اخبار بیماری ها
یک مطالعه جدید نشان می دهد که داروهای اختلال نعوظ میتوانند به درمان سرطان مری کمک کنند.
بر اساس مطالعه اخیری که توسط Cancer Research UK و شورای تحقیقات پزشکی انجام گرفته است، دستهای از داروهایی که اغلب برای درمان اختلال نعوظ استفاده میشوند ممکن است بتوانند اثربخشی شیمی درمانی را در درمان سرطان مری بهبود بخشند.
این مطالعه که اخیراً در Cell Reports Medicine منتشر شد، کشف کرد که مهارکنندههای PDE5، که داروهایی هستند که سلولهایی به نام فیبروبلاستهای مرتبط با سرطان (CAFs) را در مجاورت تومور هدف قرار میدهند، ممکن است مقاومت نسبت به شیمیدرمانی را معکوس کنند.
اگرچه هنوز تحقیقات در مراحل اولیهاش است، مهارکنندههای PDE5 با شیمیدرمانی ممکن است بتوانند تومورهای خاص مری را بهطور مؤثرتری نسبت به شیمیدرمانی به تنهایی کوچک کنند و مقاومت به شیمیدرمانی را که یکی از بزرگترین موانع برای درمان سرطان مری است، غلبه کنند.
اگرچه این بیماری نسبتاً غیرمعمول است، اما بریتانیا یکی از بالاترین نرخها را در جهان دارد و سالانه 9300 مورد جدید سرطان مری در آنجا تشخیص داده میشود. سرطان مری بر لوله غذایی که دهان شما را به معده شما متصل میکند، تأثیر میگذارد.
در حال حاضر، این بیماری نتایج و گزینههای درمانی بسیار بدتری نسبت به سایر سرطانها دارد، به طوری که از هر 10 بیمار فقط 1 نفر 10 سال یا بیشتر زندگی میکنند. بخشی از دلیل این امر این است که در بسیاری از شرایط میتواند به شیمی درمانی مقاوم باشد و تقریباً 80 درصد بیماران پاسخ نمیدهند.
مقاومت در برابر شیمی درمانی در سرطان مری تحت تأثیر محیط مولکولی تومور است. این مکان از مولکولها، رگهای خونی و سلولهایی مانند فیبروبلاستهای مرتبط با سرطان (CAFs) تشکیل شده است که برای رشد تومور مهم هستند، که تومور را تغذیه میکند و میتواند به عنوان محافظ عمل کند و از تاثیرگذاری درمانهایی مانند شیمیدرمانی جلوگیری کند.
تیم محققان به سرپرستی پروفسورTim Underwood در دانشگاه Southampton میخواستند سلولهایی را در محیط مولکولی تومور شناسایی کنند که تومور را در برابر درمان مقاوم میکنند تا بتوانند آنها را هدف قرار دهند.
محققان دریافتند که سطح PDE5، آنزیمی که در اصل در دیواره رگهای خونی یافت میشود، در آدنوکارسینوم مری در مقایسه با بافت سالم مری بیشتر است. سطوح بالای PDE5 در CAF ها در ریزمحیط تومور یافت شد. آنها همچنین دریافتند که بیان بالای PDE5 با بقای تومورها همراه است، که نشان میدهد PDE5 یک هدف موثر برای درمان خواهد بود.
به دنبال این، محققان یک مهارکننده PDE5 به نام PDE5i را روی CAF های تومورهای مری آزمایش کردند. آنها دریافتند که PDE5i میتواند فعالیت CAF را سرکوب کند و آنها را بیشتر شبیه فیبروبلاستهای طبیعی کند.
در مرحله بعد، محققان همکار در دانشگاه ناتینگهام 15نمونه بافتی را از هشت بیمار گرفتند و از آنها برای ایجاد تومورهای مصنوعی آزمایشگاهی استفاده کردند. آنها ترکیبی از PDE5i و شیمیدرمانی استاندارد را روی تومورها آزمایش کردند. از 12 نمونه از بیمارانی که تومورهای آنها پاسخ ضعیفی به شیمیدرمانی در کلینیک نشان دادند، 9 نمونه با هدف قرار دادن CAF با PDE5i به شیمیدرمانی استاندارد حساس شدند.
همچنین اخبار بیشتری را مطالعه کنید:
پمادهای مخصوص میتوانند خالهای بزرگ مادرزادی را از بین ببرند و از سرطان پوست پیشگیری کنند
حشیش (کانابیس) دارویی که درد و نیاز به مسکنهای مخدر را در میان بیماران سرطانی کاهش میدهد.
محققان همچنین این درمان را روی موشهای آلوده به تومورهای مری مقاوم به شیمیدرمانی آزمایش کردند و دریافتند که هیچ عوارض جانبی برای درمان وجود ندارد و شیمیدرمانی همراه با PDE5i بیش از شیمیدرمانی به تنهایی، تومورها را کوچک میکند.
مزیت دیگر استفاده از مهارکنندههای PDE5 این است که قبلاً ثابت شده است که آنها یک کلاس دارویی ایمن و قابل تحمل هستند که به بیماران در سراسر جهان، حتی در دوزهای بالایی که برای این درمان لازم است، داده میشود. محققان همچنین میگویند که دادن مهارکنندههای PDE5 به افراد مبتلا به سرطان مری،بعید است که بدون تحریک مناسب، باعث نعوظ شود.
