نوروویروس (ویروس نورواک): ساختار، ژنوم، اپیدمیولوژی

فهرست مطالب نمایش

ساختار ویروس نورواک (نوروویروس)

این ویروس ذرات بدون پوشش، گرد و 27 نانومتری با لبه بیرونی اما فاقد ساختار سطحی دیده می‌شود.
دارای چگالی متغیر بین 1.33-1.41 گرم بر سانتی‌متر مکعب است که توانایی تکثیر در شرایط آزمایشگاهی را ندارد.
مشخصاً ویروس نورواک دارای یک پروتئین کپسید منفرد است.
ژنوم کلی آن، RNA غیرقطبی است که تک رشته‌ی آن با قطبیت مثبت می‌باشد.
ده اسپایک برجسته و 32 فرورفتگی فنجانی شکل بر روی ویریون با میکروسکوپ قابل مشاهده است.
ساختار پروتئین کپسید به دو حوزه سازماندهی شده است که توسط یک لولای انعطاف پذیر به هم متصل شده‌اند.
پوسته داخلی (S) از 225 باقیمانده ترمینال N تشکیل شده است و در تشکیل پوسته کپسید چندوجهی نقش دارد.
قسمت بیرون زده (P) ساختارهای برجسته‌ای را تشکیل می‌دهد که از سطح پوسته گسترش یافته و از نیمه C ترمینال پروتئین تشکیل می‌شود.
قسمت P بیشتر به دو زیر دامنه (P1 و P2) سازماندهی شده است، که این ساختارها احتمالا در اتصال به گیرنده‌های سلولی نقش داشته باشند و همچنین ممکن است تعیین کننده ویژگی سویه باشند.

ژنوم ویروس نورواک (نوروویروس)

ژنوم RNA (تک رشته‌ای، ژنوم خطی ssRNA(+) 7.3 تا 8.3 کیلوباز) ویروس نورواک در سه چارچوب خوانش اصلی (ORF1، 2، و 3) با انتهای 3′ پلی آدنیله سازماندهی شده است.
ORF1 یک پلی پروتئین بزرگ را با سه ناحیه که پروتئین‌هایی با نقش غیر ساختاری‌اند کد می‌کند.
ORF2 پروتئین کپسید اصلی را کد می‌کند.
ORF3 یک پروتئین پایه را کد می‌کند.
VPg به طور کووالانسی به ناحیه 5′ انتهای ژنوم RNA رشته مثبت مرتبط است.

اپیدمیولوژی ویروس نورواک (نوروویروس)

ویروس‌های نورواک شایع‌ترین علت گاستروانتریت غیرباکتریایی در ایالات متحده است که سالانه حدود 21 میلیون مورد را ایجاد می‌کند.
ویروس‌های نورواک اکنون به عنوان مهم‌ترین عامل شیوع اپیدمی غیرباکتریایی گاستروانتریت در سراسر جهان شناخته شده‌اند.
نظارت ملی و تشخیص شیوع گاستروانتریت غیرباکتریایی در بریتانیا توسط EM نشان داده است. نوروویروس‌ها (ویروس نورواک) نسبت به سالمونلا یا کمپیلوباکتر عامل شایع گاستروانتریت عفونی هستند (آژانس استانداردهای غذایی 2000).
همچنین در سال‌های اخیر شیوع فزاینده‌ای از ویروس‌های نورواک وجود داشته است. با یک اپیدمی بزرگ در بریتانیا در ژانویه 2002 به اوج خود رسید.
به طور مشابه، از اکتبر 2002 چندین ایالت در ایالات متحده افزایش شیوع عفونت نوروویروس را گزارش کرده‌اند.
این ویروس در ابتدا باعث شیوع گسترده نورواک، در اوهایو شد.
نظارت و بررسی‌های بعدی شیوع بیماری‌ها در بسیاری از نقاط جهان، پتانسیل نوروویروس‌ها را برای ایجاد گاستروانتریت همه‌گیر در جمعیت‌های نیمه بسته یا در سطح جامعه، به عنوان مثال، خانواده‌ها، مؤسسات مراقبت‌های بهداشتی، مکان‌های تفریحی از جمله کشتی‌های تفریحی، مؤسسات آموزشی، و صنایع پذیرایی شناسایی کرد.
شیوع در میان کودکان و بزرگسالان، و به ندرت در میان نوزادان یا کودکان بسیار خردسال رخ می‌دهد.

شیوع نوروویروس در کرالا در سال 2021

گزارش شده در 13 دانشجوی یک کالج دامپزشکی در پوکود. (منبع: The Hindu)

تکثیر ویروس نورواک (نوروویروس)

