مصرف داروهای ضد بارداری خوراکی، خطر ابتلا به این سرطان ها، حدود 50 درصد کمتر بود. یوهانسون می گوید: “به طور شگفت آوری، در مطالعه های صورت گرفته مشخص شد که این داروهای خوراکی، مقدار کمی خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهند، که البته چند سال پس از قطع این دارو ها، ریسک ابتلا نیز از بین رفت.”
نتایج حاصل از مطالعه انجام گرفته، حائز اهمیت است، چرا که استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی معمولاً با عوارض جانبی نظیر ترومبوز ورید عمقی و سرطان پستان همراه است.
یوهانسون، یکی از دانشجویان دکترا و همکار در مطالعه اظهار کرد: “ما علاوه بر بحث حفاظت در برابر بارداری، نشان داده ایم که قرص های ضد بارداری خوراکی اثرات مثبت دیگری نیز دارند. این نتایج حاصل شده می تواند زنان و پزشکان را قادر سازد تا تصمیمات آگاهانه تری درباره مصرف این قرص های ضد بارداری خوراکی بگیرند.