پروفسور Tim Underwood، نویسنده اصلی این مقاله و استاد جراحی گوارش در دانشگاه Southampton، گفت: “خاصیت مقاومت در برابر شیمیدرمانی تومورهای مری به این معنی است که بسیاری از بیماران تحت شیمیدرمانی فشرده قرار میگیرند که برای آنها مضر است. یافتن دارویی، که از قبل به طور ایمن برای مردم هر روز تجویز میشود، میتواند گام بزرگی در مقابله با این بیماری سخت باشد.»
با ایمنی اثبات شده این داروها و نتایج مثبت حاصل از این تحقیق، گام بعدی محققین این است که فاز I/II آزمایش بالینی، مهارکننده PDE5 را در ترکیب با داروی شیمیدرمانی در بیماران مبتلا به سرطان مری پیشرفته آزمایش کند.
در صورت موفقیتآمیز بودن، این درمان میتوان به بخش قابل توجهی از حدود 9300 نفری که در سال مبتلا به سرطان مری تشخیص داده میشوند، طی 5 تا 10 سال آینده کمک کند. این مطالعه میتواند راه را برای استفاده از مهارکنندههای PDE5 در سایر انواع سرطانها هموار کند.
Michelle Mitchell، مدیر اجرایی Cancer Research UK، گفت: «توسعه داروهای جدید برای بیماری سرطان فوقالعاده مهم است، اما انجام این کار از ابتدا فرآیندی چالش برانگیز بوده است و بسیاری از آنها در این مسیر شکست میخورند. ما همچنین مشتاقیم تا بررسی کنیم که آیا داروهای موجود، دارای مجوز برای سایر بیماریها، میتوانند در درمان سرطان مؤثر باشند یا خیر. اگر این درمانها موفقیتآمیز باشند، مقرون به صرفهتر بوده و سریعتر در دسترس بیماران قرار میگیرند.
《پیشرفت در درمان سرطان مری در 40 سال گذشته پیشرفتهای محدودی داشته است، به همین دلیل است که ما آن را به یک اولویت تحقیقاتی تبدیل کردهایم. ما مشتاقانه منتظریم ببینیم که درمان ترکیبی مهارکنندههای PDE5 با شیمیدرمانی در آزمایشهای بالینی چگونه عمل میکند.》
Nicola Packer، مدیر منابع انسانی از Basingstoke، در سن 53 سالگی به سرطان مری مبتلا شد. او به دلیل تشخیص بیماری به نام مری بارت، که میتواند یک عامل خطر برای سرطان مری باشد، تحت نظر بود. پزشکان آن را در مرحله 2 تشخیص دادند، که برای تومورهای مری غیرعادی است، زیرا اغلب برای مدت طولانی شناسایی نمیشوند و بیشتر در مرحله 3 یا 4 تشخیص داده میشوند.
شیمیدرمانی به طور کلی روی نوع تومور مری من آنقدر خوب عمل نمیکرد، بنابراین میدانستم که نمیتوان به طور کامل از شر تومور خلاص شد، زیرا تنها با امید به موثرتر کردن جراحی می توان آن را کوچک کرد. شیمی درمانی در حال انجام بود و هر هفته به من میگفتند که تومور من را کوچک میکند، اما به آرامی. اضطرابی که بعد از گذراندن دوره شیمیدرمانی احساس میکنید و پس از آن که باید هفتههای بهبودی را قبل از انجام عمل جراحی بگذرانید، با دانستن اینکه شیمیدرمانی تنها میتواند کارهای زیادی انجام دهد، اما طاقت فرسا است.
“تحقیقاتی مانند این که میتواند به این معنی باشد که افرادی مانند من میتوانند پاسخ بهتری به شیمیدرمانی داشته باشند، بسیار مهم است.”
این مطالعه توسط Cancer Research UK و بیمارستان دانشگاهی Southampton NHS Foundation Trust تأمین مالی شد.
مرجع: “مهارکنندههای فسفودی استراز نوع 5 شیمیدرمانی را در مدلهای پیشبالینی آدنوکارسینوم مری با هدف قرار دادن فیبروبلاست مرتبط با سرطان افزایش میدهند” نوشته Benjamin P. Sharpe, Annette Hayden, Antigoni Manousopoulou, Andrew Cowie, Robert C. Walker, Jack Harrington, Fereshteh Izadi, Stella P. Breininger, Jane Gibson, Oliver Pickering, Eleanor Jaynes, Ewan Kyle, John H. Saunders, Simon L. Parsons, Alison A. Ritchie, Philip A. Clarke, Pamela Collier, Nigel P. Mongan, David O. Bates, Kiren Yacqub-Usman, Spiros D. Garbis, Zoë Walters, Matthew Rose-Zerilli, Anna M. Grabowska و Timothy J. Underwood, 21 June 2022, Cell Reports Medicine.
DOI: 10.1016/j.Xcrm.2022.100541
مترجم: شقایق مرتاضی