ویروس نورواک عمدتاً از طریق دهان وارد بدن می‌شود.
ویریون‌ها در برابر اسید پایدار بوده و با توانایی زنده ماندن در عبور از معده سازگار هستند.
ویریون ابتدا با اتصال به گیرنده سلولی روی غشای سلولی و ورود به سلول باعث ایجاد عفونت می‌شود.
اتصال گیرنده باعث ایجاد تغییرات ساختاری شده که منجر به آزاد شدن RNA ویروسی در سیتوپلاسم سلول می‌شود.
VPg از RNA ویروسی حذف می‌شود.
RNA رشته مثبت هم به عنوان ژنوم و هم به عنوان mRNA برای این ویروس ها عمل می‌کند و به یک پلی پپتید بزرگ معروف به پروتئین ویروسی غیر کپسید ترجمه می‌شود.
متعاقباً، پروتئین ویروسی توسط آنزیم‌های ویروسی پروتئاز برای تشکیل پروتئین کپسید و همچنین چندین پروتئین غیر کپسید از جمله RNA پلیمراز استفاده می‌شود.
RNA پلیمراز سنتز ژنوم‌های RNA را آغاز می‌کند.
RNA ویروسی آلوده کننده کپی می‌شود و رشته مکمل به عنوان الگویی برای سنتز رشته‌های جدید بعلاوه عمل می‌کند.
RNA زیر ژنومی به عنوان الگویی برای ترجمه هر دو پروتئین کپسید و انتهایی ORF عمل می‌کند.
تکثیر با بسته بندی رشته‌ها به ویریون‌ها انجام می‌شود. بلوغ شامل چندین رویداد برش است.
مونتاژ ویریون با پوششی از RNA ژنومی با پروتئین کپسید در سیتوپلاسم سلولی به نام کپسیداسیون رخ می‌دهد.
آزاد شدن ویریون‌ها به لیز شدن سلول می‌انجامد.

بیماریزایی ویروس نورواک (نوروویروس)

ویروس عمدتاً از راه دهان وارد بدن می‌شود.
ویریون‌ها در برابر اسید پایدار هستند و با توانایی زنده ماندن در عبور از معده و تکثیر در ژژونوم سازگار هستند.
تنها 10 عدد ویریون کافی است که بیماری در انسان آغاز شود.
آسیب به پرز روده از جذب مناسب آب و مواد مغذی جلوگیری می‌کند و باعث اسهال آبکی می‌شود.
مسطح و گشاد شدن جزئی پرزها، با بهم ریختگی اپیتلیوم مخاطی همراه است.
لامینا پروپریا با سلول‌های تک هسته‌ای و واکوئلی شدن اپیتلیوم مخاطی نفوذ می‌کند.
هیپرپلازی سلول‌های کریپت شایع است.
اتساع ER خشن و صاف با افزایش اجسام چند وزیکولی در سلول‌های اپیتلیال مخاطی صورت می‌گیرد.
Microvilli به طور قابل توجهی کوتاه شده و آمورف در فضاهای بین سلولی منبسط شده وجود دارد.
دفع ویروس ممکن است تا 2 هفته پس از پایان علائم ادامه یابد.
ایمنی عموماً کوتاه مدت است و ممکن است محافظت کننده نباشد.

تظاهرات بالینی ویروس نورواک (نوروویروس)

ویروس‌های نورواک باعث ایجاد گاستروانتریت در بزرگسالان می‌شود.
بیماری در موارد علامت دار معمولاً پس از یک دوره کمون 24 تا 48 ساعته شروع می‌شود.
این بیماری با شروع ناگهانی حالت تهوع، استفراغ شدید مشخص می‌شود.
تب خفیف و اسهال معمولاً رخ می‌دهد که دومی نسبتاً خفیف است.
برخلاف گاستروانتریت باکتریایی، مدفوع اسهالی حاوی خون، مخاط یا گلبول‌های سفید نیست.
لکوسیت‌های مدفوعی وجود ندارند.
علائم دیگر: درد خفیف شکم، ضعف و سردرد.
استفراغ ممکن است به دلیل کاهش تحرک معده ایجاد شود و باعث ایجاد رفلاکس در معده شود.
تخلیه معده به تأخیر می‌افتد و سوء جذب چربی، D-گزیلوز و لاکتوز مشاهده شده است.

تشخیص آزمایشگاهی ویروس نورواک (نوروویروس)

جداسازی ویروس از شامپانزه‌ها، که در آن پاسخ‌های سرولوژیکی و دفع آنتی‌ژن ویروس نورواک در مدفوع شرح داده شد.
استفاده از RT-PCR برای تشخیص ژنوم در نمونه‌های مدفوع یا استفراغ.
میکروسکوپ ایمونوالکترونی می‌تواند برای تمرکز و شناسایی ویروس از مدفوع استفاده شود.
افزودن یک آنتی‌بادی علیه عامل مشکوک، باعث تجمع ویروس می‌شود و در نتیجه تشخیص را تسهیل می‌کند.
تست‌های الایزا برای شناسایی ویروس، آنتی‌ژن ویروسی و آنتی‌بادی ویروس ایجاد شده است.
هر دو ELISA و RIA تست‌های تشخیصی سروی هستند که اغلب برای تشخیص آنتی‌بادی‌های خاص ویروس نورواک در سرم استفاده می‌شوند.

درمان، پیشگیری و کنترل ویروس نورواک (نوروویروس)

هیچ درمان خاصی برای ویروس نورواک در دسترس نیست.
بیسموت ساب سالیسیلات ممکن است شدت علائم گوارشی را کاهش دهد.
هیچ واکسنی علیه این ویروس موجود نیست.
شیوع بیماری را می‌توان با نگهداری دقیق مواد غذایی و حفظ خلوص منبع آب به حداقل رساند.
شستن دقیق دست‌ها نیز مهم است.
ویروس نورواک در برابر حرارت (60 درجه سانتی‌گراد)، PH 3، مواد شوینده و حتی سطح کلر آب آشامیدنی مقاوم است.
سطوح آلوده را می‌توان با رقت 1:50 تا 1:10 سفید کننده خانگی تمیز کرد.
ضد عفونی کردن تمام سطوح بالقوه آلوده در آشپزخانه‌ها و وسایل استراحت و توالت، ضروری است.

همچنین بخوانید:

منبع

مترجم: شقایق مرتاضی

از این مطلب چقدر راضی بودید؟

روی ستاره کلیک کنید تا نظرتون ثبت بشه