سانتریفیوژ

عملکرد دستگاه سانتریوفیوژ به صورت جداسازی ترکیبات بر اساس وزن مولکولی با به کار گیری نیروی گریز از مرکز می­باشد. این دستگاه با چرخاندن مواد در سرعت­های بالا موجب جداسازی ترکیبات می­شود. در نتیجه باعث ایجاد فازهای جدا از هم می­شود. محلول می­تواند مخلوطی از 2 مایع یا جامد در مایع باشد. فاز جامد به شکل رسوب و فاز مایع بالای آن قرار می گیرد. سلول­ها دارای مولکول­های اصلی از جمله: لیپیدها، کربوهیدرات­ها، پروتئین­ها و اسیدهای نوکلئیک می باشند که با استفاده از این دستگاه در دورهای مختلف، هر یک از آن­ها را جدا کرد.

این دستگاه معمولا دارای سرعت و زمان چرخش قابل تنظیم می­باشند. سرعت با 2 واحد Rpu و RCF معرفی می­شود که RPM به معنای تعداد دورهایی است که روتور سانتریفیوژ در یک دقیقه می زند.

RCF که به معنی نیروی نسبی سانتریفیوژ می باشد.

از نظر تقسیم بندی به 4 گروه تقسیم می­شوند:

1-سانتریفیوژ معمولی دور پایین

2- سانتریفیوژ معمولی دور بالا

3-سانتریفیوژ یخچال دار دور بالا (میکروفیوژ )

4-اولتراسانتریفیوژ

سانتریوفیوژهای دارای سیستم یخچالی برای ترکیباتی که حساس به دما می باشند بسیار مناسب است مانند پروتئین­ها.

این دستگاه در پروسه  DNA-RNA extraction کاربرد دارد به معنای چرخاندن نمونه­ها در حجم کم و دور بالا استفاده می­شود. معمولا برای جداسازی ذرات جامد از یک مایع یا       مخلوط مایعات استفاده می­شود. برای استخراج RNA از بافت، سلول، خون و ….. در آزمایشگاه مولکولی بسیار پر کاربرد می باشد. پروتکل استخراج بدین صورت می­باشد که نمونه پس از هموژنایز شدن و اضافه شدن        بایستی در دمای 4 درجه و دور بالا (معمولا 12000) به مدت مشخص توسط دستگاه میکروفیوژ چرخانده شود تا نمونه به 3 فاز جدا شود که مایع رویی (supernant) که اسیدنوکلئریک می باشد برای ادامه پروتکل جدا می­شود که پس از چند مرحله شستشو RNA خالص استخراج می­شود.