ADHD یا اوتیسم:
وقتی صحبت از ADHD (اختلال بیش فعالی و کم توجهی) و ASD (اختلا طیف اوتیسم) به میان میآید، چشمها ممکن است همه چیز را فاش کنند.
اغلب گفته میشود که چشمها همه چیز را آشکار میکنند. بر اساس مطالعه اخیر از دانشگاه فلیندرز و دانشگاه استرالیای جنوبی، چشمها صرف نظر از بیان بیرونی آنها ممکن است قادر به نشان دادن اختلالات رشدی عصبی مانند ASD و ADHD باشند.
دانشمندان در اولین پژوهشهای خود کشف کردند که اطلاعات دریافت شده از شبکیه میتواند بین سیگنالهای مختلف اختلال بیشفعالی یا کمبود توجه (ADHD) و اختلال طیف اوتیسم (ASD) تمایز قائل شود و یک نشانگر زیستی احتمالی برای هر اختلال نشان دهد.
محققان با استفاده از “الکترورتینوگرام” (ERG)، یک آزمایش تشخیصی که فعالیت الکتریکی شبکیه را در پاسخ به یک محرک نوری بررسی میکند، دریافتند که کودکان مبتلا به ADHD انرژی کل ERG بیشتری دارند، اما کودکان مبتلا به ASD انرژی ERG کمتری دارند.
دکتر پال کانستبل (Dr. Paul Constable)، اپتومتریست پژوهشی در دانشگاه فلیندرز، معتقد است که یافتههای اولیه به نتایج امیدوارکنندهای برای پیشرفتهای آینده در تشخیص و درمان اشاره دارد.
دکتر کانستبل اذعان دارد: ASD و ADHD شایعترین اختلالات عصبی رشدی هستند که در دوران کودکی تشخیص داده میشوند. اما از آنجا که آنها اغلب ویژگیهای مشابهی دارند، تشخیص برای هر دو بیماری میتواند فرآیندی طولانی و پیچیده باشد.
اخبار مرتبط بیشتری با ADHD یا اوتیسم بخوانید:
کم خوابی باعث اختلال بینایی و تخریب سلولهای بنیادی قرنیه میشود!
افسردگی و پیشگیری آن با قرص امگا-۳
هدف تحقیق ما بهبود این امر است. ما با بررسی نحوه واکنش سیگنالهای شبکیه به محرکهای نوری، امیدواریم تا بتوانیم تشخیصهای دقیقتر و زودتر را برای شرایط و اختلالات مختلف عصبی توسعه دهیم.
او در ادامه میگوید: «هر یک از سیگنالهای شبکیه دارای اعصاب خاصی هستند که آنها را تولید میکنند، بنابراین اگر بتوانیم این تفاوتها را شناسایی کرده و آنها را در مسیرهای خاصی که از سیگنالهای شیمیایی مختلف در مغز نیز استفاده میشوند، مکانیابی کنیم، قادر خواهیم بود تا تفاوتهای مشخصی را برای کودکان مبتلا به ADHD ،ASD و سایر شرایط و اختلالات عصبی رشدی بالقوه نشان دهیم.
این مطالعه، شواهد اولیهای را برای تغییرات نوروفیزیولوژیکی ارائه میدهد که نه تنها ADHD و ASD را از کودکان معمولی در حال رشد متمایز میسازد، بلکه میتوان آنها را بر اساس ویژگیهای ERG نیز از یکدیگر متمایز نمود.
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، از هر ۱۰۰ کودک، یک کودک مبتلا به ASD است که ۵٪ تا ۸٪ درصد کودکان مبتلا به ADHD تشخیص داده میشوند.
اختلال کمبود توجه و بیش فعالی (ADHD) یک اختلال رشدی عصبی است که با فعالیت بیش از حد، تلاش برای توجه و مشکل در کنترل رفتارهای تکانشی مشخص میشود. اختلال طیف اوتیسم (ASD) همچنین یک اختلال رشدی عصبی دیگری است که در آن کودکان به روشهایی متفاوت از سایر افراد رفتار نموده، ارتباط برقرار میکنند، تعامل میکنند و یادگیری آنها نیز متفاوت میباشد.
دکتر فرناندو مارمولیخو-راموس (Fernando Marmolejo-Ramos)، محقق و متخصص در شناخت انسان و هوش مصنوعی از دانشگاه استرالیای جنوبی، میگوید: که این پژوهش، پتانسیل گسترش و تعمیم به سایر اختلالات و بیماریهای عصبی را نیز دارد.
دکتر Marmolejo-Ramos میگوید: «در نهایت، ما در حال بررسی این موضوع هستیم که چگونه چشمها می توانند به ما در درک فعالیتهای مغزی کمک کنند.
«در حالی که تحقیقات بیشتری در زمینه ایجاد ناهنجاری در سیگنالهای شبکیه که مختص این اختلالات و سایر اختلالات رشد عصبی هستند، مورد نیاز است، اما پژوهشهای ما تا کنون حاکی از آن بوده که ما در حال کشف موضوعی شگفتانگیز هستیم. همانطور که سابقاً هم گفته شد، چشمها میتوانند همه چیز را آشکار کنند.
خلاصه
چشمها میتوانند نشان دهند که آیا شما به ADHD یا اوتیسم مبتلا هستید یا خیر. اطلاعات دریافت شده از شبکیه میتواند بین سیگنالهای مختلف اختلال بیشفعالی یا کمبود توجه (ADHD) و اختلال طیف اوتیسم (ASD) تمایز قائل شود و یک نشانگر زیستی احتمالی برای هر اختلال نشان دهد.
مطالب علمی ما را در ارتباط با ADHD یا اوتیسم دنبال کنید: