فلوئورسین ایزوتیوسیانات (FITC)

FITC از فلورسئین گرفته شده و از مهم ترین کاربرد آن می توان به فلوسیتومتری اشاره نمودکه دارای فرمول شیمیایی C21H11NO5S می باشد. FITC در تحقیقات آزمایشگاهی و پزشکی مانند انواع جراحی ها از طریق این ماده و یا آنژیوگرافی نقش بسزایی دارد. FITC در آب توانایی جذب یا انتشار دارد و در نتیجه باعث طیف رنگی آبی و سبز می شود که به ترتیب طیف رنگ آبی 495-450 نانومتر و طیف رنگ سبز 570-495 نانومتر می باشد و مانند بسیاری از فلوروکروم ها، مستعد سفید شدن نور است. FITC به دلیل جذب بالا و حلالیت در آب به عنوان ماده بسیار مهم برای تحقیقات زیستی استفاده می شود. در واقع می توان گفت نور آبی را جذب و نور سبز (مرئی) را منتشر می کند. کاربرد فلوئورسین ایزوتیوسیانات در روش برچسب زدن فلورسنت به پروتئین ها نقش دارد و اگر در روش آنتی بادی به صورت فلورسنت استفاده شود می تواند عوامل بیماری زا را به سرعت شناسایی کند و همچنین در روش HPLC ، Elisa و وسترن بلات هم کاربرد دارد. FITC نسبت به نوکلئوفیل ها از جمله گروه های آمینه و سولفیدریل روی پروتئین ها واکنش نشان می دهد. یک گروه عاملی سوکسینیمیدیل استر متصل به هسته فلورسئین، ایجاد “NHS-fluorescein”می کند و یکی دیگر از مشتقات واکنش آمین رایج را تشکیل می دهد که دارای ویژگی بسیار بیشتری نسبت به آمین های اولیه در حضور دیگر نوکلئوفیل ها است. مشتقات فلورسین مانند Alexa 488 و DyLight 488 برای کاربردهای مختلف شیمیایی و بیولوژیکی که در آن به پایداری نور بیشتر، شدت فلورسانس بالاتر یا گروه‌های پیوست متفاوت نیاز است، طراحی شده‌اند.