String در پایتون چیست؟

String یا رشته، دنباله ای از کاراکترها است.

یک کاراکتر به سادگی یک نماد است. به عنوان مثال، زبان انگلیسی دارای 26 کاراکتر است.

کامپیوترها با کاراکترها سروکار ندارند، آنها با اعداد سروکار دارند (باینری). حتی اگر ممکن است کاراکترهایی را روی صفحه نمایش خود ببینید، در داخل آن به صورت ترکیبی از 0 و 1 ذخیره و دستکاری می شود.

این تبدیل کاراکتر به عدد رمزگذاری نامیده می شود و فرآیند معکوس رمزگشایی است. ASCII و Unicode برخی از رمزگذاری های محبوب مورد استفاده هستند.

در پایتون، یک رشته دنباله ای از کاراکترهای یونیکد است. یونیکد برای گنجاندن هر کاراکتر در همه زبان ها و ایجاد یکنواختی در رمزگذاری معرفی شد. شما می توانید در مورد Unicode از Python Unicode یاد بگیرید.

نحوه ی ایجاد String در پایتون

رشته ها را می توان با محصور کردن کاراکترها در داخل یک نقل قول یا دو نقل قول ایجاد کرد. حتی نقل قول‌های سه‌گانه را می‌توان در پایتون استفاده کرد، اما معمولاً برای نمایش رشته‌ها و رشته‌های چند خطی استفاده می‌شود.

my_string1 = “Hello. Welcome to Geneiran. I’m sure you will have great time in here. We have a lot of plans for you to enhance your programming abilities”
print(my_string1)
my_string2 = “everything in Geneiran is perfect so join us to be a member of this great family”


print(my_string2)


چگونه به کاراکتر های یک string دسترسی پیدا کنیم؟

ما می توانیم با استفاده از نمایه سازی به کاراکترهای فردی و با استفاده از برش به طیف وسیعی از کاراکترها دسترسی پیدا کنیم. ایندکس از 0 شروع می شود. تلاش برای دسترسی به یک کاراکتر خارج از محدوده فهرست، یک IndexError ایجاد می کند. شاخص باید یک عدد صحیح باشد. ما نمی توانیم از float ها یا انواع دیگر استفاده کنیم، این منجر به TypeError می شود.

پایتون ایندکس منفی را برای دنباله های خود امکان پذیر می کند.

شاخص -1 به آخرین مورد، -2 به دومین مورد آخر و غیره اشاره دارد. با استفاده از عملگر  : می توانیم به طیف وسیعی از آیتم ها در یک رشته دسترسی داشته باشیم.

همچنین از صفحات زیر دیدن فرمایید:
کارآموزی پایتون برای بیولوژيست‌ها
خدمات و تجهیزات آزمایشگاهی 
مطالب علمی بیشتری را در ویکی ژن مطالعه فرمایید…