چرت روزانه در سالمندان ممکن است نشانه زوال عقل / بیماری آلزایمر باشد

اخبار سلامتی

مطالعه UCSF-Harvard نشان می‌دهد که طول مدت خواب روزانه پس از تشخیص آلزایمر سه برابر می‌شود.

چرت زدن در طول روز در سالمندان بخش طبیعی از دوره پیری است، اما ممکن است بیماری آلزایمر و سایر زوال عقل را نیز پیش‌بینی کند. بر اساس مطالعه ای جدید، زمانی که زوال عقل یا علائم معمول آن، اختلال شناختی خفیف، تشخیص داده شود، دفعات و یا مدت چرت زدن به سرعت افزایش می‌یابد.

این مطالعه که توسط دانشگاه California ، San Francisco (UCSF) و دانشکده پزشکی Harvard به همراه Brigham و بیمارستان زنان، زیرمجموعه آموزشی آن انجام شد، از این نظریه که چرت روزانه در افراد مسن صرفاً برای جبران کم خوابی شبانه عمل می‌کند، فاصله می‌گیرد. در عوض، محققان در مقاله خود که اخیراً در مجله آلزایمر و زوال عقل منتشر شده که به کار سایر محققان UCSF اشاره می‌کند، نشان دهنده این است که زوال عقل ممکن است بر نورون‌های محرک بیداری در نواحی کلیدی مغز تأثیر بگذارد.

Yue Leng، MD، PhD، از دپارتمان روانپزشکی و علوم رفتاری UCSF گفت: «ما دریافته‌ایم که ارتباط بین چرت زدن بیش از حد در روز و زوال عقل پس از تنظیم کمیت و کیفیت خواب شبانه همچنان باقی مانده است.

Leng که با Kun Hu، دکترای دانشکده پزشکی Harvard ، در نگارش مقاله همکاری داشت، گفت: «این نشان می‌دهد که نقش چرت زدن در روز به خودی خود مهم است و مستقل از خواب شبانه است.

همچنین اخبار مرتبط بیشتری بخوانید:

کشف ارتباط یک فاکتور پاتوفیزیولوژیکال با مشکلات خواب و بیماری آلزایمر

زوال عقل و پیش‌بینی دقیق ابتلا به آن با هوش مصنوعی

ارتباط بین بیش فعالی و زوال عقل کشف شد

دستگاه‌های ساعت‌مانند، ارزیابی‌های سالانه مورد استفاده برای اندازه‌گیری چرت و ادراک

در این مطالعه، محققان داده‌های 1401 سالمند را که تا 14 سال توسط پروژه حافظه و پیری در مرکز بیماری آلزایمر راش در شیکاگو دنبال می‌شدند، پیگیری کردند. شرکت کنندگان که میانگین سنی آنها 81 سال و تقریباً سه چهارم آنها زن بودند، از یک دستگاه ساعت مانند استفاده کردند که حرکت را ردیابی می‌کرد. هر دوره طولانی مدت عدم فعالیت از ساعت 9 صبح تا 7 بعد از ظهر به چرت تعبیرمی‌شد.

این دستگاه (ساعت مانند) هر سال به طور مداوم تا 14 روز پوشیده می‌شد و هر شرکت کننده یک بار در سال تحت یک باتری آزمایشات عصبی روانشناختی برای ارزیابی شناخت قرار می‌گرفت. در شروع مطالعه، 75.7 درصد از شرکت کنندگان هیچ اختلال شناختی نداشتند، در حالی که 19.5 درصد اختلال شناختی خفیف و 4.1 درصد بیماری آلزایمر داشتند.

برای شرکت کنندگانی که دچار اختلال شناختی نشدند، چرت روزانه به طور متوسط ​​11 دقیقه در سال افزایش یافت. میزان افزایش چرت روزانه پس از تشخیص اختلال شناختی خفیف دو برابر شد و در مجموع 24 دقیقه و تقریباً سه برابر شده و به مجموع 68 دقیقه پس از تشخیص بیماری آلزایمر رسیده است.

هنگامی که محققان به 24 درصد از شرکت‌کنندگانی که در شروع مطالعه شناختی، چرت روزانه نرمالی داشتند اما شش سال بعد به آلزایمر مبتلا شدند، توجه کردند و آنها را با افرادی که هیچ اختلالی نداشتند، مقایسه کردند، متوجه تفاوت‌هایی در عادات چرت زدن شدند. شرکت کنندگانی که بیش از یک ساعت در روز چرت می‌زدند، 40 درصد بیشتر از افرادی که کمتر از یک ساعت در روز چرت می‌زدند، در معرض خطر ابتلا به آلزایمر بودند و شرکت کنندگانی که حداقل یک بار در روز چرت می‌زدند، 40 درصد بیشتر از افرادی که کمتر از یک بار در روز چرت می‌زدند، در معرض خطر ابتلا به آلزایمر بودند.

