آشنایی با انواع محیط های کشت

آشنایی با انواع محیط های کشت :

در سیستم کشت سلول های جانوری، به دلیل کشت سلول های جدا شده از یک میزبان پرسلولی، به وجود آوردن شرایط یکسان با هومئوستازی میزبان بسیاز حائز اهمیت می باشد. باید توجه داشت که در پستانداران سیستم گوارشی با هضم مواد غذایی کمپلکس، ترکیبات ساده قابل جذب برای سلول ها فراهم کرده و توسط سیستم گردش خون این ترکیبات را در سراسر بدن در معرض سلول ها قرار می دهد.

 محیط کشت کامل مخصوص سلول های جانوری عموماً از بخش های ثابتی تشکیل شده است. دو بخش عمده تشکیل دهنده یک محیط کشت کامل، محیط کشت پایه (Basal Media) و سرم می باشد. برخی اوقات برای رشد رده های سلولی خاص، مواد مغذی (Supplements) مخصوصی مورد نیاز است.

محیط کشت پایه (Basal Media) محیطی را فراهم می آورد تا سلول ها بتوانند درون آن محیط و در pH مناسب رشد کنند. انواع محیط های پایه نسبت به ترکیباتی که دربر می گیرند با هم تفاوت داشته و برای کشت هر رده سلولی انواع خاصی از آن به کار گرفته می شود. همچنین محیط کشت پایه جهت ثابت نگه داشتن pH شامل یک سیستم بافری بوده و همچنین معرفی رنگی (Phenol Red) جهت نشان دادن تغییرات pH در آن وجود دارد.

سیستم بافری محیط کشت پایه جهت حفظ تعادل نیاز به حضور کربن دی اکسید کربن داشته و به کمک آن سیستم کربنات/بیکربنات را شکل می دهند. همانطور که مشخص است سلول ها به واسطه متابولیسم خود با تولید پروتون محیط را اسیدی کرده و تحت چنین شرایطی مولکول های بیکربنات حاصل گشته از سیستم بافری محیط کشت پایه و کربن دی اکسید، با پروتون ایجاد شده واکنش داده و اسید کربنیک بوجود می آورند. اسید کربنیک نیز به راحتی تجزیه شده و به مولکول های آب و دی اکسید کربن تبدیل می شود.

سرم ها نیز مخلوطی از انواع مواد غذایی مانند پروتئین ها، ویتامین ها و فاکتور های رشد می باشد. عموماً در کشت سلول های جانوری از سرم جنین گاوی (FBS) استفاده می شود. سرم جنین گاوی (FBS)نسبت به سایر سرم ها غنی تر بوده و فاکتور های رشد بیشتری را شامل می شود. البته از طرفی سرم جنین گاوی (FBS) ایمونوگلوبین های کمتری را در خود دارد.

سرم نیز به نوبه خود سیستم بافری محیط کشت پایه را تقویت نموده و از تغییرات pH جلوگیری می کند. مواد مغذی (Supplements) نیز در شرایط خاصی مورد استفاده قرار می گیرد. برخی اوقات رده های سلولی خاص جهت رشد علاوه بر ترکیبات و مواد غذایی موجود در محیط کشت پایه و سرم، نیاز به ترکیبات خاصی دارد که درون محیط کشت کامل وجود ندارد. در چنین مواردی بسته به ماده مغذی مورد نیاز، تهیه شده و به محیط کشت کامل اضافه می گردد.

باید توجه داشت که سیستم محافظتی در بدن پستانداران توسط سلول های ایمنی خون حاصل گشته و در کشت سلول های پستانداران دیگر سیستم ایمنی به جهت محافظت از سلول ها وجود ندارد! لذا علاوه بر بالابردن سطح ایمنی اتاق کشت، باید شرایط دیگری فراهم نمود تا احتمال آلودگی سلول ها توسط پروکاریوت ها و یوکاریوت های میکروسکوپی به حداقل برسد.

بدین جهت آنتی بیوتیک های مناسب به محیط کشت کامل اضافه می شود. البته باید توجه کرد آنتی بیوتیک خود به تنهایی در غلظت های بالا موجب کاهش رشد سلول های جانوری شود. لذا باید در تهیه محیط کشت کامل به همراه آنتی بیوتیک، به غلظت آن درون محیط کشت توجه ویژه نمود.

برای یادگیری کامل آشنایی با انواع محیط های کشت و همچنین تئوری و عملی کشت سلولی اینجا کلیک کنید.

برای راه های تماس با مرکز و مشاوره اینجا کلیک کنید.