خلاصه: تحقیقات اخیر نشان میدهد که ترکیبات موجود در اسپرسو از تجمع پروتئین های عامل آلزایمر جلوگیری میکند! این مطالعه نشان داد که افزایش غلظت عصاره اسپرسو، کافئین یا جنیستئین منجر به کوتاهتر شدن فیبرهای پروتئین تاو و جلوگیری از تشکیل ورقههای بزرگتر فیبری میشود.
تحقیقات اخیر در شرایط آزمایشگاهی نشان میدهد که ترکیبات موجود در اسپرسو میتوانند به طور بالقوه از تجمع پروتئین تاو، فرآیندی مرتبط با بیماری آلزایمر، جلوگیری کنند. یافتههای اولیه نشان داد که افزایش غلظت عصاره اسپرسو یا ترکیبات خاصی که در آن یافت میشود منجر به تشکیل فیبریلهای کوتاهتر پروتئین تاو میشود که احتمالاً راه را برای مبارزه با بیماریهای عصبی هموار میکند.
چه از اسپرسو و چه مخلوط آن با لاته، آمریکانو یا حتی مارتینی، اسپرسو لذت ببرید، این ترکیبات یک محرک فوق العاده و انرژی زا برای دوستداران قهوه است اما ممکن است بیشتر از پراندن خواب برای شما باشد. تحقیقاتی که اکنون در مجله شیمی کشاورزی و مواد غذایی انجمن شیمی آمریکا منتشر شده است نشان میدهد که در آزمایشهای آزمایشگاهی اولیه، ترکیبات اسپرسو میتواند تجمع پروتئین تاو را مهار کند – فرآیندی که در شروع بیماری آلزایمر نقش دارد.
مصرف قهوه و بیماریهای عصبی
تقریباً نیمی از آمریکاییها روزانه قهوه مینوشند و اسپرسو، نوشیدنی محبوب آنها است. برای تولید یک شات اسپرسو، آب داغ از دانههای ریز آسیاب شده قهوه عبور داده میشود و عصارهای غلیظ ایجاد میکند. این نوشیدنی اغلب به عنوان پایهای برای نوشیدنیهای دیگر، از جمله کاپوچینو، کافه لاته، موکا، ماکیاتو، آمریکانو و اسپرسو مارتینی استفاده میشود.
تحقیقات اخیر نشان داده است که قهوه همچنین میتواند اثرات مفیدی در برابر برخی بیماریهای عصبی از جمله بیماری آلزایمر داشته باشد. اگرچه مکانیسمهای دقیق ایجاد این شرایط نامشخص است، اعتقاد بر این است که پروتئین تاو نقش مهمی در بروز آلزایمر ایفا میکند.
نقش پروتئین تاو در بیماری آلزایمر
در افراد سالم، پروتئینهای تاو به تثبیت ساختارهای مغز کمک میکنند، اما زمانی که بیماریهای خاصی ایجاد میشوند، پروتئینها میتوانند به صورت فیبریلها در کنار هم جمع شوند. برخی از محققان این نظریه را مطرح میکنند که جلوگیری از این تجمع میتواند علائم را کاهش دهد. با توجه به این موضوع، تیمی به رهبری ماریاپینا دونوفریو تحقیقاتی را برای تعیین اینکه آیا ترکیبات موجود در اسپرسو میتوانند از تجمع تاو در شرایط آزمایشگاهی جلوگیری کنند یا خیر، آغاز کردند.
از دیدگاه آزمایش: تأثیر اسپرسو بر تجمع پروتئین تاو
محققان شاتهای اسپرسو را از دانههای موجود در فروشگاه استخراج کردند، سپس ترکیب شیمیایی آنها را با استفاده از طیفسنجی تشدید مغناطیسی هستهای تجزیه و تحلیل کردند. آنها آزمایشات بعدی خود را بر روی کافئین و تریگونلین، هر دو آلکالوئید، فلاونوئید جنیستئین و تئوبرومین، ترکیبی که در شکلات نیز یافت میشود، متمرکز کردند. این مولکولها، همراه با عصاره کامل اسپرسو، در کنار شکل کوتاه شده پروتئین تاو تا 40 ساعت انکوبه شدند.
نتایج امیدوارکننده: فیبرهای کوتاهتر و کاهش تجمع آنها
با افزایش غلظت عصاره اسپرسو، کافئین یا جنیستئین، فیبریلها کوتاهتر شدند و ورقههای بزرگتر فیبری را تشکیل ندادند و عصاره کامل اسپرسو نتایج چشمگیرتری را نشان داد. فیبریلهای کوتاه شده برای سلولها غیرسمی هستند و به عنوان “دانه” برای تجمع بیشتر عمل نمیکنند. در آزمایشهای دیگر، محققان مشاهده کردند که کافئین و عصاره اسپرسو میتوانند فیبریلهای تاو از پیش ساخته شده را نیز به هم متصل کنند.
اگرچه تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، این تیم میگوید که یافتههای اولیه آزمایشگاهی آنها میتواند راه را برای یافتن یا طراحی سایر ترکیبات زیست فعال علیه بیماریهای عصبی، از جمله آلزایمر، هموار کند.
همچنین بخوانید:
- نوشیدن چای یا قهوه میتواند خطر شکستگی لگن را کاهش دهد!
- طول عمر بیشتر با نوشیدن 2 تا 3 فنجان قهوه در روز!
- 4 مزیت علمی فنجان قهوه صبحگاهی شما
مترجم: حنانه بریمانی