اخبار علمی, مطالب
نقش میکروبیوم روده در شکل گیری واکنش ترس در نوزادان
هرچه بیشتر در مورد میکروبیوم انسانی اطلاعاتی کسب کنیم، بیشتر در می یابیم که زندگی ما تا چه اندازه تحت تاثیر این ارگانیسم های میکروسکوپی نامرئی است.
این رابطه اسرارآمیز و پیچیده بین میکروبیوم و انسان به اولین لحظات زندگی ما برمی گردد و نه تنها بر روی سلامتی ما موثر است، بلکه بر احساسات و رفتار ما نیز تأثیر گذار است.
اکنون، دانشمندان دریافته اند که حتی واکنشی که به هنگام ترس در نوزادان رخ می دهد، تا حدودی با باکتری های ساکن روده انسان تعیین می شود.
در یک مطالعه جدید، دانشمندان نوزادانی با میکروبیوم روده ای بالانس نشده را مورد مطالعه قرار دادند که فراوانی یک سری باکتری ها در آن ها بیشتر بود – این نوزادان، نسبت به دیگر نوزادانی که میکروبیوم بالانس شده داشتند، واکنش شدید تری به هنگام ترس نشان می دادند.
در این آزمایش، گروهی متشکل از 30 نوزاد جمع آوری شدند که هر کدام حدودا بالای 1 سال سن داشتند. پاسخ رفتاری این نوزادان به هنگام ترس مورد بررسی قرار گرفت. برای ایجاد ترس در آن ها افرادی با ماسک های هالوین جلوی آن ها ظاهر شدند. این ماسک ها، شامل ماسک هایی به شکل اسب، میمون و موجودات فضایی بودند.
در هر کودک، میزان ترس، از روی چهره، صوت تولیدی، واکنش بدنی، رفتار فرار و میزان حیرت آن ها ارزیابی شد. در حالی که ممکن است نوزادان درگیر در این آزمایش کمی نا ملایمتی تجربه کنند، محققان اطمینان حاصل کردند که این تجربه خیلی تهدیدآمیز نبوده باشد.
ربکا کنیک مایر (Rebecca Knickmeyer)، متخصص اطفال و متخصص مغز و اعصاب دانشگاه ایالتی میشیگان توضیح داد: “نهایت خواسته ما این بود که این تجربه برای کودکان و والدین آن ها لذت بخش باشد. ”
“والدین تمام مدت در آنجا حضور داشتند و هر زمان که می خواستند می توانستند مداخله کنند.”
برای مقایسه داده های حاصل شده، نمونه مدفوع از این نوزادان جمع آوری و بررسی شد. بر اساس این نتایج، رابطه ای بین میکروبیوم روده این نوزادان و سطح استرس آن ها یافت شد.
به طور خاص، مقدار کمتری از باکتری Bacteroides و مقدار افزایش یافته از باکتری های Veillonella، Dialister، Bifidobacterium، Lactobacillus و یک جنس از کلستریدیالیس های بدون نام با افزایش واکنش ترس ارتباط داشت.
Knickmeyer می گوید: “واکنش های ناشی از ترس، بخشی طبیعی از مراحل رشد کودک است.”
“کودکان باید از تهدیدهای محیط خود آگاه باشند و آماده پاسخگویی به آن ها باشند. اما اگر نتوانند در محیط ایمن این پاسخ را کاهش دهند، ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرند که بعداً در زندگی دچار اضطراب و افسردگی شوند.”
در مورد چگونگی و نحوه توزیع میکروبیوم روده و میزان اثر آن بر واکنش ترس، هنوز اطلاعات جامع و کاملی در دست دانشمندان نیست، اگر چه قبلا واریانس های مختلف در باکتری های مختلف، در مطالعات حیوانی بررسی شده است.
تجزیه و تحلیل های انجام شده بر روی تصویربرداری عصبی با استفاده از اسکن MRI نشان می دهد که میزان آمیگدالا (که تنظیم کننده پاسخ های عاطفی و ایجاد کننده پاسخ ترس است) می تواند در یک سالگی با میکروبیوم های روده ای مرتبط باشد.
در حال حاضر، تنها چیزی که می دانیم این است که سرآغاز ترس انسان، ممکن است به نوعی با آرایش میکروبیوم روده ای که در ابتدای زندگی مشخص است، مرتبط باشد – و مسیری که این احساس در ادامه زندگی طی می کند به چگونگی رشد یا تزلزل جمعیت این باکتری ها در طول زندگی فرد بستگی داشته باشد.
محققان در مطالعه خود نوشتند: “نتایج ما نشان می دهد که میکروبیوم روده نوزاد ممکن است در مسیر رشد واکنش پذیری او نسبت به ترس نقش داشته باشد و این رابطه ممکن است به نوعی آمیگدالا را درگیر کند.”
با تحقیقات بیشتر، مشخص شد که میکروبیوم روده ممکن است به عنوان یک تعدیل کننده اصلی در رشد احساس ترس در فرد عمل کند. به همین ترتیب ممکن است بتوان از آن به عنوان وسیله ای برای جلوگیری یا بهبود اختلالات روانپزشکی و مشکلات رفتاری در فرد استفاده کرد.
