فهرست مطالب
نمایش
تعریف تست سلیوانف
تست سلیوانف جهت افتراق بین قندهای دارای گروه کتون (Ketone) (کتوز (Ketose)) و قندهایی که دارای گروه آلدهید (Aldehyde) (آلدوز (Aldose)) هستند، استفاده می‌شود. این تست یک واکنش رنگی زمان‌بندی شده مخصوص کتوهگزوزها (ketohexose) است.
اهداف تست سلیوانف
- برای تشخیص وجود کتوهگزوزها در یک نمونه مشخص.
- برای افتراق کتوز از آلدوز.
اصول تست سلیوانف
- شناساگر این تست از رزورسینول (Resorcinol) و HCl غلیظ تشکیل شده است.
- با هیدرولیز اسیدی پلی‌ساکاریدها (polysaccharide) و الیگوساکاریدها (oligosaccharide) قندهای ساده‌تری تولید می‌شود.
- کتوزها سریعتر از آلدوزها دهیتراته می‌شوند.
- کتوزها در حضور اسید غلیظ آب از دست داده و 5-هیدروکسی‌متیل فورفورال (5- hydroxymethyl furfural) تولید می‌کنند.
- کتوز دهیدراته شده با دو رزورسینول هم ارز طی یک سری واکنش‌های تراکمی، واکنش می‌دهد تا یک کمپلکس (نه رسوب) به نام زانتنوئید (Xanthenoid) با رنگ قرمز گیلاسی تیره تولید کند.
- اگر تست طولانی شود، آلدوزها ممکن است به طور جزئی واکنش داده و رنگ صورتی کم‌رنگ تا قرمز آلبالویی ایجاد کنند.
- محصول و مدت زمان واکنش اکسیداسیون به افتراق بین کربوهیدرات‌ها کمک می‌کند.
- سایر کربوهیدرات‌ها مانند ساکارز (Sucrose) و اینولین (Inulin) نیز در این تست نتیجه مثبت می‌دهند، زیرا توسط اسید هیدرولیز شده و فروکتوز (Fructose) تولید می‌کنند.
واکنش
به عنوان مثال در شکل زیر تست سلیوانف با فروکتوز آورده شده است:
نیازمندی‌ها
شناساگر
- شناساگر سلیوانف: : رزورسینول 0.05٪ (m-hydroxybenzene) را به 3 N HCl اضافه کنید. 50 میلی‌گرم رزورسینول را در 33 میلی‌لیتر HCl غلیظ حل کرده و حجم آن را با آب به 100 میلی‌لیتر برسانید.
- نمونه تستی
- آب مقطر
لوازم مورد نیاز
- لوله‌های آزمایش
- پایه لوله آزمایش
- پیپت‌ها (Pipette)
تجهیزات مود نیاز
روش تست سلیوانف
- دو لوله آزمایش تمیز و خشک را بردارید و 1 میلی‌لیتر از نمونه تستی را در یک لوله آزمایش و 1 میلی‌لیتر آب مقطر را در لوله دیگر به عنوان لوله کنترل اضافه کنید.
- 2 میلی‌لیتر از شناساگر سیلوانف را به هر دو لوله آزمایش اضافه کنید.
- هر دو لوله آزمایش را به مدت 1 دقیقه در بن‌ماری قرار دهید.
- شکل‌گیری رنگ را مشاهده و آن را یادداشت کنید
نتیجه و تفسیر آزمون سلیوانف
- تشکیل کمپلکس به رنگ قرمز گیلاسی نشان دهنده یک نتیجه مثبت بوده که به این معنی است که نمونه داده شده حاوی کتوز است.
- عدم وجود چنین رنگی یا ظاهر شدن رنگ پس از مدت زمان طولانی نشان دهنده نتیجه منفی است که به این معنی است که نمونه آزمایشی کتوز ندارد.
موارد استفاده از تست سلیوانف
- واکنش رنگی سلیوانف در این روش برای تعیین رنگ‌سنجی (colorimetric) فروکتوز در محیط‌های تخمیری استفاده می‌شود.
- نسخه اصلاح شده این تست را می‌توان برای تعیین غلظت کتوزها در یک نمونه مشخص استفاده کرد.
محدودیت‌های تست سلیوانف
- غلظت بالای گلوکز یا سایر قندها ممکن است از طریق تولید ترکیبات رنگی مشابه، با شناساگر سلیوانف تداخل ایجاد کند.
- جوشاندن طولانی مدت می‌تواند گلوکز را با اثر کاتالیزوری اسید به فروکتوز تبدیل کند و کمپلکس قرمز گیلاسی را تشکیل دهد و سبب ارائه نتیجه مثبت کاذب شود.
- این تست یک آزمایش عمومی است و بین کتوزهای خاص تمایزی قائل نمی‌شود و برای شناسایی یک قند کتوز خاص، آزمایش جداگانه‌ای نیاز است.
مطالب مرتبط:
- تست KOH: اصول، محیط کشت، روش، نتایج و کاربرد
- تست موسیک اسید: تعریف، اصول، روش، نتیجه و کاربرد
- تست PYR: اصول، کاربردها، روش و تفسیر نتایج
- تست براث پیروات (Pyruvate Broth Test): اصول، روش، کاربرد و تفسیر
- تست هلر (Heller’s Test): تعریف، اصول، رویه، نتیجه و موارد استفاده
مترجم: صادق حسینی‌کیا
