گلیسرول

خرید گلیسرول:

گلیسرول یک الکل طبیعی است. الکل ها ترکیبات آلی هستند. مولکول های آنها توسط گروه های هیدروکسیل، -OH مشخص می شود. این مایع بی بو است که به عنوان حلال، شیرین کننده و همچنین به عنوان دارو استفاده می شود.

این ماده به عنوان حلال برای طعم دهنده ها و رنگ های غذایی استفاده می شود. واحد اصلی لیپیدها یک تری گلیسیرید است که از گلیسرول (پروپان-1،2،3-تریول) و اسیدهای چرب سنتز شده است.

این ماده یک الکل تری هیدریک است، به این معنی که هر مولکول دارای سه گروه هیدروکسیل است.گلیسرول یک مایع شفاف است که معمولاً از روغن سویا، نارگیل یا نخل تهیه می شود. این مایع قوام شربت مانند دارد. همچنین به عنوان یک مرطوب کننده، نرم کننده، شیرین کننده در محصولات غذایی استفاده می شود.

فرمول مولکولی این ماده  CH2 OH CHO HCH2 OH می باشد. اندازه گیری مقادیر متفاوت این ماده در تشخیص و درمان بیماری هایی مانند دیابت، نفروزیس، انسداد کبدی، انواع بیماری های غدد درون ریز و بیماری های مربوط به متابولیسم چربی ها از اهمیت بالینی قابل توجهی برخوردار است. اساس گلیسرول در لیپیدهایی به نام گلیسرید یافت می شود.

این ماده را می توان با استفاده از فرآیندها و مواد اولیه مختلف تولید کرد. به عنوان مثال، می توان آن را با سنتز پروپیلن از طریق چندین مسیر  با هیدرولیز روغن یا با ترانس استری کردن اسیدهای چرب/روغن به دست آورد.

کاربردهای متنوع این مایع در زمینه های داروسازی ، حلال های دارویی، سرم ها، واکسن ها و شیاف ها می باشد. کاربرد مهم دیگر به عنوان یک محیط محافظ برای انجماد گلبول های قرمز، سلول های اسپرم، قرنیه چشم و سایر بافت های زنده است.

گلیسرول یک الکل قند ضروری برای بسیاری از موجودات زنده است. یکی از اجزای لیپیدها مانند گلیسریدها و فسفولیپیدها است. همراه با اسیدهای چرب، گلیسرول گلیسریدهایی را تشکیل می دهد که می توانند به عنوان سوخت انرژی عمل کنند. به خوبی ثابت شده است که نیمه گلیسرول تری گلیسیریدها و سایر آسیل گلیسرول ها در بافت چربی را می توان مستقیماً از گلوکز به دست آورد.

مانند سایر ماکرومولکول ها، اجزای مولکولی یک لیپید اساسی وظیفه عملکرد منحصر به فرد ماکرومولکول های لیپیدی را بر عهده دارند. لیپیدها از چندین ساختار مولکولی کوچکتر مانند گلیسرول و اسیدهای چرب ساخته شده اند. این مایع یک الکل با سه کربن است که هرکدام به یک –OH متصل هستند.

اگر هر سه گروه OH روی مولکول گلیسرول با همان اسید چرب استری شود، استر حاصل را تری گلیسیرید ساده می نامند. گلیسرول از طریق مسیر گلیکولیتیک از طریق کاهش دی هیدروکسی استون-P توسط گلیسرول دهیدروژناز از گلوکز سنتز می شود و sn-گلیسرول-3P8 تولید می کند. این مایع همراه با مقداری و نه همه اسیدهای چرب از سلول ها ترشح می شود.

اینها به کبد منتقل می شوند که در آنجا گلیسرول ممکن است به گلوکز تبدیل شود. اسیدهای چرب ممکن است به کتون تبدیل شوند یا به سلول های دیگر منتقل شوند و برای تولید ATP بسوزانند. این ماده می تواند به دی هیدروکسی استون فسفات تبدیل شود که می تواند از طریق مسیر گلوکونئوژنیک به گلوکز تبدیل شود.

این مایع مجموعه پروتئین ها را به حالت های فشرده تر تغییر می دهد. این ماده همچنین از تجمع پروتئین در طی تاخوردگی مجدد بسیاری از پروتئین ها جلوگیری می کند.

نکته:

• اصطلاح گلیسیرین که در سال 1811 توسط شیمیدان فرانسوی Michel-Eugène Chevreul معرفی شد، معمولاً برای مواد تجاری حاوی بیش از 95 درصد گلیسرول به کار می رود.
• گلیسیرین با اسید نیتریک و سولفوریک واکنش نشان می دهد نیتروگلیسیرین (یا نیتروگلیسیرین) انفجاری را تشکیل می دهد.
• چربی ها و روغن ها عمدتاً به عنوان منابع کربوکسیلیک اسیدهای موجود در ترکیب به شکل استرها با گلیسرول ارزش گذاری می شوند. وقتی اسیدها از این ترکیبات آزاد می شوند، گلیسرول به صورت محلول در آب باقی می ماند و با انعقاد و ته نشین شدن مواد اضافی، تبخیر آب و تقطیر خالص می شود.

 

مشاهده محصول در سایت Scharlau

مشاهده محصول در سایت Sigma

مشاهده لیست کامل مواد آزمایشگاهی