Impact factor چیست؟

مقدمه‌ای بر Impact factor

ضریب تأثیر (IF) یا ضریب تأثیر ژورنال (JIF) یک ژورنال دانشگاهی ، یک شاخص علم سنجی است که نشان دهنده میانگین تعداد سالانه استنادهایی است که مقالات منتشر شده در دو سال گذشته در یک ژورنال معین دریافت کرده است . غالباً برای اهمیت نسبی یك ژورنال در حوزه خود مورد استفاده قرار می گیرد. ژورنالهایی با فاکتورهای تأثیر بالاتر اغلب نسبت به مجلات دارای پائینتر اهمیت بیشتری دارند.

تاریخچه

ضریب تأثیر توسط یوجین گارفیلد (Eugene Garfield)، بنیانگذار موسسه اطلاعات علمی (ISI) ابداع شد. عوامل تأثیرگذاری سالانه از سال 1975 برای مجلات ذکر شده در گزارش های استنادی ژورنال (JCR) محاسبه می شود. ISI در سال 1992 توسط تامسون علمی و بهداشتی به دست آمد و به عنوان تامسون ISI شناخته شد. در سال 2018 ، تامسون ISI به شرکت Onex و Baring Private Equity Asia فروخته شد. آنها یک شرکت جدید با نام Clarivate را تأسیس کردند که هم اکنون ناشر JCR است.

ابزار اندازه گیری تأثیر ژورنال (ضریب تأثیر)(impact factor)

• گزارش استناد به مجله

گزارش های استنادی ژورنال رتبه بندی ژورنال ها در زمینه های علمی ، فناوری و علوم اجتماعی را ارائه می دهد . برای هر مجله تحت پوشش ، اطلاعات زیر جمع آوری و یا محاسبه می شود: استناد و تعداد مقاله ، ضریب تأثیر ، شاخص بلافاصله ، نیمه عمر ذکر شده ، با استناد به نیمه عمر ، فهرست داده های منبع ، لیست ژورنال استناد ، فهرست ذکر شده ژورنال ها ، دسته بندی موضوع ها ، ناشر اطلاعات.

برای تعیین ضریب تأثیر برای یک ژورنال خاص ، یک نسخه JCR (علوم و / یا علوم اجتماعی) ، سال و دسته بندی ها را انتخاب کنید که در سمت چپ صفحه وجود دارد.

•  SC Imago رتبه مجله (SJR)

 SC Imago ارزیابی مجلات علمی با تعیین ارزش به استناده اهمیت ژورنالهایی است که آنها را صادر کرده است ، به طوری که استنادهایی که توسط مجلات مهمتر صادر می شود ، با ارزش تر از آنچه که توسط نشریات کمتر صادر می شود ، ارزشمندتر باشد.

• SNIP منبع عادی شده در هر مقاله

تأثیر یک استناد واحد در مناطق موضوعی که استنادها در آنها کمتر باشد ارزش بالاتری دارد و بالعکس. بر خلاف فاکتور تأثیر ژورنال شناخته شده ، SNIP اصلاحات در روش های استناد بین حوزه های علمی را اصلاح می کند ، بنابراین امکان مقایسه دقیق تر بین زمینه اثر استناد را فراهم می کند.

H-index چیست؟

H-index معیاری در سطح نویسنده ها است که سعی در سنجش میزان بهره وری و استناد به آن از انتشارات یک محقق یا دانشمند دارد. این شاخص h با شاخص های موفقیت آشکار مانند برنده شدن جایزه نوبل ، پذیرش برای بورس های پژوهشی و مناصب در دانشگاه های برتر ، ارتباط دارد. این فهرست براساس مجموعه بیشترین استناد به مقاله های دانشمند و تعداد استناداتی که در سایر نشریات دریافت کرده اند است.

این شاخص همچنین می تواند برای بهره وری و تأثیر یک مجله علمی و همچنین گروهی از دانشمندان ، مانند دپارتمان یا دانشگاه یا کشور استفاده شود. این شاخص در سال 2005 توسط Jorge E. Hirsch ، فیزیکدان UC San Diego ، به عنوان ابزاری برای تعیین کیفیت نسبی فیزیکدانان نظری پیشنهاد شد و گاهی اوقات شاخص هیرش یا شماره هیرش نامیده می شود.

تعریف و هدف

شاخص h به عنوان حداکثر مقدار h تعریف شده است به گونه ای که نویسنده / ژورنال داده شده مقالاتی را منتشر کرده است که در هر بار جست و جو بررسی شده. این فهرست برای بهبود در اقدامات ساده تر مانند تعداد کل استنادها یا انتشارات این شاخص فقط برای مقایسه دانشمندان شاغل در همان زمینه درست کار می کند. کنوانسیون های استناد در زمینه های مختلف بسیار متفاوت است.

تأثیر شاخص H

در حالی که ممکن است شاخص H برای ارزیابی محققان در حوزه فیزیک نظری ایجاد شده باشد ، اما تأثیر آن بسیار بیشتر گسترش یافته است . این شاخص به طور مرتب توسط محققان در طیف گسترده ای از رشته ها مورد استفاده قرار می گیرد تا هم خود و هم دیگران را در حوزه خود ارزیابی کنند.

به عنوان مثال ، شاخص های H اکنون بخش مشترکی از روند ارزیابی متقاضیان شغل در سمتهای دانشگاهی هستند.  آنها همچنین برای ارزیابی متقاضیان کمک هزینه های تحقیقاتی استفاده می شوند . برخی از محققان حتی از آنها به عنوان نشانه ای از ارزش خود استفاده می کنند.

محاسبه شاخص H محقق دارای برخی از مزایای بارز است. تا حدودی شفافیت در مورد نفوذ آنها در این زمینه می دهد. این باعث می شود که غیر متخصصان ارزیابی سهم یک محقق در این زمینه را آسان کنند.

در مورد نگارش مقالات بیشتر بخوانید