مجموعه سازگاری بافتی چیست؟
مجموعه سازگاری بافتی اصلی (MHC)، گروهی از ژن هایی هستند که پروتئین های موجود در سطح سلول ها را کد می کنند و به سیستم ایمنی بدن کمک می کنند مواد خارجی را تشخیص دهد. پروتئین های MHC در تمام مهره داران وجود دارد. در انسان این سیستم را سیستم آنتی ژن لکوسیت انسانی (HLA) نیز می نامند.
دو نوع اصلی از مولکول های پروتئین MHC وجود دارد – کلاس I و کلاس II. مولکول های کلاس I MHC تقریباً در غشای اکثر سلول های موجود در ارگانیسم قرار دارد، اما مولکول های کلاس II محدود به سلول های سیستم ایمنی بدن نظیر ماکروفاژها و لنفوسیت ها هستند. در انسان این مولکول ها توسط چندین ژن رمزگذاری می شوند که همگی بر روی کروموزوم 6 قرار دارند. این پدیده ای بسیار نادر است که دو نفر مجموعه ای از مولکول های MHC کاملا یکسان داشته باشند. MHC همچنین حاوی انواع مختلفی از ژن ها است که پروتئین های دیگر را کد می کند – مانند پروتئین های مکمل، سیتوکین ها (پیام رسان های شیمیایی) و آنزیم ها – که مولکول های MHC کلاس III نامیده می شوند.
مولکول های MHC از اجزای مهم سیستم ایمنی بدن هستند زیرا به لنفوسیت های T اجازه می دهد تا سلول هایی مانند ماکروفاژها را شناسایی کنند. این ماکروفاژ ها میکروارگانیسم های عفونی را می بلعند. هنگامی که یک ماکروفاژ یک میکروارگانیسم را می بلعد، آن را تا حدی هضم می کند و قطعات پپتیدی میکروب را در سطح خود نشان می دهد که به مولکول های MHC متصل می شود. لنفوسیت T قطعه خارجی متصل به مولکول MHC را می شناسد و به آن متصل می شود و پاسخ ایمنی را تحریک و فعال می کند. در سلول های سالم عفونی نشده، مولکول MHC پپتیدهایی از سلول خود (پپتیدهای خودی) ارائه می دهد، که سلول های T به طور معمول به آن ها واکنش نشان نمی دهند.