هکتون انتریک آگار (محیط کشت HE): ترکیب، اصول، آماده‌سازی و نتایج

هکتون انتریک آگار
  • هکتون انتریک آگار یک محیط انتخابی و افتراقی است که برای جداسازی و افتراق گونه‌های سالمونلا (Salmonella) و شیگلا (Shigella) از سایر باکتری‌های خانواده انتروباکتریاسه (Enterobacteriaceae) طراحی شده است.
  • این محیط در سال 1968 توسط Sylvia King و William I. Metzger معرفی شد. آن‌ها در حین کار در مؤسسه Hektoen در شیکاگو، محیط کشت هکتون انتریک آگار را برای افزایش بازیابی سالمونلا و شیگلا از نمونه‌های بالینی، فرموله کردند.

ترکیبات هکتون انتریک آگار

اجزاء ترکیب گرم در لیتر
پروتئاز پپتون (Protease peptone) 12
عصاره مخمر 3
لاکتوز (Lactose) 12
ساکارز (Sucrose) 2
سالیسین (Salicin) 9
مخلوط نمک‌های صفراوی 9
کلرید سدیم 5
تیوسولفات سدیم (Sodium thiosulfate) 5
سیترات آمونیوم فریک (Ferric ammonium citrate) 1.5
اسید فوشین (Acid fuchsin) 0.1
بروموتیمول بلو (Bromothymol blue) 0.065
آگار 14

pH نهایی (در دمای 25 درجه سانتی‌گراد): 0.2±7.5

اصول محیط کشت HE

  • هکتون انتریک آگار محیطی است که به استفاده از نمک‌های صفراوی برای مهار انتخابی و دو سیستم اندیکاتوری متکی است:
  1. بروموتیمول بلو و اسید فوشین به عنوان اندیکاتور‌های کاتابولیسم کربوهیدرات.
  2. آهن فریک به عنوان اندیکاتور تشکیل سولفید هیدروژن (Hydrogen sulfide) از تیوسولفات.
  • HE آگار باعث رشد خوب شیگلا می‌شود، زیرا مهار این ارگانیسم‌ها توسط نمک‌های صفراوی با افزودن مقادیر نسبتاً زیاد پپتون و کربوهیدرات‌ها کاهش می‌یابد.
  • این محیط افتراق کلنی خوبی را فراهم کرده، برخی از کلیفرم‌ها و سایر باکتری‌های غیر تخمیرکننده لاکتوز را مهار و در نتیجه شناسایی سالمونلا و شیگلا را از محصولات غذایی تسهیل می‌کند.
  • HE آگار از پپتون پروتئوز، عصاره مخمر، کلرید سدیم، لاکتوز، ساکارز، سالیسین، برموتیمول بلو، اسید فوشین، تیوسولفات سدیم، سیترات آمونیوم آهن (III)، نمک‌های صفراوی، آگار و آب مقطر یا دیونیزه تشکیل شده است.
  • در HE آگار، باکتری‌های سالمونلا کلنی‌های سبز یا آبی-سبز شفاف با یا بدون مراکز سیاه تولید می‌کنند و تقریباً به صورت کلنی‌های کاملاً سیاه ظاهر می‌شوند.
  • شیگلا کلنی‌های سبز و شفاف تولید می‌کند. از آن‌جایی که سایر ارگانیسم‌ها کلونی‌های مشابه سالمونلا و شیگلا تشکیل می‌دهند، آزمایش‌های تاییدی بیوشیمیایی و سرولوژیکی ضروری است.
  • باکتری‌های گرم منفی تخمیر کننده لاکتوز، ساکارز یا سالیسین، کلونی‌هایی به رنگ ماهی سالمون (رنگ صورتی روشن) تولید می‌کنند.

آماده‌سازی و روش استفاده از هکتون انتریک آگار

  • 66 گرم از محیط را در 1000 میلی‌لیتر آب تصفیه شده / مقطر بریزید.
  • آن را حرارت داده تا به جوش آید و محیط کاملا حل شود.

توجه: محیط را اتوکلاو نکنید.

  • آن را تا دمای 45 تا 50 درجه سانتی‌گراد خنک کنید.
  • محیط را خوب مخلوط کرده و در پلیت‌های پتری (Petri plate) استریل بریزید.
  • محیط را با مدفوع تازه ساسپند شده در محلول رینگر (Ringer) تلقیح کنید یا این که محیط را مستقیماً با سواب رکتوم تلقیح کنید.
  • تلقیح را پخش کنید تا کلنی‌ها به خوبی از هم جدا شوند.
  • به مدت 18 تا 24 ساعت در دمای 37 درجه سانتی‌گراد انکوبه کنید.
  • انکوباسیون بیشتر، افتراق بین سالمونلا و شیگلا را بهبود می‌بخشد.