این تحقیق نتایج یک مطالعه در سال 2019 را تأیید می‌کند که Leng اولین نویسنده آن بود، که نشان داد مردان مسن‌تری که دو ساعت در روز چرت می‌زنند، نسبت به افرادی که کمتر از 30 دقیقه در روز چرت می‌زنند، شانس بیشتری برای ابتلا به اختلالات شناختی دارند. Leng خاطرنشان کرد، مطالعه کنونی بر اساس یافته‌هایی که از چرت روزانه بدست آمده است، بنا شده است.

از دست دادن نورون‌های بیدارکننده ممکن است باعث چرت‌های طولانی‌تر شود

به گفته محققان، افزایش چرت زدن ممکن است با مطالعه دیگری راجع به مقایسه مغز پس از مرگ افراد مبتلا به بیماری آلزایمر با افراد بدون اختلال شناختی توضیح داده شود که سال 2019 توسط سایر محققان UCSF انجام شد. افراد مبتلا به بیماری آلزایمر نورون‌های تحریک کننده بیداری کمتری در سه ناحیه مغز دارند. به نظر می‌رسد این تغییرات عصبی با درهم تنیدگی‌های تائو (ریسمان) مرتبط باشد که یکی از مشخصه های بارز آلزایمر است و با افزایش فعالیت آنزیم‌هایی مشخص می‌شود که باعث در هم تنیدن و چین خوردگی نادرست پروتئین می‌شود.

نویسندگان خاطرنشان کردند: «این احتمال وجود دارد که ارتباط مشاهده شده ما از چرت زدن بیش از حد در طول روز و افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در طول این مطالعه، ممکن است منعکس کننده تأثیر آسیب شناسی بیماری آلزایمر در مراحلی باشد که بیماری از نظر بالینی قابل تشخیص نیست.

Leng که وابسته به مؤسسه علوم اعصاب UCSF Weill هم است، گفت: این مطالعه برای اولین بار نشان می‌دهد که چرت زدن و بیماری آلزایمر تغییرات یکدیگر را به روشی دو جهته ایجاد می‌کنند. “

او می‌گوید: «فکر نمی‌کنم شواهد کافی برای اینکه این خود چرت زدن است که باعث پیری شناختی می‌شود، داشته باشیم  اما چرت زدن بیش از حد در طول روز ممکن است سیگنالی از روند پیری سریع یا روند پیری شناختی باشد.»

بررسی اینکه آیا مداخله چرت زدن ممکن است به کند کردن زوال شناختی مرتبط با افزایش سن کمک کند، برای مطالعات آینده بسیار جالب خواهد بود.

برای اطلاعات بیشتر در مورد این مطالعه، به “چرخه باطل” کشف شده بین چرت زدن زیاد در طول روز و زوال عقل آلزایمر مراجعه کنید.

مرجع: “چرت در روز و زوال عقل آلزایمر: یک رابطه دوسویه بالقوه” توسط:

Peng Li, Lei Gao, Lei Yu, Xi Zheng, Ma Cherrysse Ulsa, Hui-Wen Yang, Arlen Gaba, Kristine Yaffe, David A. Bennett, Aron S. Buchman, Kun Hu and Yue Leng;

17 مارس 2022، مجله آلزایمر و زوال عقل

نویسندگان: اولین نویسندگان دکتر Peng Li، Lei Gao کارشناس پزشکی و جراحی از بیمارستان Brigham، بیمارستان زنان و دانشکده پزشکی Harvard هستند.

نویسندگان همکار: Xi Zheng، Ma Cherrysse Ulsa، دکتر Hui-Wen Yang، دکترا، و Arlen Gaba از بیمارستان Brigham و بیمارستان زنان؛ دکتر Kristine Yaffe، از UCSF; دکتر Lei Yu، دکتر David A. Bennett و دکترAron S. Buchman, از مرکز پزشکی دانشگاه Rush.

بودجه: تحقیقات توسط مؤسسه ملی بهداشت حمایت شد

مطالب علمی بیشتر بخوانید:

بیماری آلزایمر

سندرم داون

بیماری پارکینسون

منبع

مترجم: بهار کنعانی