PHA (فیتوهماگلوتینین)

مشخصات محصولات PHA-M و PHA-P و PHA-L:

بسته بندی آن به صورت 20، pkg 5 میلی گرم و MG 50 و25 و 5 می باشد.

فرم PHA-L,M به صورت لیوفیلیزه (محلول شفاف و بی رنگ) ، دمای ذخیره سازی8-2 درجه سانتی گراد ، سنجش >95٪ (SDS-PAGE) می باشد.

فرم PHA-P به صورت پودر لیوفیلیزه و دمای ذخیره سازی 8-2 درجه سانتی گراد می باشد.

در برند های sigma (merck) و gibco قابل عرضه می باشد.

کاتالوگ PHA-M کاتالوگ PHA-L کاتالوگ PHA-P شرایط ارسال

دسته: مواد آزمایشگاهی

راهنمای خرید PHA (فیتوهماگلوتینین)

فیتوهماگلوتینین (PHA) لکتینی است که از لوبیا قرمز به دست می‌آید که به غشای سلول‌های T متصل می‌شود و فعالیت متابولیک، تقسیم سلولی و غیره را تحریک می‌کند. فیتوهماگلوتینین (PHA) یک فعال کننده غیر اختصاصی لنفوسیت ها است و در ارزیابی ایمنی سلولی in vivo و in vitro ارزشمند است.

PHA آمفیفیلیک آبگریز است که برای برخی از کاربردهای پزشکی یک ضرر است. بنابراین، پلی استرهای طبیعی آبگریز، PHA، باید ویژگی آبدوستی ، به ویژه برای مهندسی بافت و سیستم های دارورسانی داشته باشند. سلول‌های T فعال‌شده با PHA، یا بلاست‌های PHA، می‌توانند برای کاربردهای پایین‌دستی مانند انتقال (مانند CAR یا TCR) یا به‌عنوان سلول‌های هدف برای CTL‌ها استفاده شوند، زیرا سطح بالایی از HLA کلاس I را بیان می‌کنند. PHA توانایی تحریک تماس نزدیک بین غشای سلولی را دارد.

فیتوهماگلوتینین

فیتوهماگلوتینین برای تحریک تقسیم میتوزی لنفوسیت‌های نگهداری شده در یک سیستم کشت سلولی و تسهیل مطالعات سیتوژنتیک کروموزوم‌ها استفاده می‌شود. فیتوهماگلوتینین (PHA) دارای فعالیت میتوژنیک و آگلوتیناسیون سلولی قوی است. فیتوهماگلوتینین (PHA یا فیتوهماگلوتینین) لکتینی است که در گیاهان، به ویژه حبوبات خاص یافت می شود.

PHA در واقع از دو پروتئین نزدیک به هم به نام های لوکوآگلوتینین (PHA-L) و PHA-E تشکیل شده است. این پروتئین ها باعث جمع شدن سلول های خونی در کنار هم می شوند. PHA-E باعث جمع شدن گلبول های قرمز (گلبول های قرمز) می شود. PHA یک محرک غیراختصاصی لنفوسیت‌های طبیعی است که در شرایط آزمایشگاهی در تبدیل آن‌ها مانند انفجار با افزایش سنتز RNA و DNA، میتوز و آزادسازی واسطه‌های احتمالی ایمنی سلولی انجام می‌شود.

به طور خاص، PHA به قندهای موجود در پروتئین های سطح گلیکوزیله، از جمله گیرنده سلول T (TCR) متصل می شود و در نتیجه آنها را به هم متصل می کند. این باعث می شود مسیرهای سیگنالینگ وابسته به کلسیم منجر به فعال شدن NFAT (فاکتور هسته ای سلول های T فعال) شود.

آنها پروتئین هایی هستند که حداقل یک دامنه غیر کاتالیزوری دارند که به طور برگشت پذیر به یک کربوهیدرات خاص متصل می شود که معمولاً به آن حوزه تشخیص کربوهیدرات (CRD) یا حوزه اتصال به کربوهیدرات (CBD) می گویند. ویژگی کربوهیدرات لکتین ها در پدیده های مهم شناسایی بیولوژیکی شامل سلول ها و پروتئین ها نقش دارد و لکتین ها در همه کلاس های موجودات زنده، از ویروس ها گرفته تا مهره داران، توزیع می شوند.

در دنیای میکروبی آنها را با نام های دیگری مانند هماگلوتینین، چسبنده و سموم می نامند. در حیوانات، لکتین ها نقش های بیولوژیکی مختلفی از جمله چسبندگی سلولی، شناسایی پاتوژن و سنتز گلیکوپروتئین ایفا می کنند. فیتوهماگلوتینین (PHA)، عصاره لکتین از لوبیا قرمز، فقط از زیر واحدهای نوع L (ایزولکتین L4، “لکوآگلوتینین”) تشکیل شده است. این یک لکتین مخصوص قند N-استیل گالاکتوزامین/گالاکتوز است.

PHA از پنج ایزولکتین (L4E0، L3E1، L2E2، L1E3، L0E4) تشکیل شده است که هر کدام یک تترامر هستند که توسط نیروهای غیرکووالانسی به هم متصل می شوند. زیرواحدهای L (لکوسیت‌های واکنش‌دهنده) میل ترکیبی بالایی با گیرنده‌های سطح لنفوسیت دارند، اما برای گیرنده‌های گلبول‌های قرمز کمی، و مسئول خواص میتوژنیک ایزولکتین‌ها هستند. E (اریتروسیت واکنشی) مسئول خاصیت آگلوتیناسیون گلبول های قرمز است. همچنین PHA به عنوان کنترل مثبت برای تحریک سلول های تک هسته ای خون محیطی (PBMC) استفاده می شود.

PHA از دو پلی پپتید (L و E) در تمام ترکیبات ممکن (L4، L3E، L2E2، LE3، E4) ساخته شده است. زیرواحدهای نوع E و L به ترتیب مسئول خواص erythroagglutinating و leucoagglutinating بخش PHA هستند. این دو پلی پپتید هر دو عضو خانواده ای از چهار پلی پپتید مختلف هستند که توسط چهار ژن به هم پیوسته رمزگذاری شده اند که عموماً به عنوان خانواده پروتئین های لوبیا فیتوهماگلوتینین شناخته می شود.

این خانواده، علاوه بر PHA-E و PHA-L، حاوی آرسلین نیز می باشد که حداقل در شش شکل الکتروفورتیک وجود دارد و یک مهارکننده آلفا آمیلاز، آرسلین و بازدارنده آلفا آمیلاز را می‌توان به‌عنوان اشکال بریده‌شده PHA در نظر گرفت که در آن‌ها به ترتیب، یک و دو حلقه که نقش اتصال قند را ایفا می‌کنند، وجود ندارند و خاصیت اتصال قند را از بین می‌برند.