تفسیر نتایج در HE آگار

  • تخمیرکننده‌های سریع لاکتوز (مانند coli) تا حدودی مهار می‌شوند و کلنی‌هایی به رنگ نارنجی روشن تا صورتی سالمون تولید می‌کنند.
  • کلنی‌های سالمونلا به رنگ سبز مایل به آبی معمولاً با مراکز سیاه رنگ مربوط به گاز سولفید هیدروژن هستند.
  • شیگلا سبزتر از سالمونلا به نظر می‌رسد و رنگ آن در حاشیه کلنی محو می‌شود.
  • سویه‌های پروتئوس (Proteus) تا حدودی مهار می‌شوند. کلنی‌هایی که رشد می‌کنند نسبت به گونه‌های سالمونلا یا شیگلا، شفاف و کوچک هستند و از نظر ظاهری براق‌تر یا آبکی‌تر هستند.
ارگانیسم         رشد
سالمونلا تیفی موریوم (Salmonella Typhimurium) کلنی‌های آبی سبز با یا بدون مراکز سیاه
سالمونلا آبونی (Salmonella Abony) کلنی‌های آبی سبز با یا بدون مرکز سیاه
سالمونلا انتریتیدیس (Salmonella Enteritidis) کلنی‌های آبی سبز با یا بدون مرکز سیاه
سالمونلا تیفی (Salmonella Typhi) کلنی‌های آبی سبز با یا بدون مرکز سیاه
اشریشیا کلی (Escherichia coli) کلنی‌های نارنجی (ممکن است رسوب صفرا داشته باشد)
شیگلا فلکسنر (Shigella flexneri) کلنی‌های آبی مایل به سبز
شیگلا سونئی (Shigella sonnei) رشد خوب تا عالی؛ کلنی‌های سبز روشن
پروتئوس کلنی‌های آبی سبز تا آبی یا صورتی سالمون، و در اکثر سویه‌ها با مراکز سیاه یا کاملاً سیاه
انتروباکتر (Enterobacter)/ کلبسیلا (Klebsiella) کلنی‌های بزرگ به رنگ زرد تا صورتی سالمون

تفسیر نتایج در محیط کشت HE

موارد استفاده از هکتون انتریک آگار

  • محیط کشت هکتون انتریک آگار برای جداسازی افتراقی و انتخابی گونه‌های سالمونلا و شیگلا از نمونه‌های پاتولوژیک روده مطابق با فارماکوپه ایالات متحده، توصیه شده است.
  • این محیط توسط فارماکوپه 2009 ایالات متحده برای تست وجود سالمونلا در مکمل‌های رژیمی توصیه شده است.
  • این محیط در تست حضور سالمونلا در نمونه‌های غذایی با استانداردهای مختلف توصیه شده است.
  • HE آگار در حال حاضر به عنوان یک محیط کشت پلیت مستقیم و غیرمستقیم برای نمونه‌های مدفوع به منظور افزایش بازیابی گونه‌های سالمونلا و شیگلا از میان تعداد زیادی فلور (Flora) طبیعی مدفوعی، استفاده می‌شود.
  • از این آگار به عنوان یک محیط کشت پلیت برای بازیابی پاتوژن‌های دستگاه گوارش مانند سالمونلا و شیگلا از غذا، آب و نمونه‌های مدفوع مشکوک به وجود این ارگانیسم‌ها، استفاده می‌شود.

محدودیت‌های هکتون انتریک آگار

  • استفاده از تنها یک محیط کشت به ندرت قادر به بازیابی همه پاتوژن‌های موجود در یک نمونه است. بنابراین محیط‌های بیشتری برای جداسازی سالمونلا و یا شیگلا و احتمالاً سایر پاتوژن‌های روده‌ای باید با نمونه تلقیح شود.
  • کلنی‌های پروتئوس میرابیلیس (Proteus mirabilis) در این محیط ممکن است شبیه کلنی‌های سالمونلا باشند.
  • برخی از سویه‌های شیگلا ممکن است به انکوباسیون 42 تا 48 ساعته نیاز داشته باشند.
  • اگرچه آزمایش‌های تشخیصی خاصی ممکن است مستقیماً بر روی این محیط انجام شود، آزمایشات بیوشیمیایی و در صورت لزوم ایمونولوژیک با استفاده از کشت‌های خالص برای شناسایی کامل ضروری است.
  • کلنی‌هایی که مشکوک به سالمونلا یا شیگلا هستند باید از نظر بیوشیمیایی و سرولوژیکی تایید و شناسایی شوند.

جهت خرید و یا استعلام قیمت با ما تماس بگیرید یا در واتسپ پیام بزارید

02186073470

همچنین بخوانید:

منبع

مترجم: صادق حسینی‌کیا

از این مطلب چقدر راضی بودید؟

روی ستاره کلیک کنید تا نظرتون ثبت بشه

5 / 5. تعداد رای دهندگان: 2

تا حالا امتیازی برای این مطلب ثبت نشده؛ با ثبت نظرتون مارو خوشحال می‌کنید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *